549

η´. Ἐκελεύσθης τό σῶμα ὑπηρέτην ἔχειν, οὐ μήν δέ ταῖς ἡδοναῖς αὐτοῦ παρά φύσιν δουλεύειν.

θ´.Ῥῆξον τά δεσμά τῆς πρός τό σῶμα φιλίας, καί μηδέν παράσχῃς τῷ δούλῳ, ὅ τι μή πᾶσα ἀνάγκη.

ι´. Ἔγκλεισον τάς αἰσθήσεις ἐν τῷ φρουρίῳ τῆς ἡσυχίας, ἵνα μή τόν νοῦν περισπῶσιν εἰς τάς ἰδίας ἀπιθυμίας.

ια´. Μέγιστα ὅπλα τοῦ μεθ᾿ ὑπομονῆς ἡσυχάζοντος, ἐγκράτεια καί ἀγάπη καί προσευχή καί ἀνάγνωσις.

ιβ´. Οὐ παύεται ὁ νοῦς περί τάς ἡδονάς κυκλεύων, ἄχρις οὗ τήν σάρκα δουλαγωγήσας θεωρίᾶ σχολάζεται.

ιγ. Ὑπέρ τῶν ἐντολῶν ἀγωνιζώμεθα, ἵνα παθῶν ἐλευθερ(ωθ)ῶμεν· ὑπέρ δέ τῶν θείων δογμάτων, ἵνα γνώσεως ἀξιωθῶμεν.

(1440) ιδ´. Ἀταραξία ψυχῆς ἀπάθεια καί γνῶσις· ἧς τυχεῖν ἀμήχανον τόν ἡδοναῖς δουλεύοντα.

ιε´. ∆ουλαγώγει τό σῶμα περιελών τάς ἡδονάς, καί ἀπάλλαξον αὐτό μοχθηρᾶς δουλείας.

ιστ´. Ἐλεύθερος κτισθείς, καί ἐπ᾿ ἐλευθερίᾳ κληθείς, μή ἀνάσχῃ δουλεύειν πάθεσιν ἀκαθάρτοις.

ιζ´. Λύπαις καί ἡδοναῖς, ἐπιθυμίαις καί φόβοις, συνδεσμοῦσι τόν νοῦν τοῖς αἰσθητοῖς οἱ δαίνομες.

ιη´. Φόβος Θεοῦ κρατεῖ ἐπιθυμιῶν, καί λύπη κατά Θεόν ἀπελαύνει τήν ἡδονήν. ιθ´. Ἐπιθυμία σοφίας καταφρονεῖ φόβου, καί ἡ δοκή γνώσεως ἀποδιώκει λύπην. κ´. Τά τέσσαρα ταῦτα αἱ Γραφαί περιέχουσι· τάς ἐντολάς, τά δόγματα, τάς ἀπειλάς,

τάς ἐπαγγελίας. κα´. Ἵστησιν τήν ἐπιθυμίαν εὐκράτεια καί κόπος· μειοῖ δέ αὐτόν ἀγάπη καί

συμπάθεια. κδ´. Ὧ ἐδόθη γνῶσις, ἐδόθη φῶς νοερόν· ὅς δέ λαβών ἀτιμάζει, ὄψεται σκότος. κε´. Τήρησις ἐντολῶν Θεοῦ, τίκτει ἀπάθειαν· ἀπάθει δέ ψυχῆς συντηρεῖ γνῶσιν. κστ´. Ἀνάγαγε τά αἰσθητά ἐπί νοητήν θεωρίαν, καί ἀνθέλκεις τήν αἴσθησιν ἐπάνω

τῶν αἰσθητῶν. κζ´. Τό αἰσθητόν γύναιον σημαίνει ψυχήν πρακτικήν· ᾗ ὁ νοῦς συγγενόμενος

ἀποτίκτει τάς ἀρετάς. κη´. Ἔρευνα λόγων Θεοῦ, διδάσκει γνῶσιν Θεοῦ τόν ἐν ἀληθείᾳ ζητοῦντα, ἐν

εὐλαβείᾳ καί πόθῳ. κθ´. Ὅπερ ἐστί τό φῶς τοῖς ὁρῶσι καί ὁρωμένοις, τοῦτο καί ὁ Θεός τοῖς νοοῦσι, καί

νουομένοις. λ´. Τό αἰσθητόν στερέωμα, τό τῆς πίστεως σημαίνειι στερέωμα, ἐν ᾧ πάντες οἱ ἅγιοι

δίκην φωστήρων λάμπουσι. λα´. 'Ἱερουσαλήμ ἐστιν ἐπουράνιος, γνῶσις τῶν ἀσωμάτων· ἐν αὐτῇ γάρ θεωρεῖται ἡ

ὅρασις τῆς εἰρήνης. λβ´. Μή ἀμέλει τῆς πράξεως, ἐπεί μειοῦται ἡ γνῶσις· καί λιμοῦ γενομένου

καταβαίνεις εἰς Αἴγυπτον. λγ´. Ἐλευθερία ἐστί νοητή, ἡ τῶν παθῶν ἀπαλλαγή· ἧς οὐδείς ἐπιτυγχάνει ἄνευ

ἐλέους Χριστοῦ.