8. De sancto Erasmo.

In 1. Vesperis.

Antiphonae.

1. O Sion eximia,

Personando plaude,
Erasmi sollemnia
Digna colens laude.

2. O Erasme, fidei

Pugil, per te gentes
Meruerunt provehi
Ad caelos gaudentes.

3. O qui pellis citharam
Das poenis plagarum,
Sic evertens Sisaram
Ducem tenebrarum !

4. O martyr et pontifex,
Obsta multa prece,
Ne nos mille-artifex
Culpae fuscet faece.

5. O decus ecclesiae,
O norma virtutis,
Duc nos via gratiae
Ad fora salutis.

R. Gaudet Anastasius,
A morte cum filius

Suus suscitatur,

Risus frequentatur,
Deum plebs dignificat,
Erasmum magnificat,

Credit et laetatur.
V. Baptismi tunc gratia

Restituti

Sunt saluti
Quadraginta milia.

Ad Magnificat.

A. O mater ecclesia,
Omni digna gloria,
Gaude iubilando,

Erasmi praeconium
Praesulis eximium

Canens exorando,

Soluti reatu
Sanctis cum christiolis
Iungamur caelicolis

Eius ut precatu.

Ad Matutinum.

Invitatorium.

Adoremus Dominum,
Deum, patrem luminum,
Salvemur ut meritis
Erasmi antistitis.

In 1. Nocturno.
Antiphonae.

1. Fructum suo tempore
Erasmus donavit,
Talentum cum foenore
Quia reportavit.

2. Quare cum insania
Fremuerant gentes
Verba per inania
In sanctum rigentes?

3. Dominus mirificat

Suum sanctum hodie,
Quem polo laetificat
Laureatum gloriae.

6. Domine, non habitat
Iuxta te malignus,
Sed qui se nobilitat
Ut Erasmus dignus.

7. Omnia sub pedibus
Eius subiecisti,
Iesu, caeli civibus
Eum cum iunxisti.

8. Sicut passer volitat

Erasmus ad montem,
Virtute se excitat

Vitae gustans fontem.

Responsoria.

1. Cum a Diocletiano,
Imperatore profano,

Damnatur ecclesia,
In Christi fide constantes,
Idolis non immolantes

Sufferunt supplicia;
V. Deo grates referunt

Christiani,

Mente sani
Tura cordis offerunt

2. Eremi silentia
A Deo vocatus
Expetit industria
Erasmus beatus,
V. Spretis mundi noxiis
Angelornm
Beatorum
Fungitur alloquiis.

3. Tribunali sistitur,
Iurgiis discutitur,

Minis fatigatur,
Offerat ut idolis
Tura, verbis subdolis

Praesul invitatur.
V. Cum sprevisset idola,

Multo fuste

Sed non iuste
Pravis fit parabola.

4. Erasmus, vir lepidus,
Effatur intrepidus,

Omnis expers mali,
Fideles aedificat,
Christum Iesum praedicat

Astans tribunali ;
V. Vera fide rutilat

Hic athleta,

Mente laeta
Deo laudes iubilat.

In 2. Nocturno.

Antiphonae.

1. Operans iustitiam
Mali fugat pestem

Erasmus in patriam
Graditur caelestem,

2. Erasmi in capite,
Deus, glorioso
Coronam de lapide
Ponis pretioso.

3. Portas vestras tollite,
Principes superni,
Militem suscipite
Iam regis aeterni.

4. Nuntiavit opera
Miserentis Dei,
Ideo ad aethera
Fit dux Deus ei.

5. Laus decet et gloria
Te, Deus deorum,
Erasmo qui gaudia
Confers gaudiorum.

6. Erasmum, qui floruit
Et floret ut palma,
Et tenet et tenuit
Alma Dei palma.

Responsoria.

1. Offero non sculptili
Neque Deo futili,

Verum Christo soli;
Auras maculantia
Spargere eloquia

Tu, rex, ergo noli;
V. Colere sculptilia

Non est aptus

Nisu captus
Caecae mentis furia.

2. Carcere includitur,
Multo ferro premitur

Rege ordinante,
A ferro et carcere
Solvebatur propere

Angelo praestaate;

V. Dei transit gratia
Mox pasillam
In favillam
Ferrea materia.

3. Satanae versutias,
Carnales nequitias

Erasmus evertit
Et signis et dogmate
Quam plures baptismate

Ad Christum convertit.
V. Admirando studio

Se severae

Sternunt ferae
Ipsius vestigio.

4. Suspexit ad aethera,
Sua quando latera

Truduntur plumbatis,
Inter tot angustias
Deo refert gratias

Praeco veritatis ;
V. Cum pro Christi gloris

Tormentatur,

Cumulatur
In ipso laelitia.

In 3. Nocturno.

Ad Cantica.

A. Transgredi cum potuit,

Nunquam est transgressus
Erasmus, ut voluit,
Caelos est ingressus.

Responsoria.

1. Erasmus cum rege Iovis
Templum intrat bellis novis,

Gemitu et precibus
Idolum mox fractum ruit
Et incineratum fuit

Gentibus stupentibus:
V. Ex quo statim proruit

Draco dirus,

Spargens virus
Viros multos necuit.

2. Infiguntur digitis
Erasmi antistitis

Subulae letales,
Quem circumdant ferrea
Tunica et ignea

Viri bestiales;
V. Tot inter martyria

Velut agnus

Praesul magnus
Stat gaudens victoria.

3. Confregere subdola
Mox gentiles idola

Miris visis tantis
Et baptismi gratia
Currunt ad praesidia

Summi dominantis ;
V. Exsultet ecclesia,

Cum dementes

Volant gentes
Ad Dei obsequia.

4. Tyranni imperio
Cum Erasmus gladio

Triumphans finitur,
Omni dignus gloria
In caelesti curia

Gaudio potitur;
V. Victrix ridet veritas,

Dum confusa

Et delusa
Regis stridet feritas.

In Laudibus.
Antiphonae.

1. Regnans Deus induit
Erasmum decore,
Nam in mundo claruit
Praesulis honore.

2. Cum Erasmo Domino
Una iubilemus,
Caeli sine termino
Regnum ut intremus.

3. Sprevit transitoriam
Erasmus salutem,
Videret ut gloriam
Dei et virtutem.

4. Hic cum sacerdotibus
Sanctis benedicit
Deum in caelestibus,
Quia mundum vicit.

5. Erasmum divinitus
Foventem tutelis,
Omnis laudet spiritus
Dominum de caelis.

Ad Benedictus.

A. Cordis nostri lora spasmi,

Iesu, dulcis Domine,
Sacri dissolve Erasmi

Devoto oramine,
Ne ut noctuae erremus

Mortis in caligine,
Sed ut aquilae ovemus

In te vero lumine.

Per Horas.

Ad Primam.

A. Morti se impendit iste
Pro amore tuo, Christe,
Plus quam ad convivia
Volans ad supplicia.

Ad Tertiam.

A. Erasmus vi rapuit

Caelum dignus Deo,
Poenarum hoc meruit
Insigni tropaeo.

Ad Sextam.

A. De virtute iugiter
Ibat ad virtutem
Erasmus feliciter
Lucrando salutem.

Ad Nonam.

A. Erasmi praesentia
Fructu meritorum
Cumulantur gaudia
Incolis polorum.

In 2. Vesperis.
Antiphonae.

1. Erasmo coniubilant
Astra matutina,
Cuius gesta rutilant
Hora vespertina.

2. Erasmo sagacitas
Data serpentina
A Deo simplicitas
Est et columbina.

3. Blandimenta spuria
Erasmus spernendo
Superna palatia
Subit patiendo.

4. Excedens aromata
Odore virtutis
Migrat ad agalmata
Aeternae salutis.

R. Ecce, granum moritur

Terrae clausum palea,
Erasmus occiditur

Regis quando framea,
Agalma ingreditur

Mira fulgens trabea,
V. Vitae fretus galea

Mortis trucem

Fugans ducem
Fidei de vinea.

Ad Magnificat.

A. Magnificent Dominum,
Amatorem hominum,

Omnes mundo corde,
Erasmi supplicibus
Diluamur precibus
Ut ab omni sorde.