9. De sancto Alcxio.

In 1. Vesperis.
Super Psalmos.

A. Fraudis commentum sternitur,
Dum stupor almus cernitur,
Opulentus nobilis,
Mente fixus immobilis,
Hilaris mendicus,
Mundum spernens, Christum

cernens,
Cui factus est amicus,
Iubilando collaetemur
Alexio, iucundemur
Alto Dato sanguine,
Qui pauperum in agmine
Mendicabat victum.
Pugil dirus, victor mirus,
Te canimus invictum,
Nos mendicos animae
Mortis in examine
Refocilla micis tuae sortis ditis
Summis additari.
O Alexi, quae neglexi,
Fac recuperari.

R. O stupor patientiae,
Alexi, clementiae

Siclus radiosum,
Supplicibus pro tuis ora,
Mortis ne damnemur hora,

Thronum sed gaudiosum
Scandamus ovantes
Post te, cave, ne

Chaos foedet umbrosum.
V. Noxia caduca refutare,

Ad summa nos, Alexi, festinare,

Mundum repudiare
Fac flagitiosum.

Ad Magnificat.

A. Magnificemus omnium,
Caeli terraeque Dominum,
Qui vincendi robur mundum
Indidit mirandum
Alexio, qui furibundum
Hostem stravit nefandum.
Eius per patientiam,

Stupendam egestatem,
Miram cordis clementiam,

Contemptam vanitatem,
Flagitamus precibus,

A nexibus exutos
Nos habe, mundi faecibus

Hic, o Christe, pollutos.

Ad Matutinum.
Invitato rium.

Iubilemus summo regi,
Resistere qui carnis legi
Fecit athletam fortem,
Alexium, qui mortem
Sprevit, ut angelorum
Se faceret consortem.

In 1. Nocturno.
Antiphonae.

1. Mens in Dei laude fixa,
Frixa contemnens et elixa,
Mendicando pascitur,
Qui velut princeps nascitur.

2. In amore vixit Christi,
Quae sunt mundi, mente tristi
Pensavit blanditia,
Resecavit vitia.
3. Caput eius exaltavit

Christus, hic dum superavit
Hostis maligni fraudem,
Ad alta fudit laudem.
Respcmsoria.
1. Ex Rmanorum

alto conscendit stipite,
Gladio mundum

ferens ancipite,
Eufemiani

natus pius Alexius,
Quae inquinabant,

pensabat perplexius,
Anhelans ad superna
V. Affectione gradiens interna
Ad ea, quae sursum sunt,
Late lucens lucerna.
2, Pubescente Alexio
Imperiali de solio
Virgo decora
sibi desponsatur,
Quam continenter vivere
Docuit, se visere
Sanctorum velle
loca fabulatur
V. Sponsa clementer annuit,
Quod sponsus pie maluit,
Ei congratulatur.
3. In Edissam urbem pergens
Vstibus abiectis,
Gazas pro Christo cunctas spar-
gens,
Has habens pro infectis,
V. Mendicando victum quaerens,
Limina Mariae terens
Opibus despectis.

In 2. Nocturno.
Antiphonae.
1. Sanctum nomen Domini
Digne mirificavit,
Pensans nil mundo vilius
Caelestia captavit.

2. Scuto suae voluntatis

Hunc Deus protexit,
Exemplum dum humilitatis

Iugiter erexit.
3. Christi nomen admirabile
In eius corde non labile

Fortiter sitivit,
Dum parvipendens infima
Tendit ad sublimia,

Ferventer quae concupivit.

Rsponsoria.
1. Annis decem et septenis
Marcebat in Edissa
Vanis spretis et obscenis
Mendicans veste scissa,
Agnitus demum beatus

Veneratur pie,
Aufugebat Deo gratus,
Huius spernens viae
V. Blandimenta, navim scandens,
Nutu Dei Romam tendens
Ad templum Mariae.
2. Patrem, matrem, sponsam cer-
nens
Incognitus abibat gaudens
Doloris lectum sternens,
Quem lacrimis irrigat-
Peregrinus victum petit

Propter Alexium,
Gemens pater mox recipit
Hunc in eius atrium.
V. Decem et septem annis ibi
Incognitus permansit sibi
Semen serens floridum.

3. Dum laboris exitus instabat,
Vitam in carta manu signabat,
Quam nisi summus pontifex
Extrahere valebat.
V. Qui fiendo legens seriem
Cunctorumque maneriem,
Quae littera canebat.

In 3. Nocturno.

Antiphonae.
1. Dolum non egit labiis,
Solutis mundi stadiis

Est vectus ad suprema
Supernorum civium,
Divorumque spirituum

Adeptus diadema.
2. A te vitam petiit,

Laetus ad culmen rediit,

Ubi sine fine
Versatur laetitia,
Calcatur maestitia

Afficiunt nec minae.
3. Domini conscendit montem,
Mundum debellans hic sontem

Innocens est manibus

Nec victus inanibus.

Responsoria.

1. Eiulatum flebilem

Dabant haec audientes,
Clamorem insanabilem

Pilos evellentes
Parentes eius iterant

Haud volentes consolari,
Ut insani delirant

Nequeuntes fari.
V. Confluebat infirmorum

Turba copiosa,
Suorum recordantes dolorum

Curam gaudiosa;
Facti stupendum exitum

Coeperunt admirari.

2. Odoris mira fragrantia
De corpore sacrato
vaporavit,
Populi turmatim frequentia
Gressum portantum hoc
praeoccupavit.
Pecuniarum copia,
.Quos angebat inopia,
Sparsa non revocavit,
V. Cupientes plus sanari,
Quam gazas locupletari ;
Sic Deus hunc mirificavit.

3. Praesul Innocentius,
Arcadius, Honorius,
Imperatores divi,
Sanctum corpus propriis

Portarunt palmis, humeris,

Devotionis rivi
Stillarunt ab oculis

Sequentium defunctum.
Alexi, tuis loculis

Populum adiunge fide func-
tura.
V. Exemplum patientiae
Fac tuae consectari,
Deum, patrem clementiae,
Pro nobis stude, pater, de-
precari.

In Laudibus.
Antiphonae.

1. Indutus fortitudinem
Alexius decoris,
Mundi linquens testudinem
Est sociatus supernorum
choris.
2. Servivit in laetitia
Summo plasmatori,
Amputando vitia

Volens in Christo mori.
3. Ad fontem vivum
Cor eius sitivit,
Cursura spernens hic declivum
Christum regem adivit.
4. Egenus in induviis
Deum benedixit
Cordis in tripudiis,
Dum sine labe vixit.

5. Dei praecepta mendicus
Minus praeterivit,
Supernorum est amicus
Effectus, quae concupivit.

Ad Benedictus.

A. Sedentem in tenebris
Christus illuminavit,

Qui se carnis illecebris
Parumper implicavit,

Quae sursum sunt, non infima
Mente fixa sectando,

Sinceritatis azyma,

Non fermentum sumendo.

O confessorum sidus clarum,

Exstingui qui non vales, carum
Thesaurum nobis praesta,
Ne mortis taetra testa

Nos obfuscet. Post hoc vae

Ad caelos trahe nos post te,

Dei confer iuvamen,

Pro nobis sis precator. Amen.

In 2. Vesperis.
Ad Magnificat.
A. O virum mirabilem,
Alexium laudabilem
Suis in operibus,
Diva quae fecit virtus,
Cuius per iuvamen
Nostrum pietur famen
Detque sacrum nobi3 flamen
Nunc et semper Deus. Amen.

10. De sancto Alexio.

In 1. Vesperis.
Antiphonae.

1. Plebs Romana, de patrono
Tuo gaude libere,
Qui iam fulget caeli throno
Ut in lucis sidere.

2. Hic mirandae paupertatis
Gaudet privilegio,
Nam abundans eget satis
Patris in hospitio.
3, Alexius, propagatus
De stirpe nobilium,
Zelat Christum, aspernatus
Nitorem natalium.

4. Corde tendens in supernis
Sectandum carnem vivere,
Horret iussis de paternis,
Licet cogatur nubere.
5. Alienam concupivit
Suo David solario,
Suam castam custodivit
In sponsae diversorio.

R. Virtus Dei

provexit Alexium,
Huius vitae

post durum exsilium

Super caeli

conscendit solium,
V. Se per sacrum

exercens studium,
Cunctis fuit

lux et prodigium.

Ad Magnificat.

A. Novum sidus, nova stella
Romanis exoritur,
Dum hic sanctus sua cella
Ex hoc mundo tollitur,
Hic de caelis ostenditur
In domo patris iacere,
Qui iam non potest latere,

De supernis proditur
Populi cum laetitia
Decantantis Alleluia.

Ad Matutinum.
Invitatorium.

Christum regem adoremus

In beato Alexio,
Ut nos iungat imploremus

Huius sancti consortio.

In 1. Nocturno.
Antiphonae.

1. Tamquam lignum fructiferum
In caelesti rosario
Redolet hic in posterum
Romanorum collegio.

2. Invidebat

ei patris familia,
Sed hic propter

Deum in patientia
Alapas et

probra suffert ac vilia,
Sciens Deum

suum pati similia.

3. Tu susceptor es, Domine,
Sancti tui in gloria,

Granum purum de fragmine
Excussa primo palea

Bonus cultor in culmine
Reponit ut in horrea.

Responsoria.

1. Alexius ex nobili,
Licet de matre sterili,

Exstitit oriundus,
Prosapia et vigili
Cura vitaque caelibi
Nutritur informandus;
V. Ut Samuel postulatur
Alexius ac donatur
A Deo matri flebili.

2. Gaudet parens de filio
Uterque, quem mox studio

Tradunt liberali,
Pneumatis sancti gratia
Datur illi scientia

Viro plus quam a mortali.
V. Sic spiritus ubi manat,
Mox libertas alta planat
Absque voce magistrali.

3. Hinc provectam dicunt sui
Tradendum esse nuptui
Sicut decet suo pari,

Sed si iungatur nuptiis,
Carnis tamen officiis

Se nolebat mancipari,
V. Sicut nubi nec nubere
Angelique adsistere

Suo volunt salutari.

In 2. Nocturno.

Antiphonae.

1. Sacrificium iustitiae
Tibi, Deus, obtulit,
Quando tamquam pellem hostiae
Superflua repulit.

2. Ad te orabat, Domine,
Hic beatus Alexius
Et in tua dulcedine
Exauditur uberius.

3. Domine, quam mirabilis
In sanctis et laudabilis,

Sed tamen in Alexio,
Quem praeclarum tot signorum
Reddis cunctis et decorum,

Nostra tendit devotio.

Responsoria.

1. Spreto nexu coniugali
Comitatuque pompali

Hic ad Edissam Syriae
Tendit, ut mens eius tota
Christo daretur remota
Cameli superficie,
V. Ab omnibus abstinere
Se volebat et habere
Illud bravium gloriae.

2. Aemulator paupertatis
In habitu vilitatis

A suis dum requiritur,
In alterum iam mutatus
Virum et alienatus

Penitus non agnoscitur ;
V. Qui sunt eius, Christus novit,
Mundus autem non agnovit,
A quo ipse non colitur.

3. Dum vir sanctus vult orare,
Custos non siuit intrare

Limen in ecclesia,
Sed hunc mandat introire
Et custodem praeterire
Virginis iconia;
V. Hic Beniamin in excessu
Mentis, sicut in processu
Iam patet historiae.

In 3. Nocturno.
Antiphonae.

1. Hic, qui facit iustitiam
Et servat innocentiam,

Ut beatus Alexius,
In tuo tabernaculo
Hoc testante versiculo

Habitabit superius.
2. Alexium praevenisti

In benedictionibus
Et coronam posuisti

De gemmeis lapidibus
In capite eius, unde
Cum sanctis gaudet abunde.

3. Haec est generatio

Quaerentium Dominum,
Quorum postulatio

Prae filiis hominum
Heredem promeruit,
De caelis quem genuit.

Responsoria.

1. Sed ne favor laudis vanae
Pulset eius cor inane

Satanae versutia,
Tarsum tendens vento flante
Adit Romam dispensante

Sic divina clementia,
V. Ne cuiquam sit fastidio,

Disponit manere
Sui patris hospitio

Ibique degere.

2. Apud patrem hospitatur,
Sed filius ignoratur
Sub pauperis effigie,

Hic a servis exprobratur,

Irrisui cunctis datur

Pauper, ubi divitiae.

V. Hic est Paulus iam secundus,

Cui crucifixus est mundus,

Dives in pauperie.

3. Vox de caelo protestatur,
Quod pro Roma deprecatur

Iam assumptus in gloria,
Adhuc vivens chartae tomo
Descripsit in patris domo

Suam vitam per omnia ;
V. Ecce, liber involutus

Virtutum signaculis
Aperuit resolutus

Signa magna populis.

In Laudibus.
Antiphonae.

1. Domum tuam, o Domine,
Inhabitat Alexius
Dierum longitudine

Tamquam heres et filius.

2. Omni hora qui servivit

Tibi, Deus, nunc iubilat
Et atria introivit,

Ubi nox non obnubilat.

3. Hic vigilat ad te, Deus,
Plus relinquens quam Zachaeus,

Nil retinens de propriis,
Propterea nunc repletur
Bonis tuis et meretur
Caelorum frui gaudiis.

4. Benedictus es, Domine,
Qui tamquam lux in lumine

Refulges in Alexio,
Quem uno die tollere
Placet tecum de corpore
Ex quodam privilegio.

5. Sol et luua te mirantur
In caelis sublimatum,

Te virtutes venerantur
In terris propalatum.

Ad Benedictus.

A, Erexit cornu Dominus

Salutis in Alexio,
Nam aegroti sunt protinus

Eius sani praesidio,
Caeci vident et loquuntur
Muti, daemones pelluntur,

Sospes quisquis regreditur,
Nos, qui sumus vitiata,
Morbo munda nunc peccati,

Quod a nobis ingeritur.

In 2. Vesperis.
Ad Magnificat.

A. Dum aurora nuius vitae
Finem daret Alexio,

Ecce, fluunt Romanitae
Cum papa Innocentio,

Nunc claret in eminenti,
Qui fuerat sub nubilo,

Et abiectus est ingenti
Revelatas cum iubilo,

Candelabrum sub modio

Iam non latet, sed medio
Nostrae fulget ecclesiae
Caelesti fruens requie.