386

Τέκνα ἐν ἀγαθῇ ζωῇ τήν ἀναστροφήν ἔχοντα, τῶν ἰδίων γεννητόρων κρύψουσι δυσγένειαν.

Βασιλείου. Οὐκ ἔχομεν πατέρας λέγειν καί προγόνους περιφανεῖς. Ὁ γάρ τῆς ἀληθείας νόμος, ἴδια ἑκάστου ἀπαιτεῖ τά ἐγκώμια. Οὐδέ γάρ ἵππον ταχύν ποιεῖ τό ἐκ ταχυτάτων φῦναι. Ἀλλ᾿ ὥσπερ τῶν ἄλλων ζώων ἡ ἀρετή ἐν ἑαυτῷ θεωρεῖται ἑκάστου, οὕτω καί ἀνδρός ἔπαινος, ὁ ἐκ τῶν ὑπαρχόντων αὐτῷ κατορθωμάτων ἐκμαρτυρούμενος.

(993) Θεολόγ. Κακός δ᾿ ἀκούων αἰσχύνου, μή δυσγενής. Γένος γάρ εἰσιν, οἱ πάλαι σεσηπότες. Γένους προάρχειν, ἤ λύειν γένος θέλε, Ὡς καλόν εἶναι σ᾿, ἤ καλῶν πεφυκέναι Γρηγορ. Νύσσ. Ἡ εὐγένεια καί ἡ σεμνότης τοῦ ὑπερηφάνου τό συγγενές πρός τήν

πλίνθον ἔχει.

Χρυσοστ. Λαμπρόν καί ἐπίσημον, οὐ περιφάνεια προγόνων, ἀλλά ψυχῆς ἀρετήν ποιεῖν εἴωθε.

Εὐριπίδ. Οὐδέν ἡ εὐγένεια πρός τά χρήματα. Τόν γάρ κάκιστον πλοῦτος εἰς πρώτους ἄγει. Ὅταν δέ κρηπίς μή καταβληθῇ γένους Ὀρθῶς, ἀνάγκη δυστυχεῖν τούς ἐκγόνους· Φεῦ, φεῦ, παλαιός αἶνος οὐ καλῶς ἔχει, Οὐκ ἄν γένοιτο χρηστός ἐκ κακοῦ πατρός. Θεοπόμπ. Εὐγενεῖς εἶναι νόμιζε, μή τούς ἐκ τῶν καλῶν καί ἀγαθῶν γεγενημένους·

ἀλλά τούς καλά καί ἀγαθά προαιρουμένους.

Θεσπίδου. Ἐπί προγόνων εὐγενείᾳ μηδείς ἐγκαυχάσθω· πηλόν γάρ ἔχουσι πάντες τοῦ γένους προπάτορα, καί οἱ ἐν πορφύρᾳ καί βύσσῳ τρεφόμενοι, καί οἱ ἐν πενίᾳ ἀβύσσῳ δαπανώμενοι.

Σκληρίου. Πολλοῖς, θνητῶν ἡ μέν ὄψις εὐγενής· Ὁ νοῦς δ᾿ ἐν αὐτῇ δυσγενής εὑρίσκεται. Σώστρατος. Σώστρατος ὁ αὐλητής ὀνειδιζόμενος ὑπό τινος ἐπί τῷ γονέων ἀσήμων

εἶναι, εἶπεν· Καί μή διά τοῦτο μᾶλλον ὤφειλον θαυμάζεσθαι, ὅτι ἀπ᾿ ἐμοῦ γένος ἄρχεται.

Φαλάριδος. Σεμνύνεσθαι μέν ὥσπερ ἄλλῳ τινί τῶν καλῶν ἐπ᾿ εὐγενείᾳ, οὐκ ἀπεικός ἐστιν. Ἐγώ δέ μίαν ἀρετήν οἶδα, τά δ᾿ ἄλλα πάντα τύχην. Καί γένοιτ᾿ ἄν, ὁ μέν ἐκ φαύλων ἀγαθός, καί βασιλέων καί πάντων εὐγενέστατος· ὁ δέ ἐξ ἀγαθῶν φαῦλος, αὐτός αὐτοῦ καί τῶν ταπεινοτάτων δυσγενέστατος. Ὥστε ψυχῆς ἔπαινον αὔχει, μή προγόνων τεθνηκυῖαν εἰς ἀδοξοτέρους εὐγένειαν.

Ὁ ἐξ ἀρετῆς γεννηθείς, ἐκεῖνος εὐγενής εἰκονίζεται.