32. De sancto Barnaba.

1. Ave, o apostole

Barnaba benigne,
Te laudant christicolae

Laudis per insigne,
Servi tui recole

Mei, pater digne,
Ne fallant me dyscolae

Larvae et malignae.

2. Ave, qui ieiuniis

Corpus afflixisti
Longisque vigiliis

Prorsus elisisti,
Ab Averni stygiis

Tuta, quae fugisti,
Precis iungens muniis

Me, quem dilexisti.

3. Ave, qui incredulum

De mortis ruina
Eruisti populum

Verbi medicina,
Tuum me duc servulum

Culpae de sentina,
Ut contemnam saeculum

Sectando divina.

4. Ave, qui ad ardua

Morum gravitate
Surgis et ad strenua

Vitae puritate.
Confer, ut ingenua

Vivam sanctitate
Nec vertar ad fatua

Vili levitate.

5. Ave, qui martyrio

Laetaris exustus,
Ignis nam incendio

Probatus es iustus,
Fac, ne hic in medio

Sim culpis onustus,
Sed in caeli solio

Floream venustus.