544

καί ἐπί γῆς παρά πάσης δοξαζομένῳ τῆς κτίσεως, καί μόνην ἀπαιτοῦντι παρ᾿ ἡμῶν θυσίαν τήν εἰς ἀλλήλους φιλανθρωπίαν.

ΘΑΛΑΣΣΙΟΥ ΑΒΒΑ ( Σελ. 1428)

Περί ἀγάπης καί ἐγκρατείας, καί τῆς κατά νοῦν πολιτείας,

Πρός Παῦλον πρεσβύτερον.

ΕΚΑΤΟΝΤΑΣ Α´. Ἧς ἡ ἀκροστιχίς ἥδε· Πνευματικῷ ἀδελφῷ καί ἀγαπητῷ κυρίῳ Παύλῳ Θαλάσσιος, τῷ μέν φαινομένῳ

Ἡσυχαστής· τῇ δέ ἀληθείᾳ πραγματευτής κενοδοξίας. α´. Πόθος πρός Θεόν ὁλικός τεταγμένος, θεῷ ἀλλήλοις συνδεσμεῖ τούς ποθοῦντας. β´. Νοῦς πνευματικήν ἀγάπην κτησάμενος οὐ λογίζεται περί τοῦ πέλας τά τῇ ἀγάπῃ

μή πρέποντα. γ´. Ἐν πλάσματι ἀγάπης τήν ὑπόκρισιν κρύπτει, ὁ τῷ μέν στόματι εὐλογῶν, τῇ δέ

καρδίᾳ ἐξουδενῶν. δ´. Ὑπομένει ἀταράχως ὁ ἀγάπην κτησάμενος τά παρ᾿ ἐχθρῶν ἀπαγόμενα λυπηρά,

καί ἐπίπονα. ε´. Μόνη ἡ ἀγάπη συνάπτει τήν κτίσιν Θεῷ καί ἀλλήλοις εἰς ὁμόνοιαν. στ´. Ἀγάπην ἀληθινήν ἐκεῖνος κέκτηται, ὁ ὑπονοιῶν μή ἀνεχόμενος, μηδέ λόγου

κατά τοῦ πέλας. ζ´. Τίμιος ὑπάρχει παρά Θεῷ καί ἀνθρώποις ὁ πρός κατάλυσιν ἀγάπης μηδέν

ἐπιτηδεύων. η´. Ἴδιον ὑπάρχει τῆς ἀνυποκρίτου ἀγάπης, ὁ λόγος ἀληθής ἐκ συνειδήσεως ἀγαθῆς. (1420) θ´. Κρύπτει τόν φθόνον ἐν σχήματι εὐνοίας, ὁ ψόγον τῷ ἀδελφῷ ἐξ ἑτέρω(ν)

προσφέρων. ι´. Ὥσπερ αἱ σαρκικαί ἀρεταί τήν τῶν ἀνθρώπων δόξαν, οὕτω καί αἱ πνευματικαί

τήν τοῦ Θεοῦ ἐπισπῶνται. ια´. Ἀγάπη καί ἐγκράτεια ψυχήν καθαίρουσι· νοῦν δέ λαμπρύνει προσευχή καθαρά. ιβ´. ∆υνατός ἀνήρ ἐκεῖνος ὑπάρχει, ὁ πράξει καί γνώσει τήν κακίαν ἀπελαύνων. ιγ´. Εὗρε χάριν οὗτος παρά τῷ Θεῷ, ὁ ἀπάθειαν κτησάμενος καί γνῶσιν

πνευματικήν. ιδ´. Λογισμῶν ἐμπαθῶν εἰ περιγενέσθαι θέλῃς, ἐγκράτειαν κτῆσαι, καί ἀγάπην πρός

τούς πλησίον.