Articulus 3

Utrum hujusmodi defectus susceperit, vel contraxerit.

Argumentum 1

Ad tertium sic proceditur. Videtur quod hujusmodi defectus contraxerit. Illud enim proprie contrahitur quod cum alio trahitur. Sed ipse hos defectus cum natura traxit. Ergo eos contraxit.

Argumentum 2

Praeterea, id quod ex ratione originis habetur, proprie contrahitur. Sed ex ratione suae originis christus habuit hos defectus: quia ex ratione suae originis matri similis est natus, quae his defectibus subjacuit. Ergo ipse istos defectus contraxit.

Argumentum 3

Praeterea, illud cum natura contrahitur quod ex principiis naturae causatur. Sed hujusmodi defectus, ut fames, sitis, et hujusmodi, ex principiis naturae causantur: quia ex actibus contrariorum in invicem, ex quibus homo naturaliter constat. Ergo hos defectus contraxit.

Argumentum 4

Praeterea, verbum contrahendi, secundum quod hic loquimur, videtur traductionem importare.

Sed christus habuit hujusmodi defectus per traductionem corporis ex corpore, non ex conditione animae. Ergo christus hos defectus contraxit.

Argumentum 5

Praeterea, sicut culpa originalis contrahitur a patre, ita istae poenalitates contrahuntur ex matre, sicut dictum est in 2 Lib.. Sed christus ex matre passibilis natus est, quamvis non ex patre peccatore.

Ergo hujusmodi poenalitates contraxit.

Sed Contra 1

Sed contra, quod voluntarie assumitur, non contrahitur. Sed christus voluntarie assumpsit hos defectus, sicut et ipsam naturam. Ergo non contraxit eos.

Sed Contra 2

Praeterea, nos dicimur contrahere hos defectus quia nobis debentur propter culpam originalem.

Sed in christo culpa originalis non fuit. Ergo christus hos defectus non contraxit.

Corpus

Respondeo dicendum, quod illud proprie contrahitur quod ex necessitate alio tracto trahitur; et quia ex hoc ipso quod humanam naturam trahimus ex parentibus per vitiatam originem, sequitur de necessitate quod hos defectus habeamus; ideo dicimur hos defectus contrahere. Christus autem potuit humanam naturam sine his defectibus assumere, sicut cum defectibus assumpsit; et ideo non fuerunt in eo ex hoc ipso quod humanam naturam a parentibus traxit; sed sicut voluntarie assumpsit naturam humanam, ita et hos defectus: et propter hoc dicitur assumpsisse hos defectus, non contraxisse.

Ad 1

Ad primum ergo dicendum, quod haec conjunctio con non solum notat simultatem temporis in hoc quod dicitur aliquid contrahi, sed ordinem necessariae consecutionis unius ad alterum.

Ad 2

Ad secundum dicendum, quod generatum, inquantum hujusmodi, assimilatur ei quod generat ipsum active, quia agens similat sibi patiens; quod autem aliquando natus assimilatur matri, ex qua generatur materialiter, est ex defectu virtutis activae, quae non potest materiam contrahere ad sui similitudinem; unde vincunt motus materiae, et assimilatur filius matri. Neutro istorum modorum fuit necessarium quod christus matri assimilaretur: tum quia mater non fuit agens in generatione, sed solum materiam ministravit: tum quia non fuit aliquis defectus ex parte virtutis agentis, scilicet spiritus sancti; et ideo quod assimilatus est matri in his defectibus, hoc fuit ex sola ejus voluntate.

Ad 3

Ad tertium dicendum, quod ex principiis naturae sibi relictae, idest privatae illo dono gratiae quod naturae primo conditae datum fuerat, ut in 2 Lib. Dictum est, hujusmodi defectus causantur.

Sed christus poterat naturam humanam accipere cum illa perfectione quam gratis in sua conditione natura humana acceperat; et ideo non de necessitate contraxit, sed voluntarie assumpsit.

Ad 4

Ad quartum dicendum, quod verbum contrahendi non solum importat traductionem, sed necessarium ordinem ad aliud tractum, ut dictum est.

Ad 5

Ad quintum dicendum, quod illud habet veritatem in illis qui secundum legem naturae nascuntur; christus autem non sic ex virgine natus est, sed supra naturam; et ideo ratio non sequitur.