256

ΚΕΦΑΛ. Ι´.

Τίνων εἰσί σύμβολον τά θεῖα ἀναγνώσματα. Τάς δέ θείας τῶν πανιέρων βίβλων ἀναγνώσεις, τάς θείας καί μακαρίας τοῦ

παναγίου Θεοῦ βουλήσεις τε καί βουλάς ὑπεμφαίνειν, ἔλεγεν ὁ διδάσκαλος· δι᾿ ὧν τάς ὑποθήκας τῶν πρακτέων, ἀναλόγως ἕκαστος ἡμῶν, κατά τήν ὑποῦσαν αὐτῷ δύναμιν, λαμβάνομεν· καί τούς τῶν θείων καί μακαρίων ἀγώνων νόμους μανθάνομεν· καθ᾿ οὕς νομίμως ἀθλοῦντες, τῶν ἀξιονίκων τῆς Χριστοῦ βασιλείας ἀξιούμεθα στεφάνων.

ΚΕΦΑΛ. ΙΑ´.

Τίνος ἐστί σύμβολον τά θεῖα ᾄσματα. Τήν δέ πνευματικήν τῶν θείων ᾀσμάτων τερπνότητα, τήν ἐμφαντικήν δηλοῦν

ἔφασκε, τῶν θείων ἡδονήν ἀγαθῶν· τήν τάς ψυχάς πρός μέν τόν ἀκήρατον τοῦ Θεοῦ καί μακάριον ἀνακινοῦσαν ἔρωτα· πρός δέ τό μῖσος τῆς ἁμαρτίας πλέον ἐγείρουσαν.

ΚΕΦΑΛ. ΙΒ´.

Τί σημαίνουσιν αἱ τῆς εἰρήνης προσφωνήσεις. ∆ιά δέ τῶν γινομένων ἔνδοθεν ἐκ τοῦ ἱερατείου κελεύσει τοῦ ἀρχιερέως, ἐφ᾿

ἑκάστῳ ἀναγνώσματι τῆς εἰρήνης ὑποφωνήσεων· τάς διά τῶν ἁγίων ἀγγέλων διακομιζομένας θείας ἀποδοχάς δηλοῦσθαι, ὁ σοφός διωρίζετο· δι᾿ ὧν ὁ Θεός ὁρίζει τῶν νομίμως ὑπέρ τῆς ἀληθείας πρός τάς ἀντικειμένας δυνάμεις ἀθλούντων τούς ἀγῶνας, τάς ἀοράτους συμπλοκάς (692) διαλύων, καί εἰρήνην διδούς ἐν τῇ καταργήσει τοῦ σώματος τῆς ἁμαρτίας, καί τῶν ὑπέρ ἀρετῆς πόνων τῆς ἀπαθείας τήν χάριν τοῖς ἁγίοις ἀντιδιδούς· ἵνα τοῦ πολεμεῖν ἀφέμενοι, πρός γεωργίαν πνευματικήν, εἴτουν ἀρετῶν ἐργασίαν, τάς τῆς ψυχῆς μετασκευάσωσι δυνάμεις· δι᾿ ὧν τά στίφη τῶν πονηρῶν πνευμάτων διέλυσαν, στρατηγοῦντος αὐτοῖς τοῦ Θεοῦ καί Λόγου, καί τά πικρά τοῦ διαβόλου καί δύσφυκτα μηχανήματα διασκεδάζοντος.

ΚΕΦΑΛ. ΙΓ´.

Τίνος ἰδικῶς ἐπί τοῦ καθ᾿ ἕκαστον σύμβολόν ἐστιν ἡ ἀνάγνωσις τοῦ ἁγίου Εὐαγγελίου, καί τά μετ᾿ αὐτήν μυστικά.

Ὅθεν εὐθύς μετά ταύτας, τήν θείαν τοῦ ἁγίου Εὐαγγελίου, ἀνάγνωσιν, ἡ τῆς ἁγίας Ἐκκλησίας ἱερά διάταξις ἐνομοθέτησε γίγνεσθαι· ἰδικῶς μέν τήν ὑπέρ τοῦ λόγου τοῖς σπουδαίοις κακοπάθειαν εἰσηγουμένην· μεθ᾿ ἥν ὁ τῆς γνωστικῆς θεωρίας ὥσπερ Ἀρχιερεύς οὐρανόθεν ἐπιδημῶν αὐτοῖς Λόγος, τῆς σαρκός αὐτοῖς ὥσπερ τινά κόσμον αἰσθητόν συστέλλει τό φρόνημα· τούς ἔτι πρός γῆν κατανεύοντας λογισμούς ἀπωθούμενος, καί πρός τήν τῶν νοητῶν ἐποψίαν ἐντεῦθεν διά τῶν τῶν θυρῶν κλείσεως, καί τῆς εἰσόδου τῶν ἁγίων μυστηρίων, αὐτούς ἀγαγών, λόγων τε καί