7

μηδέν σκότους τεκμήριον ἔχοντας. Καί ἡ ψυχή ἡμῶν ἀγαλλιάσεται ἐπί τῷ Θεῷ τῷ Σωτῆρι ἡμῶν· χαίρουσα ἐπί τε τῇ ἀπεκδύσει τοῦ παλαιοῦ ἀνθρώπου, τοῦ φθειρομένου κατά τάς ἐπιθυμίας τῆς ἀπάτης· καί τῇ ἐπενδύσει τοῦ ναοῦ τοῦ κατά Θεόν κτισθέντος ἐν πνεύματι. Ἐνδύσει γάρ ἡμᾶς ὁ Θεός ἡμῶν ἱμάτιον σωτηρίου, καί χιτῶνα εὐφροσύνης· τουτέστι τήν ἑκτικήν κατ᾿ ἦθος διά τῶν ἀρετῶν φιλόσοφον πρᾶξιν, καί τήν ἄπταιστον ἐν πνεύματι γνωστικήν θεωρίαν, ἵνα καί τῶν μελλόντων τοῦ θείου καί ἀκηράτου νυμφῶνος ἀρχικῶν ἀπολαύσωμεν ἀγαθῶν. Ἐπί τούτοις πᾶσιν ἀκριβῶς σκοποῦντες πῶς περιπατοῦμεν, καί τί περί ἑαυτῶν βουλευόμεθα· πολλούς γινώσκοντες τοῖς παρ᾿ ἡμῶν γινομένοις ἀοράτους παρίστασθαι μάρτυρας, οὐκ εἰς τό φαινόμενον βλέποντας μόνον, ἀλλ᾿ εἰς αὐτάς παρακύπτοντας τάς ψυχάς, καί τό κρυπτόν, διελέγχοντας τῆς καρδίας.

Πολλοί γάρ, ὡς ἀληθῶς, χοροί πανταχόθεν ἀγγελικῶν ∆υνάμεων ἡμᾶς περιεστήκασι, τά γινόμενά τε καί λεγόμενα παρ᾿ 15Β_034 ἡμῶν, καί νοούμενα, μέχρι καί ψιλῆς ἐνθυμήσεως, δι᾿ ἀκριβείας πάσης ἐν οὐρανῷ καταγράφοντες, πρός ἔλεγχον ἡμῶν ἐν τῇ φοβερᾷ ἡμέρα τῆς κρίσεως· ὅτε πᾶσα τῶν ὁρατῶν ἡ κτίσις κλονουμένη κατ᾿ ἔπειξιν ἄφατον πρός τήν οἰκείαν ὠθεῖται συντέλειαν· καί οὐρανός καί γῆ ῥοιζηδόν παρελεύσονται· καί τά διά μέσου στοιχεῖα καυσούμενα λυθήσεται· καί ἔσται οὐρανός καινός καί γῆ καινή, καί τά ἐπί τούτοις. Ἡνίκα θρόνοι προτίθενται, καί Παλαιός ἡμερῶν προκαθέζεται, καί βίβλοι ἀνοίγονται, τῶν ἡμετέρων ἔργων τε καί λόγων καί νοημάτων τά ἔγγραφα πιστῶν τε καί ἀνοθεύτως ἔχουσαι· χίλιαί τε χιλιάδες ἀγγέλων λειτουργοῦσιν αὐτῷ, καί μυρίαι μυριάδες αὐτῷ παρεστήκασι· καί ἀπειλή φρικώδης αἰθομένου (καιομένου) πυρός πανταχοῦ διατρέχουσα, καί τά κύκλῳ πάντα περιλαμβάνουσα, καί ὄρη ὡσεί κηρόν ἐκτήκουσα. Ποταμός γάρ πυρός, φησίν, εἶλκεν ἔμπροσθεν αὐτοῦ. Ἡνίκα τάρταρος, καί βόθρος ἀχανής καί ἀνείκαστος, καί σκότος ἐξώτερον, καί σκώληξ ἀκοίμητος ἀναδειχθῶσι παρόντα· καί ἐπ᾿ αὐτοῖς φόβος εἰστήκει διά πάντων μετέωρος ἐκδεχομένων τήν ἔκβασιν· 0381 καί ὁργῆς ἄγγελοι κολαστικόν πῦρ ἀποστίλβοντες, πῦρ δέ βλέποντες, καί πῦρ ἀναπνέοντες, ἕτοιμοι πρός πᾶσαν ἐκδίκησιν πάσης παρανομίας ἐστήκασι. Πᾶσά τε πρός τούτοις κτίσις ἐπίγειός τε καί ἐπουράνιος, ὅση τε ἐν ἀγγέλοις, καί ταῖς ὑπέρ ἀγγέλους δυνάμεσι, καί ὅση ἀνθρώποις, παρίσταται μετά τρόμου τήν φοβεράν τῆς θείας βουλῆς ἐκδεχομένη φανέρωσιν· ἐφ᾿ ὧν ἁπάντων, αἱ πάντων ἡμῶν ἀναγνωσθήσονται πράξεις, καί τῶν κρυπτῶν ἡ γύμνωσις γενήσεται· ὥστε πάντας οὕτως γινώσκειν ἀλλήλων τάς ἁμαρτίας, ὡς ἕκαστος τάς ἑαυτοῦ, τήν βίβλον ἁπλανῶς ἀναγινώσκων τῆς ἑαυτοῦ συνειδήσεως. Ἐλέγξω γάρ σε, φησί, καί παραστήσω κατά πρόσωπόν σου τάς ἁμαρτίας σου. Καί πάλιν· Κυκλώσει αὐτούς τά διαβούλια αὐτῶν.

Καί ἰδού ἄνθρωπος καί τό ἔργον αὐτοῦ, καί δικαστής ἀπαραλόγιστος, παρισταμένην ἔχων τήν φοβεράν καί μεγαλοπρεπῆ 15Β_036 τῶν οὐρανίων ταγμάτων δύναμιν, ὑψηλός προκαθέζεται, πᾶσαν ἀπαστράπτων δικαιοσύνην, καί ἑκάστῳ δι᾿ ἀποφάσεως ἀληθοῦς καί δικαίας ἀπονέμων τά πρός ἀξίαν· τοῖς μέν ἐκ δεξιῶν διά τάς καλάς πράξεις σταθεῖσιν, μειλιχίως τήν ἡτοιμασμένην ἀπό καταβολῆς κόσμου τῶν οὐρανῶν βασιλείαν διδούς· τούς δέ τήν ἐξ εὐωνύμων διά τήν ἐρημίαν τῶν ἀγαθῶν ἔργων στάσιν λαχόντας, εἰς τό αἰώνιον πῦρ, τό ἡτοιμασμένον τῷ διαβόλῳ καί τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ, μετ᾿ ὁργῆς ἀπωθούμενος. Τίς ἐκεῖνο τό πῦρ ἐνέγκει μαινόμενον; Τίς οὐ καταπτήσει τό ξένον ἐκείνου τοῦ σκώληκος θέαμα; Τίς τοῦ σκότους ἐκείνου τοῦ ἐξωτέρου τό ταχύ τε ὁμοῦ καί βαρύ φέρειν δυνήσεται; Τίς μυκώμενον τό τάρταρον, καί ἐκ πυθμένος αὐτῷ συναναβρασσομένην τήν ἄβυσσον ὑποστήσεται; Τίς τῶν ἐπί τούτῳ τεταγμένων