39. De sancto Colomanno.

1. Ave, Dei gratia,

Colomanne care,
Exsulas de Scotia,

Transeas ut mare,
Precatus instantia

Dignare iuvare
Me, ut mundi maria

Possim transmeare.

2. Ave, malignantibus

Es qui praeda factus,
Innocenter ictibus

Virgarum confractus,
In multis erroribus,

Heu, cum sim distractus,
Sanctis tuis precibus

Revocer adactus.

3. Ave, qui opprobria

Fers et verba dura,
Vulnera et iurgia

Tormentaque plura,
Cum perseverantia

Semper duratura
Mihi fer praesidia

Contra culpae iura.

4. Ave, qui patibulum

Dirae subis crucis,
Faucibus ut epulum

Fias corvi trucis,
Adiuva, ne pabulum

Fiam mortis ducis,
Sed per omne saeculum

Sim in regno lucis.

5. Ave, qui perimens

Cum illusione,
Hinc dignus efficeris

Caelestis coronae,
Fac, ne mergar inferis

Cum confusione,
Sed vivam ut superis

Tecum, martyr bone.