3

Τοῦ ἁγίου Ἀναστασίου πατριάρχου Ἀντιοχείας. ...................................................... 109 Τοῦ ἁγίου Νεμεσίου ἐπισκόπου Ἐμέσης. ................................................................... 109 Τοῦ αὐτοῦ· Κατά τί λογικός ὁ ἄνθρωπος, καί τί ἐνδιάθετος λόγος, καί τί

προφορικός;........................................................................................................................... 109 (280) Τοῦ ἁγίου Μαξίμου, ἐκ τῶν περί θελημάτων αὐτοῦ συλλογισμῶν· τί

φυσικόν θέλημα, καί τί γνωμικόν; .................................................................................... 109 Τοῦ αὐτοῦ, ἐκ τῆς πρός Μαρῖνον πρεσβύτερον ἐπιστολῆς, Τί θέλησις, καί τί

προαίρεσις; ............................................................................................................................ 109 ΟΡΟΙ ∆ΙΑΦΟΡΟΙ ............................................................................................................. 109 Τῶν ἁγίων καί θεοφόρων Πατέρων ἡμῶν, περί τῶν δύο ἐνεργειῶν τοῦ Κυρίου

καί Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Σελ. 280. .................................................. 109 Τοῦ ἁγίου Ἰουστίνου φιλοσόφου, καί τέλος μάρτυρος, ἐκ τοῦ πρός Εὐφράσιον

σοφιστήν, περί Προνοίας καί Πίστεως λόγου, οὗ ἡ ἀρχή· "Ἄχραντος ὁ Λόγος." ........ 109 Τοῦ αὐτοῦ, ἐκ τοῦ αὐτοῦ λόγου. ................................................................................. 109 Τοῦ ἁγίου Ἀλεξάνδρου, ἐκ τῆς πρός Αἴγλωνα ἐπίσκοπον Κυνοπόλεως κατά

Ἀρειανῶν ἐπιστολῆς. ........................................................................................................... 110 Γρηγορίου Νύσσης......................................................................................................... 110 Τοῦ Χρυσοστόμου.......................................................................................................... 110 Τοῦ ἁγίου Κυρίλλου...................................................................................................... 110 Τοῦ ἁγίου Βασιλείου. .................................................................................................... 111 Τοῦ αὐτοῦ, ἐκ τῶν κατ' Εὐνομίου............................................................................... 111 Τοῦ ἁγίου Γρηγορίου Νύσσης. ..................................................................................... 111 Κυρίλλου. ....................................................................................................................... 111 Τοῦ ἁγίου Ἀμβροσίου ἐπισκόπου Μεδιολάνων, ἐκ τοῦ πρός Γρατιανόν τόν

βασιλέα δευτέρου λόγου. .................................................................................................... 112 Τοῦ ἁγίου Βασιλείου, ἐκ τῶν κατά Εὐνομίου συλλογισμῶν. ................................. 112

MAXIMI DISPUTATIO CUM PYRRHO (288) .................................................................. 112

ΠΑΡΑΣΗΜΕΙΩΣΙΣ ΤΗΣ ΓΕΝΟΜΕΝΗΣ ΖΗΤΗΣΕΩΣ χάριν τῶν κεκινημένων περί τῶν ἐκκλησιαστικῶν δογμάτων, παρουσίᾳ Γρηγορίου τῆ εὐσεβεστάτου πατρικίου, καί τῶν συνευρεθέντων αὐτῷ ὁσιωτάτων ἐπισκόπων, καί λοιπῶν θεοφιλῶν καί ἐνδόξων ἀνδρῶν, παρά Πύῤῥου, τοῦ γενομένου πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, καί Μαξίμου τοῦ εὐλαβεστάτου μοναχοῦ, μηνί Ἰουλίῳ, ἰνδικτίωνος γ´. Πύῤῥου μέν συμμαχοῦντος τῇ παρεισαχθείσῃ παρ᾿ αὐτοῦ τε , καί τοῦ πρό αὐτοῦ ἐν τῷ Βυζαντίῳ καινοτομίᾳ· τουτέστιν· ἑνός θελήματος· Μαξίμου δέ συνηγοροῦντος τῇ ἄνωθεν εἰς ἡμᾶς ἐλθούσῃ πατρικῇ τε καί ἀποστολικῇ διδασκαλίᾳ· διά τοῦ ῥηθέντος ὑπερφυοῦς ἀνδρός, φημί δέ Γρηγορίου τοῦ ὑπερτίμου πατρικίου, τῶν λεχθέντων ἀνδρῶν· τουτέστιν Πύῤῥου καί Μαξίμου, ἀλλήλοις προσοψισθέντων. Προκατήρξατο δέ τῆς πρός Μάξιμον διαλέξεως ὁ Πύῤῥος , οὕτως εἰπών.......................................................... 112

Τοῦ μακαρίου Μαξίμου μοναχοῦ, Περί ψυχῆς. Σελ. 353. ........................................ 136 Τί τό καταληπτικόν τῆς ψυχῆς κριτήριον................................................................. 136 Εἰ ἔστι ψυχή. .................................................................................................................. 136 Εἰ οὐσία ἐστίν ἡ ψυχή. .................................................................................................. 137 Εἰ ἀσώματος ἡ ψυχή. .................................................................................................... 137 Εἰ ἁπλῆ ἡ ψυχή. ............................................................................................................. 137