55. De sancto Bernhardino.

In 1. Vesperis.
Antiphonae.
1. Bernhardinus, vir catholicos,
Et praeco evangelicus
Ecclesiae Romanae
Subiecit se obsequio,
Gens Senae plaudat gaudio
Et urbis Aquilanae.

2. Sub Martino pontifice
Tunc sedis apostolicae

Vexillum triumphantis
Regis ferventer tenuit,
Per illud nomen patuit

Quod Iesu radiantis.
3. Senarum civis panditur,
Hinc agro rosa oritur

Virtute decorata,
Stella praefulget saeculo
Dans iter vitae populo

Mirifice lustrata.
4. Francisci patris regulam
Secutus evangelicam

Professus non transgressus,
Caelorum scandit culmina
Relicta carnis sarcina

Perenniter ingressus.
5. Praedivitis inopiae
Decore pudicitiae

Sublimis observator,
Iussis parere voluit
Sanctumque verbum protulit

Sollemnis praedicator.

Ad Magnificat.
A. O confessor eximie,
Divinae haustor gratiae,
Qui caeli fastigium
Nequam relinquens saeculum
Psallentibus

Tunc ascendisti fratribus:
Pater, manifestavi
Nomen tuum hominibus.
Nos mundi viatores
Ora sectari bonos mores,
Ut liberati

De tenebris miseriae
Iesum quaeramus Dominum,
Qui est vera salus
Et redemptio omnium.

Ad Matutinum.
Invitatorium.

Regi, qui venit caelitus,
Laus, honor sit decenter,

Cui Bernhardinus inclitus
Servivit obsequenter.

In 1, Nocturno.
Antiphonae.

1. Hic vir in puerilibus
Est annis sapienter
Nutritus bonis moribus
Et usus est frequenter.
2, Tenellus puer satagit
Ad indolem virtutis,
Quem pie Deus dirigit
Ad tramitem salutis.
3. Intemeratae virgini

Devotus supplicatur,
Ut gratia spiritui
Divina largiatur.

Responsoria.

1. Sine parente soboles

Nutrici datur curae
Puer, cui bona indoles

Laudatur vero iure
Et inter mores nobiles

Laudabilis naturae,
V. Aetate coepit tenera
Dare virtutum opera

Pro vitae spe futurae.
2. Humanis plenus legibus

Odit mundi scelera,
Cum virgo nata regibus

Exit matris viscera,
A fratribus minoribus

Tegitur tunicula,

V. Tamquam devotus virginis
Francisci patris humilis
Conditur sub regula.
3. Bernhardinus, hic saeculi
Vir nobilis electus,
Mariae matris Domini

Est gratiam adeptus,
Antequam Seraphici
Fit regul ae subiectus,
V. Fit propter innocentiam
Et carnis pudicitiam
Valde Deo dilectus.

In 2. Nocturno.
Antiphonae.

1. Magistri normae subditur
Literis imbuendus
Nullisque gestis utitur
Ad noxam pertrahendus.

2. Divino verbo pascitur
Ex ore praedicantis
Zelatorque efficitur
Cuncta Dei creantis.
3. Hic pauperis inopiae
Pie auxiliatur,
A largitore gratiae
Haec virtus illi datur.

Responsoria.

1. Dum puer corde sedulo
Dei auditu patulo,

Verbum audiebat,
De se fit vates publicus,
Dum pueris tam fervidus
Id surgens proponebat ;
V. Nam praedilectam habeo,
Amore cuius langueo,
De virgine dicebat.
2. Senarum pia civitas
Saevae pestis iaculis
Letaliter plagatur,
Huius almi pietas
Aegrorum obsequiis
Hilariter moratur,

V. Annunciante virgini
Corde ductus humili
Devote recolatur.

3. In Dei labore fervidus
Convertit reos penitus

De via pravitatis,
Dans meretrices nuptui
Subactas illas fidei
Sub foedus honestatis,
V. Iudaeos veste candida
Ornatque, tegit crimina
Sub fide trinitatis.

In 3. Nocturno.
Antiphonae.

1. Amore Dei flagitans
Dat opes temporales,
Mereri se certificans
Post gazas aeternales.
2. Francisci patris habitu
Humillime laetatur
Ac toto vitae transitu
Hoc votum observatur.

3. Perennis vitae gloriam
Ei pastor pollicetur,
Qui trini voti hostiam
Observans profitetur.

Responsoria.

1. O Bernhardine, vitae probitas
Doctrinaeque te laudat veritas,
Teque ornat virtutum nobilitas
Teque prodigiorum claritas ;
V. Sacros libros condidisti,

Iesu nomen ostendisti.
2. Dum mundi spretor inclitum
Franciscum imitatur,
In omne opus optimum

Ferventer inflammatur,
Ut sidus mundo fulgidum
Ab omnibus credatur;
V. Propter gratiam sermonum
Observantiamque morum
Hic nomen illi datur.

In Laudibus.

Antiphonae.

1. Adsunt nobis sollemnia,
Prodigiis eximia,

In Aquilana urbe
Nutu Dei fulgentia,
Psalle cum reverentia
Fidelis chorus turbae,

2. Christi fides fulgida
Per cuncta orbis climata

A paucis colebatur,
Quam Bernhardinus inclitus
Emissus praeco caelitus
Eandem amplexatur.

3. Hic Christum nocte meditans,
Super salutem vigilans

Suam et viatorum,
Castigat carnis vasculum,
Suae salutis aemulum,

Pro lapsu somniorum.

4. Deum benedic, Italia,
Feraria cum Tuscia,

Quae tenes decoratum,
Tu fratrum minorum proles,
Quae emittis tales flores,

Die verbum Deo gratum.

5. Laudet rerum opificem,
Qui creatis dat ordinem

Languoribus oppressis,
Quem laudat omnis- natio,
Fidelis generatio

Peccatorum conversis.

Ad Benedictus.
A. Gaude, felix Aquila,
Iam intra cuius moenia
Est Bernhardini inclitum
Beati corpus conditum

Fragrans redolenter;
Tu tuae morti proximans
Nutu Dei praevio
Urbem intrasti gratulans,
Multorum caedem civium

Sedans tu clementer,
Virtutibus exuberans,
Innoxiis mentibus
Sis nos, pater, liberans,
Orans pro lapsu criminum,

Nostri memor semper.

In 2. Vesperis.

Ad Magnificat.

A. O sidus Italiae,

Praeclara proles Tusciae,

Propago gratiosa,
De Christo vite prodiens,

In hac vita aerumnosa
Fuisti lumen oriens,
Super quem praedicantem
Visa est stella

mirae claritatis,
Perduc gregem deviantem
Ad Christum pastorem

summae bonitatis,
O confessor inclite,
Ne pereat interitu,
Heu, saevae mortis amne.