Congregatio de Causis Sanctorum 533

ROMANA et PRAELATURAE PERSONALIS SANCTAE CRUCIS

et OPERIS DEI

Beatificationis et Canonizationis Servi Dei Alvari del Portillo y Diez de Sollano,

Episcopi tittularis Vitensis Praelati Praelaturae Personalis Sanctae Crucis et Operis

Dei (1914-1994)

DECRETUM SUPER VIRTUTIBUS

« Vir fidelis multum laudabitur » (Prv 28, 20). Sacrae haec Scripturae

verba in luce ponunt eminentiorem virtutem Episcopi Alvari del Portillo,

nempe fidelitatem: inconcussam imprimis fidelitatem erga Deum, in prompta

ac generosa adimpletione voluntatis Eius, erga Ecclesiam dein et Romanum

Pontificem necnon erga sacerdotium, deinde vero erga christianam vocatio-

nem in omni temporis momento omnibusque rerum adiunctis.

« Fidelitas per tempus perseverans nomen est amoris », dixit Benedic-

tus XVI (Homilia in sanctuario Beatissimae Virginis Mariae de Fatima,

die 12 mensis Maii anno 2010). Dei Servus omnibus christifidelibus caritatis

et fidelitatis exemplo fuit. Ipse enim integre et sine ulla exceptione assimila-

vit in suaque vita expressit Operis Dei spiritum, qui omnes vocat ad pleni-

tudinem amoris Dei ac proximi quaerendam per sanctificationem munerum

atque officiorum quae vitae nostrae cotidianae velut tramam constituunt.

« Laborem sanctificare, in labore sese sanctificare, alios labore sanctificare »:

recte asseri potest haec verba aptissime referre Servi Dei operositatem qua

doctoris machinarii, qua sacerdotis ac demum qua Episcopi. In quocumque

enim actuositatis genere sese totum impendebat, apprime sciens se salvificam

Ecclesiae missionem participare per fidelem suorum cuiusque diei officiorum

adimpletionem.

Dei Servus, tertius ex octo fratribus, ortus est Matriti a piis honestisque

parentibus, die 11 mensis Martii anno 1914. Doctoralem lauream obtinuit

in re machinarı́a civili, in scientiis historicis et in iure canonico. Anno 1935,

suae vitae vicesimo primo, Operi Dei adhaesit ac confestim Sanctus Iosephus-

maria validissimum suum collaboratorem eum habuit. Die 25 mensis Iunii

anno 1944 sacerdotalem ordinationem recepit et ex tunc sacro ministerio

exercendo sese profudit. Ab ipsa ordinationis die confessarius fuit Sancti

Iosephimariae. Anno 1946 Romam se contulit, ad Conditorem adiuvandum