Prologus

Prologus

Primo utrum mens, prout in ea ponitur imago trinitatis, sit essentia animae.

Prologus

Secundo utrum in mente sit memoria.

Prologus

Tertio utrum memoria distinguatur ab intelligentia, sicut potentia a potentia.

Prologus

Quarto utrum mens cognoscat res materiales.

Prologus

Quinto utrum mens nostra possit cognoscere materialia in singulari.

Prologus

Sexto utrum mens humana cognitionem accipiat a sensibilibus.

Prologus

Septimo utrum in mente sit imago trinitatis, secundum quod materialia cognoscit.

Prologus

Octavo utrum mens seipsam per essentiam cognoscat, aut per aliquam speciem.

Prologus

Nono utrum mens nostra cognoscat habitus in anima existentes, per essentiam suam.

Prologus

Decimo utrum aliquis possit scire se habere caritatem.

Prologus

Undecimo utrum mens in statu viae possit videre deum per essentiam.

Prologus

Duodecimo utrum deum esse, sit per se notum menti humanae.

Prologus

Tertiodecimo utrum per naturalem rationem possit cognosci trinitas personarum.