35. De sancto Bernardo.

1. Ave, pater monachorum,

Speculum et regula,
Virtutum vas et honorum,

Omni carens macula,
O Bernarde, decus morum,

Qui ardes ut facula,
Te iuvante peccatorum

Non me stringant vincula.

2. Ave, o pater beate,

Mea spes et brachium,
Dulcis et desiderate,

Corona et gaudium,
Passionis in me natae

Exstinguens incendium
Benedictionis gratae

Stilla stillicidium.

3. Ave, qui illecebrosa

Horruisti crimina,
Ergo caeli gaudiosa

Conscendisti culmina,
Fac, ut carnis vitiosa

Superem certamina,
Mea mens sit virtuosa

Tua per precamina.

4. Ave, sidus ut solare

Qui fulges prae ceteris
Meum veni expurgare

Cor a sorde sceleris
Et in bonum commutare

Mores vitae veteris,
Vitaeque participare

Concede, qua frueris.

5. Ave, qui iam iucundaris

Cum sanctorum milibus,
Subveni, ne mundi maris

Obruar in fluctibus
Et ne concludar amaris

Inferni doloribus,
Sed coniunge me praeclaris

Angelorum coetibus.