215

συμπροσκυνούμενον καί συναρυθμούμενον τόν Χριστόν εἶναι πιστεύομεν, πῶς ὡς διαιροῦντες παρά τῶν ἀφόβων, καί πάντα ψευδῶς λέγειν τολμώντων λοιδορούμεθα, διά μόνην τοῦ ἀριθμοῦ ψιλήν τήν φωνήν, ἐπί μόνῃ δηλώσει παρ᾿ ἡμῶν, ὡς πολλάκις εἴρηται, τῆς σωζομένης διαφορᾶς τῶν φύσεων προφερομένην μετά τήν ἕνωσιν; Εἰ μέν οὖν ἐξ ἀνάγκης πάντως ὁ ἀριθμός τοῦ ποσοῦ τῶν πραγμάτων ποιεῖται διαίρεσιν, δειξάτω τις τοῦτο, καί στέργομεν ὡς ἀληθῆ τήν συκοφαντίαν. Εἰ δέ μόνον ἐπηρεάζουσι διαβάλλοντες τούς τήν ἀληθῆ τοῦ μυστηρίου καταγγέλοντας πίστιν, δι᾿ ἥν νοσοῦσι φιλοδοξίαν, αὐτοί δώσουσι τῷ Θεῷ λόγον ἐν ἡμέρᾳ κρίσεως, φησίν ὁ θεῖος Ἀπόστολος, ὑπέρ ὧν εἰς πλάνην συνήρπασαν, οἵγε πεπληρωκότες τοῦ παρόντος βίου τό δόλιχον. (576) Οἱ δέ περιόντες, Θεόν σχοῖεν αὐτούς μεταβάλλοντα, καί πρός τήν ἐπίγνωσιν αὐτούς ἄγοντα τῆς ἀληθείας, τῆς νῦν παρ᾿ αὐτῶν πολεμουμένης. Οὕτω γάρ συμφέρει λέγειν, διά τήν κελεύουσαν ἐντολήν ὑπερεύχεσθαι τῶν καταρωμένων.

Ἐγώ μέν οὖν ταῦτα πρός σέ κατ᾿ ἐπιτομήν περί ὧν ἠρώτησας διεξῆλθον, δοῦλε Θεοῦ, τῆς σῆς χάριν πληροφορίας· οὐκ ἄλλως μέν ἔχων κατά ψυχήν, ὥς τινες τῶν Σευήρῳ χαιρόντων διαθρυλλοῦσιν· ἄλλως δέ λαλῶν τοῖς παρατυγχάνουσι· μή τοῦτο νομίσης, ἀλλ᾿ ὡς ἐδιδάχθην καί φρονῶ καί πιστεύω, καί παρά τῶν Πατέρων παρέλαβον, λαλῶ. καί τό δέ κυριώτερον εἰπεῖν, αὐτήν μου τήν διάνοιαν προφέρω σωματουμένην τοῖς ῥήμασιν. Εἰ δέ ψευδής ὁ λόγος, μή τύχω τῆς ἐκεῖθεν μακαριότητος· ἀλλά τῶν ἐπηγγελμένων ἀγαθῶν τήν ἀλλοτρίωσιν ὡς ψεύδους καρπόν ἀπενέγκωμαι. Σύ δέ τῆς εὐπειθείας ἕνεκεν τῆς ἐμῆς, ἀμείψασθαί με ταῖς εὐχαῖς καταξίωσον· ὅπως Χριστός ὁ Θεός ἡμῶν, ἡ σωτηρία τῶν φοβουμένων αὐτόν, ἰάσηταί μου τά τραύματα τῆς ψυχῆς τῇ δυνάμει τοῦ μ6υστηρίου τῶν ὑπέρ ἡμῶν αὐτοῦ ζωοποιῶν παθημάτων· ὁ μόνος σύν τῷ Πατρί καί τῷ ἁγίῳ Πνεύματι δεδοξασμένος εῖς τούς αἰῶνας. Ἀμήν.

ΣΧΟΛΙΑ. α´. Ἐν τῷ ὅρῳ, ἡ τῶν κατ᾿ οὐσίαν ταυτῶν, φησί, θεωρεῖται κοινότης. β´. Ὅτι τά χαρακτηρίζονταα τήν σύνθετον ὑπόστασιν ἰδιώματα, φησί, κοινά τῶν

αὐτῆς ὑπάρχει μερῶν. γ´. Ὅρος ὑποστάσεως ἀκριβής. δ´. Ὅρος ἤγουν ὑπογραφή τοῦ ἐνυποστάτου. ε´. Ὅρος διαφορᾶς γενικός. στ΄. Ὅρος ταυτότητος γενικός. ζ´. Γένος λέγεται τό ποσόν, οὗ δηλωτικός ἐστιν ὁ ἀριθμός. η´. Κυρίως εἶπε, διά τό μή μεταβάλλειν εἰς ἀλλήλους τούς οἰκείους ὁρισμούς. Ὧν

γάρ οὐχ εἷς ὁρισμός, οὐχ εἷς λόγος· ὧν δέ οὐχ εἷς ὁ λόγος, διάφορος ὁ τοῦ εἶναι τρόπος· ὧν δέ διάφορος ὁ τοῦ εἶναι τρόπος ἐστίν, τούτων ἡ διά πάντων ταυτότης οὐκ ἔστιν. Οὐκοῦν οὐκ ἔστι ταυτόν φύσις καί ὑπόστασις· ὅτι μή κυρίως εἷς τούτων ἐστίν ὁ τοῦ εἶναι τρόπος καί λόγος καί ὁρισμός. Καταχρηστικῶς οὖν, καί πρός τι τυχόν, ἀλλ᾿ οὐ κυρίως λεχθήσεται ὑπόστασις.

Ιστ΄. Τοῦ αὐτοῦ, πρός τόν αὐτόν. Πολλαῖς με λύπης καταικιζόμενον μάστιξιν ἐπί τοῖς συμβᾶσιν ἐκ συκοφαντίας τῶν

μή φοβουμένων τόν κύριον, τῷ γενναίῳ τῶν ἀρετῶν φύλακι κυρίῳ (577) Γεωργίῳ,