2. De sancto Altmanno.

1. De mundi sentibus exsurgit rosula
Cunctorum sentibus ferens miracula,
Virtutum opifex, Altmannus pontifex ;
Gaude, mater ecclesia.

2. De gente Saxonum ut sol progreditur,
In ipso consonum nil saxis proditur,
Sed totas fulgidus totusque floridus,
Totus refertus gratia.

3. Fortunae aleam sprevit industria,
Peccati lanceam fregit constantia,
Satanae frameam totam vipeream
Virtutis vicit gladio.

4. Brachium porrigit suum ad fortia,
Deo cor erigit aspernans noxia
Floret vigiliis, instat ieiuniis,
Salutis viget studio.

5. Vineae separat fractam maceiiam,
Tribulos separat, plantat iustitiam,
De culpae fovea, de mortis cavea
Animas tollens liberat.

6. Canora dramata tanto pontifici
Mundi per climata animo supplici
Decantent populi omnes et singuli,
Laudes mens omnis referat.

7. Iuvamen porrige tuae clementiae
Precesque dirige ad patrem gloriae,
Praesul praecipue, sollerter dilue
Cuncta nostra facinora.

8. Patri piissimo honor, imperium,
Nato clarissimo decus sit regium,
Sancto spiritui solvamus cernui
Cuncta laudes per tempora.