48. De s. Iacobo Maiore.

1. Ave, o benevole
Iacobe apostole,

Qui maior vocaris,
Collaudant deicolae
Fideles et incolae

Te terrae et maris,
Tui veraae recole
Mei meque excole

Moribus praeclaris,
Me ne fallant subdole
Barathri bestiolae,

Semper tuearis.

2. Ave, qui per floridum
Tuum opus luridum

Satanam vicisti,
Cursum mundi fluidum
Velut mare turbidum

Virtute transisti,
In malis me timidum,
Ad bona improvidum

In hoc orbe tristi,
Ad virtutes vividum,
Ad devota fervidum,

Scbolae iunge Christi.

3. Ave, verbi framea
Qui multos ab alea
Mundi segregasti,
Fidei quos area,
Dei sint ut vinea,
Digne transplantasti,

Salva prece mellea
De culpa me fellea

Plures ceu salvasti,
Purpurando laurea
Cblamydeque trabea

Funguntur qua fasti.

4. Ave, qui periculis
Inclusos et vinculis

Donas libertati,
Orbatosque oculis,
Leprae foedos maculis

Reddis sospitati,
Datum me piaculis
Dyonisque faculis,

Culpae vilitati,
Iunge Dei famulis
Ereptum de stabulis

Mortis et peccati.

5. Ave, spes fragilium,
Lapsorum refugium,

O mundi lucerna,
Herodis per gladium
Consummans martyrium

Volas ad superna;
Opis praebe brachium,
Vitae confer bravium,

Vitem ut inferna
Et post hoc exsilium
Poli petam solium

Cum vita aeterna.