60. De sancto Bonaventura.

In 1. Vesperis.

Antiphonae.

1. Rutilat vir Seraphicus
Et totus scientificus,
Parisius rimari

Sacra dogmata meruit,
Is Deum semper monuit,

Prae cunctis adamari.
2. Coepit hic a principio
Morum vacare studio,

Mundo fit gloriosus,

Intendens divis opibus
Crevit devotionibus

Doctrinisque famosus.
3. Hunc papa praeelegerat
In fratrem, quando praeerat

Minorumque decori,
Hunc spiritu mirifico
Dignum ecclesiastico

Providerat honori.

4. Franciscus hunc ut filium
Gignens per evangelium

Traxit de mundi rota,
Huic nil fuit suavius
Iugo Christi, nil levius,

Freto mente devota.
5. Hic carni non obtemperat,
Qui crucem suam tulerat

In viam salvatoris,
Quidquid spiritus suggerit
Boni operis, regerit

In gloriam factoris.

Ad Magnificat.

A. O doctor Seraphice,
O pontifex mirifice,
Tu nostrae militiae
Pastor et claritas,
Divinis ardoribus
Transformatus es actibus,
Christi passi specie
Vexit te caritas,
In te signis radians,
In te miranda amplians
Requievit spiritus,
In te devotorum
Tuis asta posteris,
Pater, provide miseris,
Nam increscunt gemitus
Servorum tuorum.

A d Matutinum.
Invitatorium.

Regi, quem docet scriptura,
Christo laudes reddantur,

Cuius in Bonaventura
Imitanda demonstrantur.

In 1. Nocturno.
Antiphonae.

1. Hic vir in veritatibus
Instructus sapienter
Divinisque dogmatibus
Imbutus est prudenter.

2. Excelsi regis amator
Mirifice effectus,
Divinae legis zelator
Corde semper erectus.

3. Instruitur sancta iuventus
Imprimis per doctores,
Captis literis attentus
Satagit bonos mores.

Responsoria.

1. Francisci hic discipulus
Optat mox meditari,
In Christum passum sedulus

Secedit sublevari,
Doctrinae Pauli aemulus
Vult inde gloriari,
V. Inspiratus puerulus
Ut devotus infantulus
Crucem vult contemplari.

2. Tenetur magno languore,

Factus puer vix se movit,
Sed mater cordis ardore

Francisco eum vovit,
Qui gravi liber maerore
Sospitem se agnovit,
V. Cum miraculi rumore
Stigmatus pio amore
Praenocentem removit.

3. Dum frater minor ponitur,
Votum vult adimplere
Laetanter tunc recipitur,

Qui promittit tenere,
Quae sunt regulae, cernitur
In integro complere.
V. Casto corde imbuitur,
Oboediens vir nititur
Ut pauper se habere.

In 2. Nocturno.
Antiphonae.

1. Hunc Parisius insignis
Alto elevat throno,
Quem Iesus ardore ignis
Caelesti ditat dono.

2. Divi Prancisci ordinem
Ter quinis tribus rexit,
Natos per mundi cardinem
Ad ardua provexit.

3. Ut flos eius eloquium
Fragranti fiat odore,
Nemo eius fastigium
Lingua scandit et ore.

Responsoria.

1. Dum deditus est studio
Cum sanctitatis apice
Amator novae legis,
Accenditur devotio,
Refulget sic magnifice
Amicus magni regis,
V. Ex meritis mirifice
Provectus honorifice

Fit dignus pastor gregis.

2. Albanum regit populum
Pastor potens praesidio,
Quem benigne direxit,
Exemplis reddens sedulum,
Doctrinis fit instructio
His, quos multum dilexit;
V. Prospera atque saeculum
Magno cum desiderio
Voluptates despexit.

3. Audit ex evangelio,

Quae Christus cruce patitur
Ad redimendum missus,
Fervet prae desiderio,
Laetanter his immittitur,
Deo vere commissus;
V. Sentiens in Iesu pio

Vulnera corde stringitur,
Passioni submissus.

In 3. Nocturno.
Antiphonae.

1. Os verbis legis gratiae
Sapienter adponit,
Verbum sacrae scientiae
Condecenter proponit.
2. Sacram doctrinam scriptitat
In spiritus virtute
Veraeque viae sociat
Devios a salute.

3. Post huius sancti dogmata
Instruuntur doctrinis,
Quibus sparguntur climata
Eloquiis divinis.

Responsoria.

1. Carnis refraenata malitia
Bonaventura spernens terrea
Magna vendicat beneficia,
Caeli felix intrat in amoena,
V. Vivens et mundo mortuus

Vivit vita mellifluus.
2. De scripturarum horreo
Bonaventura satiat,
Comitivam scholasticam,
Veritas ne caecutiat,
Congregat ad scientiam,
Doctrinae viam ampliat ;
V. Pro meritorum copia

Gaudet magnus in patria,
Non tam verbis erudiens,
Quam hic vitae munditia.
3. A sacra communione

Pater humilis abstinet,
Missa dum celebratur,
Fit Dei provisione

Pars hostiae, en, eminet,
Qua is communicatur ;
V. Hic omnibus praeeminet,
Meditans de passione
Christi, quem contempla-
tur.
4. Miranda luce vallatus
Bonaventura videtur
Parisius, dum orat,

A terraque elevatus
Vir devotus intuetur,
Quem donum Dei rorat,
V. Rex Franciae admiratus
Testis huius perhibetur,
Id stupendum perorat.

5. Naufragium dum patitur
Navigans iste in mari
Fratrum minister factus,
Suffragium, quo petitur
A Francisco sublevari,
Capit undis subactus,
V. Nunc ipse praesto noscitur
Adflictis opitulari

Sanctorum coetum nactus.

In Laudibus.

Antiphonae.

1. Bonaventura praeviis
Theologorum studiis

Sublimiter instructus,
Non solum eas metere,
Sed scriptis cunctis spargere

Vult Dei zelo ductus.

2. Doctor plebis angelicus,
Fama, vita mirificus

Fit cunctis in dulcorem,
Supra se saepe rapitur,
Tantum nostra prosequitur

Militia ductorem.

3. Tres ordines hie habuit,
Primus generalis fuit

Minorum, praesulisque
Fit animarum medius,
Cardinalatus tertius,

Humillimus ubique.

4. Doctus divina gratia,
Doctus prae diligentia,
Quae sunt devotionis,

Haec fratres docet omnia
Tam factis quam facundia
Melliflui sermonis.

5. Laudans laudare gaudeat,
In laude semper prodeat

Seraphici doctoris,
Non cesset nostra parvitas,
Quam tanta ditet sanctitas

A laude conditoris.

Ad Benedictus.
A. O mira contemplatio,
O sancta meditatio,
Bonaventura, levaris
In Iesum, quem meditaris,
Prout studuisti;
Tu contuens cum maerore
Illum in cruce positum,
Ferventer corde et ore
Operibus dulcedinem
Fers plagarum Christi ;
Tu nobis, pater, provide,

Qui per hunc imum transitum
Dulcis Christi et vivide
Passique altitudinem
Semper praetendisti.

In 2. Vesperis.

Ad Magnificat.

A. O virum spectabilem

Doctrinis et scientiis,

Languores beneficiis

Quoslibet pellentem,
Dat verbis cunctis divinum
Spargens semen seminum
Pascens intendentem ;
O vita laudabilem,

Qua Christum sic mirificat,
Sed et doctos magnificat

Etiam defunctus,
Faciat nos in terminum
Videre patrem luminum,
Cui est coniunctus.