Articulus 2B

Argumentum 1

Ulterius. Videtur quod haec sit vera: filius dei praedestinatus est esse filius dei. Quaecumque enim praedicantur de filio hominis, praedicantur de filio dei. Sed haec est vera: filius hominis praedestinatus est esse filius dei, ut dictum est. Ergo et haec: filius dei praedestinatus est esse filius dei.

Argumentum 2

Praeterea, filius dei, inquantum est homo, praedestinatus est esse filius dei. Sed alia quae praedicantur de filio dei inquantum homo, praedicantur de ipso etiam sine reduplicatione; sicut filius dei, inquantum homo, est mortuus; et tamen haec conceditur: filius dei est mortuus. Ergo similiter haec debet concedi: filius dei est praedestinatus esse filius dei.

Argumentum 3

Praeterea, ad veritatem locutionis non oportet quod praedicatum per se subjecto conveniat, nisi circa subjectum reduplicatio ponatur. Sed praedestinatum esse aliquo modo convenit filio dei, quia inquantum homo. Ergo potest concedi simpliciter: filius dei est praedestinatus esse filius dei; quamvis non concedatur, quod filius dei, inquantum filius dei, est praedestinatus esse filius dei.

Sed Contra 1

Sed contra, quod semper inest alicui, non praedestinatur ei. Sed esse filium dei ab aeterno convenit filio dei. Ergo non praedestinatur ei; ergo haec est falsa: filius dei est praedestinatus esse filius dei.