301. (3) Oratio paenitentis saepe lapsi

Me miserum ! quid agam? porto sub pectore plagam,

Plagam peccati foetentis et inveterati,

Tamquam si portem sub eodem pectore mortem.

Quam quotiens lavi, quotiens emplastra ligavi, 5 A corruptela totiens est victa medela.

Mille ligaturas admovi nil valituras,

Semper rupta cutis, semper via nulla salutis.

Hinc totis horis mens est mea plena timoris,

Nam formidat ita subito discedere vita 10 Et flammas horret, quibus ultio crimina torret,

Flammas aeternas infernalesque cavernas.

Cum tamen haec meditor, frustra consurgere nitor,

Haerens quippe luto prae consuetudine nuto.

In tot et in tantis violavi iussa tonantis, 15 Quod prope despero meliorari, quia sero.

Sed quamvis sero, tamen adiutoria quaero,

Non humana quidem, nam sunt mihi cognita pridem;

Sola divina sum salvandus medicina.

Ad te suspiro, caeli non subdite gyro, 20 Summe sacerdotum, tibi defero debile votum.

Dextera salvatrix, fac, haereat ista cicatrix, Nec renovet sulcum, sicut solet, ulcus hiulcum. Christe, Dei verbum, qui despicis omne superbum, Exaltas humiles, tollis de pulvere viles,

25 Plasmator rerum, lumen de lumine verum, Huc adhibeto manus, ut fecit Samaritanus, Ablue divino saniem cum sanguine vino Et, donec vivo, perfundito vulnus olivo, Ut vino lotum saneturque unguine fotum.

30 Et, maior caelo, tibi, quod dolet, omne revelo, Culpas agnosco, laxari debita posco. Spernere me noli, quia peccavi tibi soli, Nec me trade neci, quia coram te mala feci. Mundi salvator nostraeque salutis amator,

35 Per cuius nutum replet facundia mutum, Per cuius numen recipit caecatio lumen, Ex oculis cordis mihi tolle, quod est ibi sordis, Et linguam mutam fac ad bona verba solutam. Languida qui sanas, cava reples, aspera planas,

40 Rectificas tortum, mortem convertis ad ortum, His aliisque malis pleno mihi sis venialis. Virgo parens Christi, placa mihi, quem genuisti, Audi, care Deo, qui natus es ex Zebedeo, Exora pro me, Petre, nobilis incola Romae,

45 Et tu, Paule sacer, vir spiritualis et acer, Omnes electi. Dominum prece cogite flecti.

Nach 16 schieben BC ein:

Filius est irae, qui vult impune perire,

Ast impune perit, qui non sibi congrua quaerit,

Ergo, licet sero, tamen adiutoria quaero.