102

εἰς τήν αὐτοῦ δύναμιν, εἰς αὐτόν γενέσθαι συγχωρῶν. Τοῦτο γάρ τῆς ἀγάπης ὁ νόμος ὑπαγορεύει, καί τό μυστήριον τῆς πρός ἀνθρώπους τοῦ Θεοῦ διά σαρκός βούλεται θειοτάτης ἐπιδημίας· ἵνα τάς εὐεργεσίας τοῦ εὐλογημένου μου δεσπότου καί τήν ἀνόθευτον σπουδήν τῆς εἰς αὐτόν ἀντιλήψεως ἐπανέλθοι σύν Θεῷ διηγούμενος· κἀγώ προσθήκην δέξομαι καυχήματος, τοιοῦτον ἔχειν παρά Θεοῦ λαχών ἐπί γῆς δεσπότην πρόθυμον εἰς πᾶν ἔργον ἀγαθόν, καί πάντων τῶν δεομένων προστάτην ἕτοιμόν τε καί εἰλικρινέστατον.

Ὁ Θεός ὁ μόνος ἀγαθός καί φιλάνθρωπος· ὁ τῆς ἡμῶν ἕνεκεν σωτηρίας πάντα πᾶσι σωτηρίως οἰκονομῶν, αὐτός κρατήσαι τῆς χειρός σου τῆς δεξιᾶς, δέσποτά μου, καί ὁδηγήσαι δε εἰς τήν ὁδόν τῆς αὐτοῦ δικαιοσύνης, καί ἀξιώσαι τῆς ἐπουρανίου βασιλείας καλῶς ἐνταῦθα τῶν θείων μεταποιηθέντα χαρισμάτων. Ὁ Θεός τῶν ὅλων καί Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός διατηρήσοι τούς εὐσεβεστάτους καί πανημέρους ἡμῶν βασιλέας, καί δυναμώσοι τό κράτος τῆς εὐσεβοῦς αὐτῶν βασιλείας, καί λαλήσοι περί ἡμῶν τῶν ταπεινῶν δούλων αὐτῶν εἰς τάς καρδίας αὐτῶν ἀγαθά τε καί εἰρηνικά. Καί ἵν᾿ εἴπω τι τολμήσας· ποιεῖ γάρ με τολμηρόν τό ἀλγεῖν· πλήν καί αὐτό εὐχήν τῷ Θεῷ προσφιλῆ συγχωρήσοι αὐτοῖς, ὅτι τόν τῆς χώρας ταύτης πανεύφημον ὕπαρχον ὡς λύχνον ἐν αὐχμηρῷ τόπῳ φαίνοντα, καί πάντας τρόπον τινά τῆς τοῦ μή βλέπειν ὀδύνης ἐλευθεροῦντα, κατεδέξαντο κἄν πρός ῥοπήν μεταστείλασθαι· ἄνθρωπον φιλόθεον, πιστόν, εὐσεβῆ, ἀγαθόν, εὐλαβῆ, σώφρονα, ἐγκρατῆ, ἀνεκτικόν, πρᾶον, συμπαθῆ, ἐλεήμονα, πτωχοτρόφον, γηρωκόμον, προστάτην χηρῶν, μοναχῶν κηδεμόνα, ἀκτήμονα [ἀπήμονα], φιλεκκλήσιον· καί ἵνα συνελών (15Β_444> εἴπω, πάντων καί ζώντων καί νεκρῶν φίλον· τούς μέν ζῶντας παντοίοις τρόποις φιλοστοργίας περιποιούμενον· τούς δέ νεκρούς, οἰκοδομημάτων κάλλεσι τιμῶν τά πρός ταφήν, ὡς Ἰωσήφ ὁ ἀπό Ἀριμαθίας τόν ὑπέρ ἡμῶν σαρκί νεκρωθῆναι καταδεξάμενον Κύριον· καί ἔτι πρός τούτοις, τοῦ κατά τήν ἀποστολικήν πίστιν ὀρθοῦ λόγου ζηλωτήν ἐκθυμώτατον, κήρυκα βίου δικαιοσύνης. 0648 Καί συντόμως εἰπεῖν, ἄλλοις μέν ἄλλα κατά τήν ἑκάστου ἔφεσιν ἐπί γῆς διεσπούδασται· Γεωργίου δέ, τά νοσοκομεῖα, καί τά γηρωκομεῖα καί ξενοκομεῖα καί πτωχοτροφεῖα, καί τά μοναστήρια καί τά ξενοτάφια, καί ὅσα πλήθη φτωχῶν τε καί πενήτων κατά γένος ἀγεληδόν κατά τάς πόλεις διέῤῥιπται, περιστεῖλαί τε καί διαθρέψαι· καί ἑῴας τε καί δύσεως, βορείου τε καί νοτίου λήξεως τούς ὅρους ὑπερβῆναι ταῖς ἀκτῖσι τῆς φιλανθρωπίας, ἔργον ὑπάρχει καί σπούδασμα.

Τούτων οὕτως ἐχόντων, τίς ἀγνοεῖ τῶν ὁπωσοῦν εὐσεβείας μεταποιουμένων, πόσην εὐμένειαν τοῦ Θεοῦ περί τό πᾶν ἡ τῶν τοιούτων ἔργων εὐαρέστησις προσεκαλεῖτο, διά παντός ταῖς αὐτοῦ προσόν προθυμίαις ἀκμάζουσα; Τό καί ἐναντίον, τῇ τούτων ἀργίᾳ συμβαῖνον διά τό δύσφημον σιωπήσομαι. Τίς δέ μετρῆσαι δυνήσεται τά κρουνηδόν παρά παντός ὀφθαλμοῦ χεθέντα δάκρυα παρά τῶν ταύτην οἰκούντων τήν γῆς ἐπί τῇ ἐξόδῳ αὐτοῦ, πάντων περιεχομένων αὐτοῦ καί ἀνθελκόντων βίᾳ πρός αὐτούς, καί τῷ πλοίῳ τρόπον τινά προσβῆναι μή συγχωρούντων· καί ταῖς οἰμωγαῖς ποτνιωμένων, οἱονεί ζητούντων κατά γένος καί ἡλικίαν· οἱ μέν, τῆς πενίας τόν ποριστήν· οἱ δέ, τῆς εὐπορίας τόν οἰκονόμον· αἱ χῆραι, τόν προστάτην· οἱ ὀρφανοί τόν πατέρα· οἱ πτωχοί, τόν φιλόπτωχον, καί τόν φιλόξενον οἱ ξένοι· καί ἀδελφοί, τόν φιλάδελφον· οἱ νοσοῦντες, τόν ἰατρόν· οἱ ἐν συμφοραῖς, τήν παράκλησιν· πολιά, τήν βακτηρίαν· καί ἁπλῶς πάντες, τόν πάντα (15Β_446> πᾶσι γενόμενον, ἵνα κερδίσῃ τούς πάντας, καί ὑπέρ πάντων τῷ Θεῷ κερδηθῇ; ∆ιό κατά τήν δοθεῖσάν σοι χάριν παρά τοῦ Θεοῦ, δέσποτά μου εὐλογημένε, δι᾿ ὧν οἶδας τρόπων τε καί προσώπων, εἰ δυνηθείης αὐτόν πάλιν ἐπανελθεῖν ποιῆσαι, μεγάλην θυσίαν γίνωσκε τῷ Θεῷ, καί τοῖς θεοστηρίκτοις ἡμῶν βασιλεῦσιν