Patrologiae Cursus Completus
Elenchus Operum Quae In Hoc Decimo Tomo Continentur
Elenchus Operum Quae In Hoc Decimo Tomo Continentur
In Tomum Decimum Praefatio.
I. Pelagii haeresiarchae patria, vitae institutum, et mores.
II. Prima Pelagii scripta veneno haereseos jam imbuta
XXVI. Liber alius ad eosdem Adrumetinos mittitur, de Correptione et Gratia nuncupatus.
Ex Augustini Libro De Haeresibus Ad Quodvultdeum, Haeresis 88.
Ex Augustini Libro De Haeresibus Ad Quodvultdeum, Haeresis 88.
S. Aurelii Augustini Hipponensis Episcopi, De Peccatorum Meritis Et Remissione, Et De Baptismo Parvulorum, Ad Marcellinum libri tres
Liber Tertius, Seu Ad Eumdem Marcellinum Epistola,
S. Aurellii Augustini De Spiritu Et Littera Liber unus
S. Aurellii Augustini De Spiritu Et Littera Liber unus
Admonitio In Subsequens Opusculum.
Admonitio In Subsequens Opusculum.
S. Aurelii Augustini Hipponensis Episcopi De Natura Et Gratia Ad Timasium Et Jacobum Contra Pelagium Liber Unus
Admonitio In Librum Subsequentem.
Admonitio In Librum Subsequentem.
S. Aurelii Augustini Hipponensis Episcopi Id episcopos Eutropium et Paulum Epistola, Sive Liber De Perfectione Justitiae Hominis.
Admonitio In Librum De Gestis Pelagii.
Admonitio In Librum De Gestis Pelagii.
S. Aurelii Augustini Hipponensis Episcopi De Gestis Pelagii Ad Aurelium episcopum. Liber Unus
S. Aurelii Augustini Hipponensis Episcopi De Gestis Pelagii Ad Aurelium episcopum. Liber Unus
S. Aurelii Augustini Hipponensis Episcopi De Gratia Christi Et De Peccato Originali Contra Pelagium Et Coelestium Libri duo
Liber Primus. De Gratia Christi.
Liber Secundus. De Peccato Originali.
Admonitio In Subsequentes Libros De Nuptiis Et Concupiscentia.
Admonitio In Subsequentes Libros De Nuptiis Et Concupiscentia.
Epistola Ad Valerium Comitem , Cui Augustinus Transmittit Nuncupatum Ipsi Librum Primum De Nuptiis Et Concupiscentia.
S. Aurelii Augustini Hipponensis Episcopi De Nuptiis Et Concupiscentia Ad Valerium comitem Libri Duo.
Admonitio In Subsequentes Libros De Anima Et Ejus Origine.
Admonitio In Subsequentes Libros De Anima Et Ejus Origine.
S. Aurelii Augustini Hipponensis Episcopi De Anima Et Ejus Origine Libri Quatuor
S. Aurelii Augustini Hipponensis Episcopi De Anima Et Ejus Origine Libri Quatuor
Liber Primus. Ad Renatum Monachum.
Liber Secundus. Ad Petrum Presbyterum.
Liber Tertius. Ad Vincentium Victorem.
Liber Quartus. Ad Vincentium Victorem.
Admonitio In Opus Contra Duas Epistolas Pelagianorum.
Admonitio In Opus Contra Duas Epistolas Pelagianorum.
S. Aurelii Augustini Hipponensis Episcopi Contra Duas Epistolas Pelagianorum Ad Bonifacium Romanae Ecclesiae Episcopum Libri quatuor
Admonitio In Libros Contra Julianum.
Admonitio In Libros Contra Julianum.
Augustini Epistola CCVII.
S. Aurelii Augustini Hipponensis Episcopi Contra Julianum, Haeresis Pelagianae defensorem, Libri Sex .
Augustini Ad Valentinum Et Cum Illo Monachos Adrumetinos Epistolae Duae Simul Cum Subsequente Libro Transmissae
Epistola Prior, Inter Augustinianas CCXIV.
Epistola Posterior, Inter Augustinianas CCXV.
S. Aurelii Augustini Hipponensis Episcopi De Gratia Et Libero Arbitrio Ad Valentinum Et Cum Illo Monachos Liber unus .
Valentini Ad Augustinum Post Librum De Gratia Et Libero Arbitrio Et Superiores Ejus Litteras Rescribentis, Epistola, Inter Augustinianas CCXVI.
S. Aurelii Augustini Hipponensis Episcopi De Correptione Et Gratia Ad Eumdem Valentinum Et Cum Illo Monachos Adrumetinos Liber unus .
Ad Subsequentes Duos Libros, Unum De Praedestinatione Sanctorum, Alterum De Dono Perseverantiae, Admonitio Petita Ex Lovaniensium Editione.
Epistola Inter Augustinianas CCXXV .
Epistola Inter Augustinianas CCXXV .
Epistola Inter Augustinianas CCXXVI .
Epistola Inter Augustinianas CCXXVI .
S. Aurelii Augustini Hipponensis Episcopi De Praedestinatione Sanctorum Liber Ad Prosperum Et Hilarium Primus .
Caput XIII.
25. Quis ita sit surdus adversus apostolicas voces, quis ita desipiat, imo insaniat nesciens quid loquatur, ut audeat dicere, legem esse gratiam, cum clamet qui sciebat quid loqueretur, Qui in lege justificamini, a gratia excidistis? Si autem lex non est gratia, quia ut ipsa lex fiat, non potest lex adjuvare, sed gratia; numquid natura erit gratia? Nam et hoc Pelagiani ausi sunt dicere, gratiam esse naturam, in qua sic creati sumus, ut habeamus mentem rationalem, qua intelligere valeamus, facti ad imaginem Dei, ut dominemur piscibus maris, et volucribus coeli, et omnibus pecoribus quae repunt super terram. Sed non haec est gratia, quam commendat Apostolus per fidem Jesu Christi. Hanc enim naturam etiam cum impiis et infidelibus certum est nobis esse communem: gratia vero per fidem Jesu Christi eorum tantummodo est, quorum est ipsa fides. Non enim omnium est fides (II Thess. III, 2) . Denique sicut eis qui volentes in lege justificari, a gratia exciderunt, verissime dicit, Si ex lege justitia, ergo Christus gratis mortuus est (Galat. II, 21) : sic et his qui gratiam quam commendat et percipit fides Christi, putant esse naturam, verissime dicitur, Si ex natura justitia, ergo Christus gratis mortuus est. Jam hic enim erat lex, et non justificabat; jam hic erat et natura, et non justificabat: ideo Christus non gratis mortuus est, ut et lex per illum impleretur, qui dixit, Non veni solvere legem, sed implere (Matth. V, 17) : et natura per Adam perdita, per illum repararetur, qui dixit venisse se quaerere et salvare quod perierat (Id. XVIII, 11, et Luc. XIX, 10) ; in quem venturum antiqui etiam patres crediderant , qui diligebant Deum.
26. Dicunt etiam gratiam Dei, quae data est per fidem Jesu Christi, quae neque lex est neque natura, 0897 ad hoc tantum valere, ut peccata praeterita dimittantur, non ut futura vitentur, vel repugnantia superentur. Sed si hoc verum esset, utique in oratione dominica, cum dixissemus, Dimitte nobis debita nostra, sicut et nos dimittimus debitoribus nostris; non adderemus, et ne nos in ferasin tentationem (Matth. VI, 12, 13) . Illud enim dicimus ut peccata dimittantur; hoc autem ut caveantur, sive vincantur: quod a Patre qui in coelis est, nulla ratione peteremus, si virtute voluntatis humanae hoc possemus efficere. Commoneo autem Charitatem vestram, et multum exhortor, ut beati Cypriani librum quem scripsit de Oratione Dominica, diligenter legatis; et quantum vos Dominus adjuverit, intelligatis, memoriaeque mandetis. Ibi videbitis quemadmodum sic alloquatur liberum arbitrium eorum, quos conscriptione sui sermonis aedificat, ut ostendat tamen ea quae implenda jubentur in lege, in oratione esse poscenda. Quod utique vanissime fieret, si ad illa agenda sine divino adjutorio voluntas humana sufficeret.