Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale444
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale446
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale448
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale450
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale452
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale454
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale456
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale458
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale460
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale462
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale464
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale466
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale468
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale470
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale472
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale474
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale476
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale478
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale480
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale482
Congregatio de Causis Sanctorum 483
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale484
Congregatio de Causis Sanctorum 485
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale486
Congregatio de Causis Sanctorum 487
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale488
Congregatio de Causis Sanctorum 489
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale490
Congregatio de Causis Sanctorum 491
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale492
Congregatio de Causis Sanctorum 493
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale494
Congregatio de Causis Sanctorum 495
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale496
Congregatio de Causis Sanctorum 497
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale498
Congregatio de Causis Sanctorum 499
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale500
Congregatio de Causis Sanctorum 501
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale502
Congregatio de Causis Sanctorum 503
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale504
Congregatio de Causis Sanctorum 505
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale506
Congregatio de Causis Sanctorum 507
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale508
Congregatio de Causis Sanctorum 509
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale510
Congregatio de Causis Sanctorum 511
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale512
Congregatio de Causis Sanctorum 513
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale514
Congregatio de Causis Sanctorum 515
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale516
Congregatio de Causis Sanctorum 517
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale518
Congregatio de Causis Sanctorum 519
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale520
Congregatio de Causis Sanctorum 521
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale522
Congregatio de Causis Sanctorum 523
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale524
Congregatio de Causis Sanctorum 525
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale526
Congregatio de Causis Sanctorum 527
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale528
Congregatio de Causis Sanctorum 529
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale530
Congregatio de Causis Sanctorum 531
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale532
Congregatio de Causis Sanctorum 533
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale534
Congregatio de Causis Sanctorum 535
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale536
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale538
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale540
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale542
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale544
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale546
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale548
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale550
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale530
militum disiecerat. His annis, Reverendus Dominus Iosephus immo depre-
hensus est atque in carceres seditionis coniectus et modo legati Reipublicae
Hispanicae Vasintoniae intercessione propere in libertatem restitutus.
Hoc tempore, insuper, Servus Dei dominam Mariam a Monte Carmelo
Hidalgo de Caviedes cognovit, quacum Institutum vitae claustralis cogitavit
ac fundandum statuit, cuius finis imitatio esset Iesu Christi per continuam
orationem et constantem oblationem pro sacerdotum sanctificatione. Opus
die 25 mensis Aprilis anno 1938 definite evenire incepit ac post duodecim
annos in Congregationem Sororum Oblatarum Christi Sacerdotis tandem
vertit.
Intra bellum Hispanicum (1936-1939) Servus Dei mandatum accepit Vi-
carii Generalis « orae - quam Matriti dicebant - rubrae » atque hoc etiam
munere fungens in componendis animis omnino enisus est ac, si quis auxilio
egeret, eidem iugiter subvenit. Anno 1939 exeunte bello, resumpta sueta
pastorali actuositate Dioecesis, Servus Dei perseveravit ministerium mode-
rationis spiritualis in Seminario maiore et attendit praedicationi exercitiorum
spiritualium ad sacerdotes et praeparationi adorationis eucharisticae noctur-
nae. Anno 1949 nominatus est visitator Institutorum vitae consecratae
Dioecesis.
Die 29 mensis Octobris anno 1950, Dominus Iosephus ad dignitatem
ordinis episcopalis evectus est et, titulo Zelitensi honestatus, Episcopus
auxiliaris necnon Vicarius Generalis Matritensis factus est. Etiam in hoc novo
ministerio summa cleri et populi Matritensis aestimatione optimoque iudicio
fruitus est, praesertim ob magnam pro sanctificatione presbyterorum sollici-
tudinem et indefessam suam apostolicam actuositatem.
Mense Iulii anno 1964, Servus Dei Episcopus Onubensis electus est et in
hac Dioecesi nuper erecta, cum anno 1953 fundata esset, navitate emicuit,
qua nulla interposita mora pretiosa Sacrosancti Concilii Oecumenici Vati-
cani II decreta, cui ipse actuosa alacrique cura interfuit, exsequenda manda-
vit. Die 16 mensis Octobris anno 1965 disputavit in Aula conciliari de officiis
sacerdotum atque de festo liturgico Iesu Christi Summi et Aeterni sacerdotis
instituendo, quod die 22 mensis Augusti anno 1973 Congregatio de Cultu
Divino approbavit in Calendarium liturgicum Hispaniae inserendum.
Cardo eius sedulitatis denuo peculiaris sollicitudo sacerdotum et Semina-
rii alumnorum eminuit, quorum perpetuae ipse institutioni, « institutorem
institutorum » praeclarum semper se exhibens, consulebat. Renovatum,