314. (1. ) Oratio ad Matrem Domini.

1. 0 Maria gloriosa, lesse proles generosa, Per quem fuit mors damnata Atque vita reparata.

2. Virgo semper pretiosa, Super omnes speciosa, Stella maris, caeli porta, Ex qua mundo lux est orta.

3. Templum sacrum salvatoris, Refugium peccatoris, Mundi salus, mors peccati, Summi facta parens nati.

4. Quae filium habes regem, Qui divinam dedit legem, Tu mater, tu sponsa Dei, Mei miserere rei.

5. De convalle lacrimarum, Pressus mole peccatorum, Ad te clamo, virgo pia, Sis mihi dux atque via.

6. Quem tu, benedicta, regis, Observat praecepta legis, Deum amat, Deum credit, Numquam ab illo recedit.

7. Rege, quaeso, me miserum, Sanctissima mulierum, Ut divinae memor legis Sim ad velle magni regis.

8. Qui per suam caritatem Praestet mihi castitatem, Ut mundus ab omni sorde Hunc diligam puro corde.

9. Hic, cuius est semper esse, Scit, quid mihi sit necesse; Meam scit infirmitatem, Quam sanet per pietatem.

10. Est haec mea infirmitas Peccatum et iniquitas, Cicatrix mei vulneris Obduratio sceleris.

11. Morbo peccati langueo, Qui me curet, non habeo, Sola misereri mei Potest medicina Dei.

12. Peccans corde, peccans ore Recessi a creatore, Sed succurre mihi reo, Mater eius, sancta virgo.

13. Fac mihi [hunc] propitium, Quem genuisti filium, Pro me apud Iesum ora Et succurre sine mora.

14. Qui assumpsit ex te carnem, Exaudiet tuam precem; Nihil tibi denegabit, Quem mamilla tua pavit

15. Et cui inter cunabula Cara dedisti oscula; Quidquid illum petieris, Impetrare [tu] poteris.

16. Deus puer ex te natus Et filius nobis datus Mundet sua pietate Me omni iniquitate.