Sermo III .

Maria erat, quae unxit Dominum unguento et extersit pedes eius capillis suis, cuius frater Lazarus infiivnabatur, Ioannis undecimo .

In his verbis commendatur Maria Magdalene a tribus: et primo, a plenitudine devotionis, quae consistit in redolentia unguentorum, ibi: Maria erat, quae unxit Dominum unguento. Secundo, ab amaritudine compunctionis, quae consistit in profluxione lacrymarum, ibi: et extersit pedes eius capillis suis. Tertio, a perfectione virtutis, quae consistit in operatione miraculorum, ibi: cuius frater Lazarus infirmabatur. Nam Dominus ad preces eius Lazarum fratrem eius suscitavit, ut habetur Ioannis undecimo , et sicut dicitur in hodierna oratione.

Si ergo quae ralur, cur Dominus hanc peccatricem nobis proposuerit imitabilem: dicendum, quod propter tria: et primo, ad elidendam nostram superbiam. Nam quidam inaniter de meritis suis superbiunt sicut Pharisaeus ille, Lucae decimo octavo : Non sum sicut ceteri homines: et ideo contra tales Dominus peccatores in exemplum ponit poenitentiae, quia melior est peccator poenitens quam apparens iustus superbus: Matthaei vigesimoprimo: Amen, dico vobis, quia publicani et meretrices praecedent vos in regnum Dei. Et ideo Pharisaeus condemnatur, et publicanus iustificatur: Lucae decimo octavo: Duo homines ascenderunt in templum etc.

Secundo, ad removendam nostram diffidentiam. Quis enim iam de peccatis diffidat veniam obtinere, quando recogitat Magdalenam ad veniam susceptam, iuxta illud Ieremiae tertio : Tu fornicata es cum amatoribus multis, tamen revertere ad me, dicit Dominus, et ego suscipiam te? Ideo dicit Gregorius de David: "Iam David cadente, nemo superbiat: et David resurgente, nemo desperet"; et Paulus de se dicit prituae ad Timotheum primo : Qui prius blasphemus fui et persecutor et contumeliosus, sed misericordiam Dei consecutus sum.

Tertio, ad excutiendam nostram desidiam sive negligentiam. Si enim Magdalena peccatrix sua sollicitudine salutem invenit, quis iam negligere debet suam salutem iuxta illud ad Hebraeos secundo : Quomodo nos effugiemus, si tantam neglexerimus salutem? Nam qui non potest imitari Mariam Virginem per viam innocentiae, saltem imitetur Mariam peccatricem per viam poenitentiae.

I. Primo ergo, ut dictum, commendatur baec peccatrix in proposita auctoritate a plenitudine demtionis in hoc, quod Dominum unxit unguento. Dominum autem unxit tripliciter: et primo, in pedibus tanquam Redemptorem. Nam per pedem, qui est pars corporis sustentans totum corpus, designatur virtus Verbi increati, de quo dicitur ad Hebraeos primo : Portat omnia verbo virtutis suae, purgationem peccatorum faciens. Pes est etiam pars corporis inferius tangens terram ; Isaiae ultimo : Terra scabellum pedum meorum, et designat Verbi incarnati humiliationem. Nam per incarnationem quasi pedibus calceata ad nos Deitas venit: calceamento enim pes terram caleat: Psalmus: In Idumaeam extendam calceamentum meum, ubi dicit Gregorius: " In Idumaeam calceamentum se extendere Dominus ostendit, quia, dum per assumtam carnem gentibus innotuit, quasi calceata ad nos Divinitas venit ". In pedibus ergo Dominum unguento devotionis unxit, quia devotionem suam ad beneficium incarnationis et nostrae redemptionis retulit; Ioannis duodecimo : Maria unxit pedes Iesu, et domus impleta est ex odore unguenti. Sicut enim unguentum ex variis odoriferis rebus fit, sic ex multis, quae Dominus fecit propter nostram redemptionem, fecit hoc unguentum devotionis consurgere. Nam devotio est affectio amoris suavis proveniens ex memoria beneficiorum Christi.

Secundo, in capite tanquam gratiarum omnium largitorem. Nam, sicut a capite est motus in membra, sic a Christo, capite Ecclesiae, influunt omnes gratiaetam illustrationis quam operationis in Sanctos: Ioannis primo : Plenum gratiae et veritatis: et: De plenitudine eius nos omnes accepimus. Unde Psalmus: Ecce, quam bonum et quam iucundum, habitare fratres in unum: sicut unguentum in capite, quod descendit in barbam, barbam Aaron, quod descendit in oram vestimenti eius. Nam unguentum gratiarum et illustrationum a Christo primo descendit in barbam, id est in principalia membra, sibi principaliter adhaerentia, quae sunt Sancti in patria: et ab illis descendit in nos, qui sumus ora vestimenti eius, qui deorsum tangimus terram, sicut ora vestimenti circa terram consistunt. De hac unctione dicitur Marci decimo quarto : Cum esset (Iesus) Betlianiae in domo Simonis leprosi et recumberet, venit mulier habens alabastrum unguenti, nardi spicati pretiosi et fracto alabastro, effudit

super caput eius. Et sic ungit Christum qui omnem gratiam, quam habet, recognoscit a Domino Iesu Christo, et ideo sibi gratias agit. Nam qui non agit gratias meretur gratiis acceptis privari.

Tertio, in loto corpore ut glorificatorem sive omnium bonorum remuneratorem: Marci ultimo : Afara Magdalene et Maria Iacobi et Salome emerunt aromata, ut venientes ungerent Iesum. Sed notabile est, quod voluerunt totum corpus ungere, et tamen non unxerunt, quia non mortuum, sed immortalem et glorificatum invenerunt. Non enim sufficit quis ad plenum gratias agere pro glorificatione et remuneratione, cum excedat omne hominis meritum, cogitatum et ingenium: primae ad Corinthios secundo : Quod oculus non vidit, nec auris audivit, nec in cor hominis ascendit, quae praeparavit Deus iii qui diligunt illum. In his ergo unguentis odoriferis cupit sponsa sequi Sponsum: Canticorum primo: Trahe me, post te curremus in odorem unguentorum tuorum: et beatus ioannes: " Odor tuus, o Deus, excitavit in me concupiscentias aeternas".

II. Secundo, ut dictum est, commendatur ab amaritudine compunctionis in profluxione lacrymarum per hoc, quod dicitur, quia externi pedes eius capillis suis. Nam, sicut dicitur in Evangelio hodierno, Lucae septimo , mulier, quae erat in civitate peccatrix, attulit alabastrum unguenti, et stans retro secus pedes Domini Iesu lacrymis coepit rigare pedes eius et capillis capitis sui tergebat, et osculabatur pedes eius et unguento ungebat.

Haec autem amaritudo compunctionis generatur ex triplicis mali consideratione: et primo, ex consideratione maculas, et ex bac erubescit: unde diciturquod stabat retro sicut verecunda de sua immunditia: nolebat enim in faciem Domini se ingerere, confusa de sua immunditia: Matthaei nono: Ecce, mulier, quae sanguinis fluxum patiebatur duodecim annis, accessit retro: Ecclesiastici quarto: Est confusio adducens gratiam et gloriam. Et sic producit lacrymas, ut, erubescens immunditiam suam, mereatur liberari, iuxta illud Tobiae tertio : Sara, filia Raguelis, perrexit in superius cubiculum domus suae et tribus diebus et tribus noctibus non manducavit neque bibit, sed in oratione persistens, cum lacrymis deprecabatur Deum, ut ab isto improperio liberaret eam. Hoc improperium erat, quia daemonium occiderat septem viros eius, per quos significantur septem virtutes, quae occiduntur per septem vitia capitalia, quae fuerunt in Magdalena: Marci ultimo: Apparuit primo Iesus Mariae Magdalenae, de qua eiecerat septem daemonia. Vel per septem daemonia intelligitur universitas vitiorum, iuxta illud Gregorii : " Maria septem daemonia habuit, quia universis vitiis plena fuit. Nam septenario dierum numero omne tempus comprehenditur: et ideo per illum recte universitas figuratur ".

Secundo, AX consideratione offensae, et ex hac , contremiscit, Qu is enim non contremiscat, qui per peccatum summam Maiestatem offendit ? Et ideo stabat secus pedes prostrata, ut iram Dei placaret sua contremiscente humiliatione, et sic lacrymabatur ut contremiscens ; Threnorum secundo : Deduc quasi torrentem lacrymas per diem et noctem: non des requiem tibi, neque taceat pupilla oculi tui. Tertio, ex consideratione sequelae. Nam multae sunt poenalitates et infirmitates, quas homo consequitur ex macula peccati et offensa Dei; et ideo capillis capitis sui tergebat pedes, ut quos in malos usus expenderat in bonos usus convertat. Nam de huiusmodi infirmitatibus dicitur in Psalmo : Multiplicatae sunt super capillos capitis mei. Et ex hac consideratione ingemiscit, sive fundit lacrymas ut ingemiscens ; Psalmus: Laboravi in gemitu meo, lavabo per singulas noctes lectum meum. Lacrymis meis stratum meum rigabo, id est propter singula peccata et infirmitates peccatorum: secundi Paralipomenon ultimo : Peccavi super numerum arenae maris, et multiplicatae sunt iniquitates meae. Hoc dicit, quasi infiniti sint defectus, qui comitantur peccatum per depravationem omnium rerum mundi, a quibus homo deordinatur, praeter deordinationem, qua deordinatur a Deo.

Sic ergo erubescit quantum ad vim rationalem: sed contremiscit quantum ad irascibilem: ingemiscit vero quantum ad concupiscibilem, ut sic tota anima paenitentiam agat.

III. Tertio commendatur a perfectione virtutis in operatione miraculorum. Nam ad preces eius, ut dictum est, Dominus Lazarum, fratrem eius, suscitavit. Et consistit haec perfectio in tribus;t primo, in eligendo laudabiliter, iuxta illud Lucae decimo : Maria optimam partem elegit, quas non auferetur ab ea. Quidam enim sunt contenti electione boni: alii, electione melioris: sed Maria non fuit (contenta) nisi electione optimi, quia in perfectione vitae voluit servire Domino in humilitate multa poenitentiae: Psalmus: Elegi abiectus esse in domo Dei mei magis quam habitare in tabernaculis peccatorum. Electio tamen, de qua dicit Evangelista, fuit audire verbum Det, in cuius auditu anima aliquando convertitur et aliquando in bono firmatur et semper in melius illuminatur.

Secundo, in prosequendo viriliter: Ioannis vigesimo : Una sabbati Maria Magdalene venit mane, cum adhuc tenebrae essent, ad monumentum. Ista non fuit pigra nec tarda, sed prompta et vigil ad quaerendum Dominum: Proverbiorum octavo: Qui mane vigilant ad me invenient me. Exemplum de beato Nicolao . Ante omnes surgebat Nicolaus, quia sollicitus erat ire ad ecclesiam. Ideo dicit Ambrosius : " Nemo cum desidia Christum quaerit".

Tertio, in perseuerando stabiliter: Ioannis vigesimo: Maria stabat ad monumentum foris plorans. Discipulis recedentibus, illa perseverabat stando ad monumentum et quaerendodileetuin ;et ideo Dominus sibi primo apparuit, ut dicitur Marci ultimo. Non ergo dubitet quis de perseverantia boni, cum mulier ista tam stabiliter perseveravit. Nam, ut dicit Seneca , "virtus facit, esse facilia quae iudicat quis esse difficilia". Rogemus etc