196 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

3. Serva Dei Facunda (in saeculo: Catharina) Margenat Roura die 6

mensis Septembris anno 1876 Gerundae nata est. Anno 1895 communitatem

Instituti ingressa, prima vota anno 1898 emisit. Varios ad locos destinata,

semper ad infirmos auxiliandos incubuit, quibus misericordia subvenit mira,

sicuti multi asseverant testes. Anno 1929, communitati Gandiae addicta,

post gravem morbum petiit atque obtinuit, ut opitulationes suas pro aegrotis

pergere valeret.

Anno 1936, primis incipientibus impetibus, Soror Fidelia suffugium apud

domum privatam invenit. Locus autem perfugii valde infidus erat et Soror

Iosepha, quae eam visitaverat, sociae proposuit, ut Gandiam cum ea con-

curreret apud domum fratris. Hic Servae Dei duae ab armigeris seditiosis

detectae sunt et paucis post diebus apprehensae. Iosepha, licet elabi posset,

se sociam non deserere maluit atque ambae, vehiculo evectae, noctu super

viam quae ad locum d. Xeresa prope Valentiam ducit die 29 mensis Augusti

anno 1936 plumbis transfossae sunt.

Eodem funesto certamine gloriosoque iam ultimi eminebant dies vitae

Sororis Facundae, quae communitati suae sese prodiderat ad vitam pro om-

nibus persecutoribus Dei et Ecclesiae conversione profundendam promptam

et apud domum infirmi cuiusdam graviter laborati perstiterat, cui Barcinone

suppeditabat curas. Armigeris autem seditiosis de consecratu statu suo ab

ostiaria condominii delata, Serva Dei die 26 mensis Augusti domo exiens

humaniter et aequo vultu eandem prosecuta est. Abiecte per vim arrepta,

multa tormenta passa est et, subacta scalarum, ossibus fractis, vehiculo

evecta est et super viam ad hippodromum noctu interfecta. Corpus eius in

fovea communi una cum aliis fere quinque milibus intra moenia coemeterii

Barcinonensis sepultum est.

Servarum Dei caedem ab innumeris testibus confessam sacrilegia ac

piacula praecurrerunt, quae eo tantum pertinebant, ut verum oppressio-

nis atrocitatisque tempus instaurarent. Ratio autem una, qua Servae Dei

summatim atque iniuste capitis damnatae sunt, earum tantum fuit chris-

tifìdelium ac religiosarum status. Summa earum fuit tranquillitas coram

martyrio, quod per fidem tamquam dominicum acceperunt donum. « Si nos

- inquiebant - enecant, martyres erimus », sicuti Iosepha clarissime patuit

in confitendo magnum studium suum martyrem sese faciendi. Binum autem

passa est martyrium Soror Fidelia, cum secum simul Sororem Iosepham

apprehensam vidit, quae vero expediri potuisset. Cuius mors omnium civium