304. (6. ) Oratio ad Patrem.

1 Universae creaturae Dominator increate, Rerum motus principalis, Beatus et immortalis, 5 Virtus una, splendor unus, In quo non est plus et minus; Unus Deus, tres personae, Trinum nomen, unum esse; Qui de limo primum patrem

10 Et de patre primam matrem, Consequenter ex duobus Propagasti totum genus, Quibus et de caelo mentes Inspirasti descendentes,

15 Ut sequenda nosse possent Sequerentur et, quae nossent. Praesta mihi, Deus meus, Factor et refector meus, Ut mens ortus sui memor

20 Te sequatur, bone ductor, Et sic currat libens post te, Ut et corpus trabat post se. In mandatis tuis vadat Sic, ut nunquam prorsus cadat.

25 Peto ergo mentem sanam

Et amantem disciplinam Et cum sanitate mentis Incolumitatem carnis. Tu plasmator utriusque,

30 Da, quod competit utrique. Ad peccandum proni sumus Et ad humum redit humus; Tu ruinam nostram fulci Pietate tua dulci.

35 Quid est homo, proles Adae, Germen necis dignum clade? Quid est homo nisi vermis, Res infirma, res inermis? Ne digneris huic irasci,

40 Qui non potest mundus nasci, Noli, Deus, hunc damnare, Qui non potest non peccare. Iudicare non est aequum Creaturam, non est tecum.

45 Non est miser homo tanti, Ut respondeat tonanti. Sicut umbra, sicut fumus, Sicut foenum facti sumus, Miserere, Deus trine,

50 Miserere, miserere.