Congregatio de Causis Sanctorum 503

Oratorium muliebre paroeciale vero frequentare coepit, quod Matres

Canossianae regebant, et vividam huc communis conversationis in ludis,

excursionibus theatrique et chori operibus sibi impertiit humanitatem. Soro-

ribus adiuvantibus, horas illas laetitiae temporibus intentae regularisque

orationis, crebra confessione et secessibus tricesimariis didicit modulari, qui

saepius apud Domum spiritualitatis Canossianarum Vici Mercati tenebantur,

ubi ipsius Instituti erat Novitiatus.

Fides eam ad consecrationem religiosam sub specie vitae missionariae

vocatam esse die 5 mensis Maii anno 1938 erupit, dum intra moenia Domus

ecclesiae Modoetiensis in manus missionariorum quorundam profecturorum

celebrabatur Crucifixi traditio. Nam, Serva Dei, quasi vulnerante fulgure

excepta, matris praetermissis reluctationibus, die 19 mensis Martii anno

1939 communitatem Canossianarum Vici Mercati ingressa est.

Septem tantum transactis mensibus, Venetiis in Indiam migravit, ubi

institutionem religiosam apud Novitiatum Sancti Ioseph in civitate Belgao

perfecit et, die 24 mensis Decembris anno 1941, prima vota emisit. Licentia

magistrali promerita superiorumque studiorum curriculo expleto, apud Fa-

cultatem Litterarum Universitatis Studiorum Mahimensis prope Bombayam

se ascripsit et lauream adepta est. Die 5 mensis Iunii anno 1947, vota perpe-

tua professa est ac denique Facultatem Scientiarum Educationis Universita-

tis Studiorum Bombayensis frequentavit, ubi gradum academicum doctoris

rettulit. Exinde, Mahimi probata magistra fuit et praeses scholae Canossia-

narum facta est earundemque communitatis vice Superiorissae functa.

Ineunte anno academico 1954-1955, moderatrix Collegii Universitatis Studio-

rum Alleppeyensis in Kerala adhuc exstruendi renuntiata est. Animum eius

nihil difficultates facinoris infregerunt, quod paucis post mensibus immo fecit

spectatissima inter Instituta universae illius dicionis.

Nava Servae Dei actuositas ex ima eius spirituali vita vim causamque

hauriebat. Fidem, enim, constanti aluit oratione: Mater Ferdinanda iuxta

Tabernaculum vacare maxime dilexit, ut semper - uti dictitabat - « volun-

tatem Dei adorabilem perficere » valeret. Mira fuit etiam pietas eius erga

Beatissimam Mariam Virginem, quam coditiana marialis coronae precatione

invocabat.

Penita haec aptaque spiritualitas actus verbaque eius pervadebat, ex

quibus amor Iesu crucifixi translucebat, in quem constanter inter studii ac

magisterii aerumnas oculos vertit, sicut et in acerbi morbi angustiis ultimos