Acta Benedicti Pp. XVI 403

ras degebat in confessionali, peccatoribus ostendens magnalia divinae mise-

ricordiae. Etiam periodo exsilii conabatur suo cum populo communicare per

frequens epistolarum commercium. Omnem superavit difficultatem se fidu-

ciose committens Providentiae.

Reaedificavit Seminarium, quod ipse appellabat « pupillas oculorum » et

asserere consueverat: « Episcopus potest carere mitra, baculo et etiam cathe-

drali templo, sed numquam Seminario, quoniam a Seminario futurum pendet

eius dioecesis ». Per sacerdotes enim ipse lumen Christi omnibus ferebat. Do-

minum supra omnia dilexit et hunc amorem aliis transfundere valuit, ita ut

vocaretur «movens corda ». Per orationem devotionem coluit erga Eucharis-

tiam, Sacrum Cor et Virginem Mariam; per lectionem et meditationem Sacrae

Scripturae consecutus est altiorem in dies cum Deo coniunctionem et in

Eo invenit virtutem ad rectam gerendam conversationem inter plurimas

quoque difficultates. Fideli laetoque christianarum virtutum exercitio subli-

me perfectionis culmen est consecutus. Fidem semper ostendit nec viribus

pepercit ad eam propagandam. Magisterio Ecclesiae obsequenter adhaesit et,

ut cuncti christianam agnoscerent doctrinam, catechismum exaravit valde

simplicem, continentem quaestiones et responsiones. Singulari modo sollici-

tum se praebuit atque caritate plenum erga indigentes, ita ut appellaretur

«Episcopus pauperum ».

Miram ostendit prudentiam in dioecesi regenda, etiamsi in rerum incom-

modis operaretur. Fuit sapiens moderator spiritus. Spiritu iustitiae se gessit

et coram civilibus auctoritatibus reverentiam manifestavit et reconciliationis

voluntatem, quin in adulationem nec in alicuius generis obligationes incide-

ret. Fortis fuit in difficultatibus, prorsus simplex et sobrius in modo sese

gerendi. Domino se dedit sine exceptione, vestigia sequens Christi oboedien-

tis, pauperis et casti.

Plurimae vexationes, coniunctae simul cum morbis qui pridem affligebant

eum, in dies condiciones eius valetudinis in peius ruebant. Die VImensis Iunii

anno MCMXXXVIII aeternam attigit beatitudinem, quam firma spe in terrestri

suo itinere affectaverat.

Latam propter eius sanctitatis famam mense Iulio anno MCMLII beatifica-

tionis canonizationisque Causa incohata est. Rebus iure statutis peractis,

Decessor Noster, Dei Servus Ioannes Paulus II, die XXIX mensis Ianuarii

anno MCMXCVBeati titulo eum sollemniter decoravit. Die XXVIIImensis Aprilis

huius anni MMVI facultatem fecimus de miraculo decretum evulgandi. Faven-