Articulus 2A

Argumentum 1

Ad secundum sic proceditur. Videtur quod filius dei humanam naturam assumere debuit in omnibus suppositis humanae naturae. Quia, ut Damascenus dicit, quod est inassumptibile est incurabile. Sed humana natura curabilis est in omnibus suis suppositis.

Ergo in omnibus assumi debuit.

Argumentum 2

Praeterea, bonum est diffusivum et communicativum sui, ut ex dionysio patet.

Cum ergo deus sit summe bonus, et maxime in incarnatione suam bonitatem ostenderit, videtur quod naturam quae assumptibilis erat, communiter in omnibus suis suppositis assumere debuerit.

Argumentum 3

Praeterea, christus venit ad satisfaciendum praecipue pro peccato naturae, quod per unum hominem in mundum intravit. Sed id quod naturae secundum se debetur, debetur communiter et aequaliter in omnibus suis suppositis. Ergo filius dei naturam humanam in omnibus suis suppositis assumere debuit.

Argumentum 4

Sed contra, filius dei ad hoc carnem assumpsit, ut pro nobis satisfaciendo principium humanae salutis esset. Cum ergo principium in quolibet genere unum inveniatur, videtur quod in uno tantum supposito humanam naturam assumere debuit.