ACTA APOSTOLICAE SEDIS

 112 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 113

 114 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 115

 116 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 117

 118 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 119

 120 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 121

 122 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 123

 124 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 125

 126 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 127

 128 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 129

 130 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 131

 132 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 133

 134 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 135

 136 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 137

 138 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 139

 140 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 141

 142 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 143

 144 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 145

 146 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 147

 148 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 149

 150 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 151

 152 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 153

 154 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 155

 156 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 157

 158 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 159

 160 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 161

 162 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 163

 164 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 165

 166 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 167

 168 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Congregatio de Causis Sanctorum 169

 170 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Congregatio de Causis Sanctorum 171

 172 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Congregatio de Causis Sanctorum 173

 174 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Congregatio de Causis Sanctorum 175

 176 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Congregatio de Causis Sanctorum 177

 178 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Congregatio de Causis Sanctorum 179

 180 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Congregatio de Causis Sanctorum 181

 182 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Congregatio de Causis Sanctorum 183

 184 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Congregatio de Causis Sanctorum 185

 186 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Congregatio de Causis Sanctorum 187

 188 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Congregatio de Causis Sanctorum 189

 190 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Congregatio de Causis Sanctorum 191

 192 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Congregatio de Causis Sanctorum 193

 194 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Congregatio de Causis Sanctorum 195

 196 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Congregatio de Causis Sanctorum 197

 198 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Congregatio de Causis Sanctorum 199

 200 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Congregatio de Causis Sanctorum 201

 202 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Congregatio pro Episcopis 203

 204 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Diarium Romanae Curiae 205

 206 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Acta Francisci Pp. 159

Un aspetto che si dovrà curare in modo particolare è la vita fraterna

in comunità. Essa va alimentata dalla preghiera comunitaria, dalla lettura

orante della Parola, dalla partecipazione attiva ai sacramenti dell'Eucaristia

e della Riconciliazione, dal dialogo fraterno e dalla comunicazione sincera tra

i suoi membri, dalla correzione fraterna, dalla misericordia verso il fratello

o la sorella che pecca, dalla condivisione delle responsabilità. Tutto questo

accompagnato da una eloquente e gioiosa testimonianza di vita semplice

accanto ai poveri e da una missione che privilegi le periferie esistenziali.

Dal rinnovamento della vita fraterna in comunità dipende molto il risultato

della pastorale vocazionale, il poter dire « venite e vedrete »2 e la perseve-

ranza dei fratelli e delle sorelle giovani e meno giovani. Perché quando un

fratello o una sorella non trova sostegno alla sua vita consacrata dentro

la comunità, andrà a cercarlo fuori, con tutto ciò che questo comporta.3

La vocazione, come la stessa fede, è un tesoro che portiamo in vasi di

creta;4 per questo dobbiamo custodirla, come si custodiscono le cose più

preziose, affinché nessuno ci rubi questo tesoro, né esso perda con il passare

del tempo la sua bellezza. Tale cura è compito anzitutto di ciascuno di noi,

che siamo stati chiamati a seguire Cristo più da vicino con fede, speranza

e carità, coltivate ogni giorno nella preghiera e rafforzate da una buona

formazione teologica e spirituale, che difende dalle mode e dalla cultura

dell'effimero e permette di camminare saldi nella fede. Su questo fondamento

è possibile praticare i consigli evangelici e avere gli stessi sentimenti di

Cristo.5 La vocazione è un dono che abbiamo ricevuto dal Signore, il quale

ha posato il suo sguardo su di noi e ci ha amato6 chiamandoci a seguirlo

nella vita consacrata, ed è allo stesso tempo una responsabilità di chi ha

ricevuto questo dono. Con la grazia del Signore, ciascuno di noi è chiamato

ad assumere con responsabilità in prima persona l'impegno della propria

crescita umana, spirituale e intellettuale e, al tempo stesso, a mantenere

viva la fiamma della vocazione. Ciò comporta che a nostra volta teniamo

fisso lo sguardo sul Signore, facendo sempre attenzione a camminare se-

condo la logica del Vangelo e non cedere ai criteri della mondanità. Tante

2 Cfr Gv 1, 39. 3 Cfr La vita fraterna in comunità, 2 febbraio 1994, 32. 4 Cfr 2 Cor 4, 7. 5 Cfr Fil 2, 5. 6 Cfr Mc 10, 21.