Congregatio de Causis Sanctorum 513

na qua imbuta est a PP. Henrico Dominico Lacordaire et Maria Theodoro

Combalot, quocum ipsa puellis ad christiana praecepta educandis Congrega-

tionem Sororum ab Assumptione Beatae Mariae Virginis Lutetiae Parisiorum

anno 1839, condidit. Generalis moderatricis munere inde a primordiis Insti-

tuti prudenter ac diligenter functa, plurimas molestias expedivit atque in hoc

praesertim incubuit, ut Opus in pluribus civitatibus, vel citra, vel trans Eu-

ropae fines positis, consolidatum propagaretur. Praeterea vitam orationi va-

cantem cum opera Regno Dei navata ipsa sociavit. Pie requievit die 10

mensis Martii anno 1898.

Cui lectissimae virgini Paulus VI, Summus Pontifex, Beatorum caelitum

honores decrevit die 9 mensis Februarii sacro 1975 anno vertente.

Eius vero canonizationi prospiciens, Postulatio Causae sanationem, quae

eadem Beata deprecante divinitus patrata ferebatur, huic Congregationi de

Causis Sanctorum subiecit expendendam. Quae quidem res pertinet ad Ma-

riam Carmelitidem Bondoc, Manilensem infantulam quae anno 1995, tertio

eius aetatis mense vertente, quippe quia vitiata videndi facultate, seu, uti

aiunt, stagnanti umore, affici videretur, variis inspectionibus a peritis medi-

cis subiecta est. Prior exploratio per magneticam soni repercussionem, quae

die 4 mensis Augusti eodem anno facta est, saepto-opticam dysplasiam cum

laevae partis schizoencephalia in lucem protulit. Quam diagnosim confirma-

vit exploratio per magneticam soni repercussionem altera, quae mense Aprili

anno 1996 facta est. Agebatur enim de nonnullis encephali structuris compo-

site deformatis, videlicet de saepti pellucidi absentia, opticorum nervorum

opticique chiasmatis hypoplasia, adversae callosi corporis partis agenesia,

laevi hemisphaerii schizoencephalia, orbium cerebri immutatione in laeva

frontali ac temporali regione, pituitali glandula perexigua, hydrocephalo,

megacisterna magna. Praeterquam quod universum eius corporis incremen-

tum tardum erat, infantula dexterorum artuum hemiparesi afficiebatur. Ea-

propter diagnosis de syndrome De Morsier plus nuncupata, posita est. Infan-

tula a nonnullis peritis medicis in paediatricis valetudinariis Hustoniensi et

Bostoniensi, in Foederatis Americae Civitatibus, curata est. Prognosis de

casu « quoad valetudinem » infausta erat: hoc enim fieret, ut potiores psy-

chicae functiones, libratus incessus aciesque oculorum irreversibilibus de-

formationibus valde imminuerentur. Cum nulla prorsus therapia peculiaris

exsisteret, hormonales auxilii causa, aliaeque, cum correctionis, tum redin-