5

ἡ δέ ποσότης, τόν ἑαυτῆς σημαντικόν ἀριθμόν, κἄν τε συνεχής ἐστιν ἡ ποσότης, κἄν τε διῃρημένη. ........................................................................................................................ 182

Ὅτι ἀσεβές ἐστί τό λέγειν μίαν σύνθετον φύσιν τόν Χριστόν, καί τῇ ἀληθείᾳ μαχόμενον. ............................................................................................................................ 183

Περί ὑποστάσεως συνθέτου. ........................................................................................ 184 Ἐπίλυσις σύντομος τῆς Σευήρου ἀπορίας κατά τῆς, Ἐν δύο, φωνῆς. ................... 185 Ἔκθεσις σύντομος τῆς ἐκδοχῆς τῶν ὀρθῶς ἐπί Χριστοῦ κατά τήν καθολικήν

Ἐκκλησίαν ὁμολογουμένων τῆς πίστεως φωνῶν. ......................................................... 187 ΙΓ´. Τοῦ αὐτοῦ πρός Πέτρον ἰλλούστριον λόγος ἐπίτομος κατά τῶν Σευήρου

δογμάτων. ............................................................................................................................. 191 Περί ἀριθμοῦ φυσικωτέρα διάληψις. ......................................................................... 192 Περί διαφορᾶς, καί ποσότητος ἀκριβέστερον, καί τῆς αὐτῶν εὐσεβοῦς ὁμολογίας.

................................................................................................................................................. 192 Ὅτι βλάσφημον τό λέγειν τόν Χριστόν μίαν ἁπλῶς φύσιν.................................... 193 Περί συνθέτου φύσεως ἀκριβέστερον, καί τοῦ κατ'αὐτήν λόγου· καί ὡς ἀσεβοῦσιν

οἱ λέγοντες τόν Χριστόν μίαν σύνθετον φύσιν. .............................................................. 194 Ὅτι ὁ λέγων Θεόν καί ἄνθρωπον τόν Χριστόν μετά τήν ἕνωσιν, συνομολογεῖ τοῖς

ὀνόμασι τάς φύσεις ἐξ ἀνάγκης μετά τήν ἕνωσιν, ὀρθῶς πιστεύειν προῃρημένος.... 196 Περί τῆς Ἐν δύο φωνῆς· καί περί τῆς μιᾶς τοῦ Λόγου φύσεως σεσαρκωμένης

εὐσεβής ὁμολογία κατά τούς Πατέρας· καί ἄρνησις τῆς μιᾶς συνθέτου φύσεως. ....... 196 Περί ὑποστάσεως συνθέτου φυσικωτέρα διάληψις· καί ἀπόδειξις ἀκριβής τοῦ μή

τοῖς αὐτοῖς περιπίπτειν ἀτοπήμασι, τούς ὁμολογοῦντας μίαν σύνθετον ὑπόστασιν τόν Χριστόν, τοῖς μίαν αὐτόν λέγουσι σύνθετον φύσιν. ....................................................... 197

Ὅτι κατά πρόσληψιν ἡ πρός τήν σάρκα μόνη τοῦ Λόγου γέγονε ἕνωσις, ὡς προόντος, καί πρός ἔνωσιν σαρκός κενωθῆναι θελήσαντος. ........................................ 198

Ι∆´. Τοῦ αὐτοῦ, πρός τόν αὐτόν, ἐπιστολή δογματική. ............................................ 200 ΣΧΟΛΙΟΝ. ....................................................................................................................... 203 ΙΕ´. Τοῦ αὐτοῦ, περί κοινοῦ καί ἰδίου, τουτέστιν οὐσίας καί ὑποστάσεως, πρός

Κοσμᾶν τόν θεοφιλέστατον διάκονον Ἀλεξανδρείας..................................................... 203 Κατασκευή φυσικωτέρα, παριστῶσα ὡς οὐδέν τῶν ὄντων· ἑτέρῳ ταὐτόν ἐστι κατ᾿

οὐσίαν καί ὑπόστασιν· ἀλλά τά μέν κατ᾿ οὐσίαν ταὐτά ταῖς ὑποστάσεσιν ἕτερα· τά δέ ταὐτά καθ᾿ ὑπόστασιν, πάντως κατ᾿ οὐσίαν ἕτερα........................................................... 205

Ὅτι ὁ Χριστός ταῖς μέν κατ᾿ οὐσίαν τῶν οἰκείων μερῶν πρός τά ἄκρα κοινότησιν ἑνούμενος, τήν πρός ἄλληλα τῶν μερῶν σωζομένην εἶχε διαφοράν· ταῖς δέ τῶν μερῶν ἰδιότησι, τό καθ᾿ ὑπόστασιν διεδείκνυ ταυτόν ὡς ὅλου, κοινόν ἀμφοτέρων. 207

Ὅτι τά μέν καθ᾿ ὑπόστασιν κοινά τῶν μερῶν, τό ὅλον ἤγουν τόν Χριστόν ἠφόριζε τῶν ἄκρων· τά δέ κατ᾿ οὐσίαν πρός τά ἄκρα κοινά τῶν μερῶν, ὡς ὅλον συνῆπτε τοῖς ἄκροις οὐσιωδῶς τόν Χριστόν............................................................................................ 208

Ὅτι Θεός ὑπάρχων τέλειος ὁ Χριστός, καί ἄνθρωπος τέλειος ὁ αὐτός, τῶν ἅπερ ἦν, εἶχε τό κοινόν καί τό ἴδιον, οἷς πρός ἑαυτόν ἐποιεῖτο τήν τῶν ἄκρων ἕνωσιν καί διάκρισιν· τῇ μέν πρός ἑαυτόν ἑνώσει τῶν ἄκρων, ἐν ἑαυτῷ σωζομένας τάς ἐξ ὦν συνετέθη δύο φύσεις πιστούμενος· τῇ δέ πρός ἑαυτόν διακρίσει τῶν ἄκρων, τό μοναδικόν τῆς οἰκείας παριστάς ὑποστάσεως. ................................................................ 209

Περί διαφορᾶς διάληψις σύντομος, δι᾿ ἧς δείκνυται τό κατ᾿ οὐσίαν ποσόν τῶν ἡνωμένων σωζόμενον......................................................................................................... 210