ANNOTATIONES

CONCLUSIO 1

Sententia tribuens totam activitatem quoad actum intelligendi speciei, refutatur.

(a) Ad istam quaestionem, etc. Prima sententia tribuit totam activitatem speciei, ponitque intellectum principium materiale tantum, sicutaqua est respectu calefactionis, ratione caloris ipsi inhaerentis. Ita videtur tenere D.Thomis 1.part, quaest. 56. art. 1.

et quaest. 79. art. 3. ad 1. et quaest. 85. artic. 2. ad 3.Thienen. 2. de anim.text. 72. Javell. quaest. 22. sed tantum loquitur de sensu An eamdem incidi t Cajet. 1 .part. quaest. 14 . art. 3. quaest. 79. art. 2. et quaest. 87. art. 1. ubi ait, quod tota ratio agendi est a specie.

Hanc refutat Scotus hic quatuor ratio nibus satis claris; quas etiam habet 1. dist. 3. quaest. 7. num. 16. Adde ex ipso ibi,quod effectus aequivocus,cujusmodi est intellectio comparata ad speciem, esset perfectior sua causa. Secundo habitus non ponitur ad recipiendum, et maxime in subjecto satis disposito, quale est intellectus ad suam intellectionem, sed habitu utimur cura volumus. Tertio, non fieret discursus, neque reflexio intellectus super suos actus, neque fierent intentiones Logicae, quia intellectus non posset conferre unum subjectum ad aliud , ex qua collatione tales intentiones fiunt: vide Scotum loco cit. ubi rationes illius sententiae solvit num. 27. et 37. (b) Alii ponunt quod sunt sicut, etc. Actum intelligendi, et sentiendi non distingui a specie tenent Aegid. quoil. 3. quaest. 12. et 13. Venelus 2. de Anima, text. 60. Nyphus lib. de sensu contra Janiunum. Cajetan. 2. de Anima, cap. 5. Gabr. 3. d. 14. quaest. 1. Joan. de Ripa apudCapreolum ibi: quidam tamen horum de sensu loquuntur, sed eadem est de intellectu ratio.

Hanc refutat Doctor quinque rationibus claris, et efficacibus, et idem praestat 1. d. 3. q. 7. num. 16. et 18. Quibus adde, quod ex Philosopho 2. de An ma, text. disentire est quoddam pati : ubi et text. 138. 139. habet expresse, quod species causatur a sensibili; ergo non est actus, quia respectu actus, potentia est activa, resp jctu speciei non.

(o) Dicendum ergo quod potentiae, etc. Haec est sententia communis et vera, potentias animae esse activas respectu suarum operationum, quam conclusionem probat Doctor I. d. 3- quaest. 7. n. 20. et ex impugnatione duarum sententiarum praecedentium, efficaciter probatur ; et hic adducit optimas rationes pro ea, et est expresse Aristotelis 2. de Anima, cap. 2. ubi ait, animam esse principium intelligendi, et patiendi, sicut et vegetandi, non immediate, sed per potentias suas.

Sed contra, ex eodem Aristotele lib. 3. text. 5. ubi ait intellectum esse puram potentiam, et non esse aliam ejus naturam, quam quod possibilis sit. Respondetur, etsi versio Argyropili sic habeat, Philoponum, Themistium, et Perionium aliter vertere. Verum, sustinendo illam versionem, tantum vult intellectum sinespeciebus esse puram potentiam,non simpliciter, sed in genere intelligibilium: unde subdit, nihil est actu eorum, quae intelligit, scilicet donec informetur speciebus, vide Scotum 1.d. 3. quaest. 7. n. 38.

Objicies secundo ex eodem Aristotele, quia 2. Anima, cap. 1. absolute vocat sensum passivum. Respondetur, comparasse eum ad objectum, non ad operationem. Secundo, tam sensus quam intellectus dicitur passivus, quia patiuntur tantum in receptione specierum, et quatenus operationes eliciunt, non eatenus operantur, sed quatenus recipiunt eas, ut habet Doctor 4. d. 12. quaest. 3. ad. 5. et 1. d. 3. quaest. 7. num. 37. quo sensu dixit Philosophus intelligere esse quoddam pati, vide Doctorem 1. d. 3. quaest. 6. ad. 4. et quaest. 7. num. 37.

Igitur juxta Scotum, tenendum est principium integrum productivum operatio num esse potentiam, et speciem simul. Ita habet 1. d. 3. q. 7. num. 20. et est Aristotelis locis citatis, et Augustini ibi ab ipso citati 9. Trinit. cap. ull. ibi: Liquido tenendum rem quam cognoscimus, generare in nobis notitiam sui,quodab utroque (objecto scilicet, et potentia) notitia pariatur. et 11. Trinit. cap. Ex revisibili fit visio, non tamen ex sola. Idem habet D.Thomas 1.part. quaest. 14. art. 2. et quaest. 54. art. 2. licet locis antea citatis, totam activitatem tribuat, ut videtur soli speciei. ( ) Ad primum principale dicendum,etc. Contrarium hujus videtur habere Doctor 2.

d. 9. quaest. 2. num. 15. ubi ex hac propositione ; Quod est motivum respectu alicujus passi, tale est respectu omnis passi ejusdem rationis ; infert Angelum sicut potes in se producere intellectionem, et ita in alio Angelo ; hic autem videtur oppositum habere, sed non habet, quia in secunda solutione, dicit id fallere in potentia sensitiva, et hoc, ut puto, quia non est applicata nisi sibi.Si dicas: ergo intellectus humanus poterit intellectionem inalio homine producere, respondetur, pro hoc statu dependet a suis phantasmatibus, quae non movent nisi ad operationes in eodem supposito et a multis actionibus impeditur, quae ei convenirent secundum se, non minus quam Angelo, ut motus non organicus, quem secundum se exercere potest anima, ut habet Doctor 4. d. 10. q. 7. et fusius d. 49. quaest. 14. et alia hujusmodi.