546

μα´. Σωτήρ ὑπάρχει ψυχῆς καί σώματος ὁ Χριστός, οὗ τοῖς ἴχνεσιν ὁ ἀκολουθῶν, ἐλευθεροῦται κακίας.

μβ´. Σωτηρίας εἰ θέλεις τυχεῖν, ἀπόταξαι ταῖς ἡδοναῖς· καί ἐγκράτειαν, καί ἀγάπην, καί προσευχήν ἀναλαβοῦ.

μγ´. Ἴδιον ἀπαθείας, διάκρισις ἀληθινή· καθ᾿ ἥν πάντα πρᾶττε μέτρῳ καί κανόνι. μδ´. Ὁ Κύριος ἡμῶν καί Θεός Ἰησοῦς ἐστιν ὁ Χριστός· καί νοῦς ὁ ἀκολουθῶν αὐτῷ,

μή μείνῃ ἐν τῇ σκοτίᾳ. με´. Συνάγαγε τόν νοῦν σου, καί τήρει τούς λογισμούς, καί οὕς εὕρῃς ἐμπαθεῖς,

πολέμησον πρός αὐτούς. μστ´. Τρία ὑπάρχουσι πράγματα, δι᾿ ὧν λαμβάνεις λογισμούς· ἡ αἴσθησις, καί ἡ

μνήμη, καί ἡ κρᾶσις τοῦ σώματος· χαλεπώτεροι δέ οἱ αὐτοί ἀπό τῆς μνήμης εἰσίν. μζ´. Ὧ ἐδόθη σοφία, ἔγνω λόγους ἀσωμάτων, καί τίς ἡ ἀρχή ὑπάρχει, καί τί τό τέλος

τοῦ κόσμου. μη´. Μή ἀμέλει πρακτικῆς, καί φωτισθήσεται ὁ νοῦς σου. " Θησαυρούς, φησίν,

ἀποκρύφους καί ἀοράτους ἀνοίξω σοι. " μθ´. Εὗρε χάριν παρά Θεῷ, ὁ παθῶν ἐλευθερωθείς, καί τό μέγα ἔλεος ὁ γνώσεως

καταξιωθείς. ν´. Νοῦς παθών ἐλευθερωθείς, φωτοειδής γίνεται, ταῖς τῶν ὄντων θεωρίαις

ἀδιαλείπτως καταλαμπόμενος. να´. Φέγγος ψυχῆς ἡ γνῶσίς ἐστιν, ἧς στερηθείς ὁ ἄφρων ἐν σκότει διαπορεύεται. νβ´. Ἄφρων ἐστίν ὁ ἐν σκότει διάγων· ὅν διαδέχεται τό σκότος ἀγνωσίας. νγ´. Ἰησοῦν ὁ ἀγαπῶν, ἐλευθερωθήσεται κακίας· καί ὁ ἀκολουθῶν αὐτῷ ὄψεται

γνῶσιν ἀληθῆ. νδ´. Νοῦς παθῶν ἐλευθερωθείς, ψιλά βλέπει τά νοήματα, καί ἐγρηγορότος τοῦ

σώματος, καί κατά τούς ὕπνους αὐτοῦ. (1433) νε´. Ὁ νοῦς εἰς ἄκρον καθαρθείς στενοχωρεῖται τοῖς οὖσι· καί ἔξω θέλει

γίνεσθαι πάντων τῶν γεγονότων. νστ´. Μακάριος ὁ φθάσας εἰς τήν ἀπέραντον ἀπειρίαν· ἐκεῖνος δ᾿ ἔφθασεν, ὁ τά

πεπερασμένα περάσας. νζ´. Ἐρευνᾷ λόγους Θεοῦ ὁ σεβόμενος αὐτόν· εὑρίσκει δέ αυτούς ὁ τῆς ἀληθείας

ἐραστής. νη´. Νοῦς ἐξ ὀρθότητος κινούμενος, εὑρίσκει ἀλήθειαν· ὁ δέ ἐκ πάθους τινός,

ἀποτεύξεται αὐτῆς. νθ´. Ὥσπερ τῇ οὐσίᾳ ἄνωστος ὁ Θεός, οὕτως καί τῇ μεγαλοσύνῃ ἐστίν ἀπέραντος. ξ´. Ἧς οὐσίας ἀρχή καί τέλος οὐκ ἔστιν, οὔτε τῆς σοφίας ἐξεύρεσις. ξα´. Σωτηρία ὑπάρχει πάσης κτίσεως, ἡ ὑπεράγαθος τοῦ Κτίσαντος περί αυτήν

πρόνοια. ξβ´. Ὑποστηρίζει Κύριος πάντας τούς καταπίπτοντας ἐν οἰκτιρμοῖς, καί ἀνορθοῖ

πάντας τούς κατεῤῥαγμένους. ξγ´. Χριστός ἐστι ζώντων καί νεκρῶν κριτής, καί τῆς ἑκάστου πράξεως δίκαιος

ἀνταποδότης. ξδ´. Ἆρξαι εἰ θέλεις τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματος, προλαβών τάς τῶν παθῶν αἰτίας

περίκοπτε. ξε´. Σύζευξον ταῖς ἀρεταῖς τάς τῆς ψυχῆς δινάμεις, καί πάσης τῆς τῶν παθῶν ὁρμῆς

ἀποζεύγνυνται.