Articulus 4B

Argumentum 1

Ulterius. Videtur quod etiamsi maneat quantum ad habitum, non maneat quantum ad actum.

Per actum enim fidei informis etsi aliquid fiat quod est bonum, non tamen aliquid bene. Sed per actum fidei formatae aliquid bene fit. Ergo fides informis non manet quantum ad actum suum adveniente caritate.

Argumentum 2

Praeterea, lumen minus non illuminat praesente majore lumine. Sed fides informis est minus lumen quam caritas. Ergo praesente caritate actus fidei informis non manet.

Argumentum 3

Praeterea, unusquisque virtuosus operatur quanto melius potest, sicut et natura. Sed actus fidei formatae quem virtuosus habens caritatem exercet, melior est actu fidei informis. Ergo in eo actus fidei informis vacat; sicut ille qui potest aliquid per syllogismum demonstrativum cognoscere, non curat per syllogismum dialecticum illud considerare.

Sed Contra 1

Sed contra, in moralibus multo minus est aliquid frustra quam in naturalibus, et praecipue quantum ad habitus infusos. Sed habitus sine actu frustra est, cum actus sit finis ejus, sicut et potentiae.

Ergo non est habitus fidei sine actu.

Sed Contra 2

Praeterea, actus fidei informis est credere deo vel deum. Sed haec manet adveniente caritate.

Ergo actus fidei informis non evacuatur.