92. De sancta Elisaheth.

In 1. Vesperis.
Antiphonae.

1. Gaudeat Hungaria,
Iubilet Thuringia,
Quae dederunt hodie
Pacis et laetitiae
Pignus in ecclesia.

2. Iam nova progenies.
Iam decus regium,
Cuius pulchra facies.
Genus egregium
Terris moritur,
Caelis oritur.

3. Ab adulescentia
Virgo victrix hodie

Cavens dolum sabdoli
Offert se Christo die
Iohannis apostoli
Amoris gratia.

4. Quidquid ei petitur
In Iohannis nomine,
Petens felix omne consequitur
Nec repulsam patitur.

5. Ut ipsius et Domini
Augmentetur tribus.
Servit Deo et homini
Cum ancillis tribus.

R. Nata regis, nupta ducis.
Forma Christi crucis,
Regum sprevit schemata,

Dum in suo corpore
In praesenti tempore
Iesu portat stigmata,
Per quam septem neumata
Mundi replent climata ;
V. Regnum obliviscitur,
Dum aeternum sequitur
Regem, regis filia
Manens inter vilia
Languidorum schemata.

Ad Magnificat.

A. Sicut virgo virginum
Ad altare Dominum

Offerendum indicat,
Sic suorum puerorum

Singulos purificat,
Quorum in muneribus
Corde, voce, moribus

Dominum magnificat.

Ad Matutinum.
Imitatorium.

Corde psallamus supplici
Trino Deo et simplici,
Qui dilectam suam donat
Elisabeth et coronat
In caelis hodie
Corona gloriae.

In 1. Nocturno.
Antiphonae.

1. Elisabeth

insignis genere,
In croceis

nutrita tenere,
Plus gratia

quam ortu celebris,
Ut Lucifer

micat in tenebris.
2. Sui lusus opera,
Signa pueritiae,
Pia misericordiae
Praetendunt opera

In puerpera
Tamquam gratiae
Primitiae.
3. Iam adulta nuptui
Virgo tradita
Est divino cultui
Magis dedita,
Quam sacra nutui
Viri subdita.

Responsoria.

1. Super regum schemata
Vernans ortu claret nata

Regis Hungarorum
Nobilis Elisabeth,
Nupta viro virum habet
Ducem Thuringorum ;
V. Se conformat varie
Pauperum miseriae
Mater miserorum.

2. Sub Conrado, Dei viro,
Quem timebat metu miro,

Vovens castimoniam,
Acquisiti male cibi
Cum ancillis parca sibi
Horret alimoniam ;
V. Exsecrat illicitum,
Solum quaerit licitum
Propter continentiam.

3. Lac fluentis. mel manantis,
Vitae fructus terrae dantis

Tendit ad promissum,
Dum ab alto gloriae
Particeps miseriae

Penetrat abyssum ;
V. Sic laborem Dominus

In praecepto fingit,
Sic in ipsa geminus

Amor coccum tingit,

Sic retorquet byssum.

In 2. Nocturno.
Antiphonae.

1. Defuncto Lantgravio
Pro caelesti bravio
Vidua deiecta,

Per timoris spiritum
Vilem sumit habitum
Pauper et abiecta.
2. Hospitale construxit
In Marpurgo oppido,
In quo lassis oppido
Quietis exstruxit
Remedia
Caritate media.
3. Pia gestans viscera
Pie cruciatur
Leprosorum ulcera
Pie osculatur.
R esponsoria.
1. Dum apertum caelum videt,
Consolantem, ad quem ridet,

Iesum coepit adfari,
Tu vis, inquit, esse mecum,
Sic et ego semper tecum
Nec volo separari,
V. Se promittit Christus ei,
Cum coeperunt mira Dei
Secreta revelari.
2. Ante dies exitus
Eius collo caelitus
Avis modulatur,
A qua voce modula
Dulce cum avicula
Melos decantatur ;
V. Iam vicino transitu
Prophetali spiritu
Elisabeth donatur.

3. Cui nec apex neque iota
Mandatorum deperit,
Ut amica pulchra tota
Mortis horam comperit,
Cui mox Christus aperit ;
V. Ecce, inquit, instat hora,
In qua vigor deperit,
Meliorem sine mora
Migrans vitam reperit.

In 3. Nocturno.
Antiphonae.
1. Admirandae saeculis
Fiunt ab aviculis

Funeris exsequiae,
Cuius sunt reliquiae
In iucunda requie.
2. Mira nostri temporis
Clara sacri corporis

A partibus dispersis
Sanitates comparant
Et salutem reparant

Aegris universis.
3. Foris mirabiliter

Caecis, mutis, claudis,
Intus sensibiliter

Cum clamore laudis
Subvenit assidue
Sanctae virtus viduae.

Responsoria.

1. Quibus virtus aberat,
Virtute liberat

A iugo carcerali,
Post tumores pelagi
Redduntur naufragi
Saluti temporali.
V. Matrum graves salvat partus
Et informes reddit artus
Decori naturali.
2. Ab insanis exeunt,
A caducis prodeunt

Hae virtutes duae,
Quod mundati sordium
Corporum et cordium
Sunt ab omni lue,
V. Sentiunt hydropici,
Sciunt paralytici,
Clamant et phrenetici
Vim virtutis suae.
3. Tantae signa gloriae
Venerentur hodie

Te creata cuncta,
Cuius vita recitat,
Quod octonos suscitat
Mortuos defuncta ;
V. Post laborem operum
Ad quietem superum
Transit mater pauperum
Marthae vice functa.

Prosa.
De convalle paupertatis
Ad aeternae
quietem gloriae
Transit gemma pietatis,
Elisabeth,

gemma Hungariae.

Cuius membris unctionis
Liquor manat
sub roris specie,
Quo diversae laesionis
Dolor omnis
sanatur varie.

O miranda vis virtutis
Huius sanctae
regalis viduae,
Quae salutem caecis, mutis,
Surdis, claudis
confert assidue
Defuncta.

Ad Laudes.
Antiphonae.

1. Tua testimonia,
Christe, credibilia
Nuptis sunt et viduis,
Quas decore induis
Et virtutum gloria.
2. Omnis terra Domino
Iubilet et serviat
Cum hac sancta Dei,
Cuius sine termino
Dulce melos obviat
Et adhaeret ei.

3. Super vitas melior
Est misericordia,
Quam laudant labia
Militantium

Et laus dulcior

Triumphantium.
4. Benedicta vidua,
Cuius laus assidua
Laudi confert hominum,
Benedicit Dominum.
5. Cordis, oris, operis

Tripudio
Cum adiuncta superis

In gaudio
Lauda, plebs fidelis,
Dominum de caelis.

Ad Benedictus.

A. Odor aromaticus,
Refocillans spiritus

Exit a migrante,
Circa corpus sedulus
Flet devotus populus

Christo visitante,
Christi redemptus sanguine
Et insignitus nomine

Post ingemit et ante.

In 2. Vesperis.

Ad Magnificat.

A. Filiae Ierusalem,
Consolamini,
Vestram imitamini
Matrem spiritalem,
Ad hanc elevamini
Pietate Domini,
Qui columbae similes
Et serpenti respicit,
Et superbos despicit
Et exaltat humiles.

1. Pulchra, prudens et nobilis
Regis quondam filia,

Dulcis, mitis et humilis
Mundi sprevit gaudia,

Elisabeth, per omnia
Sequens Christi vestigia,

Prout novit melius:
Quam elegit et amavit,
Concupivit, sublirnavit

Summi regis filius.
V. Haec defunctis reddit vitam
Sanitatem concupitam,

Aegris confert omnibus

Ipsam imperantibus.
2. Elisabeth obumbravit

Suis Deus scapulis
Et insignem insignavit (!)

Signis et miraculis,
Qui scapula subiugata

Peccati piaculis

Manare sacram oleum
Facit suis famulis.
V. Onus leve, iugum suave (Christus)
Suis imponit famulis (!).

3. Gratuletur Hungaria,

Elisabeth genitrix,
Congaudeatque Thusia (!),

Tantae matris alitrix,
Per quam vigent miracula

Dono sancti spiritus,
[Liquor], quem sudat scapula

Morbos sanans penitus ;
V. Digne decet hanc laudare
Et ad huius anhelare

Sancta patrocinia.