11. De sancto Alexio.

In 1. Vesperis.
Super Psalmos.

A. Ecclesiam Christi
Refove, Alexi,
Quae festa tua piis
Excolit officiis.

R. Beatus papa cum duobus
Romanorum principibus
Praecedens omnem populum
Portat corpus ad tumulum
Agensque Deo gratias
Celebravit exsequias.

V. ''Vox consultationis et salutis in
tabernaculis iustorum.''

Ad Magnificat.

A. Illuxit dies celebris,
Nullis turbanda tenebris,
Qua verae lucis filius
Assumptus est Alexius,
Veram in tuo lumine
Lumen visurus, Domine,

Cuius placatus precibus
Praesta nobis supplicibus,
Ut nos mane et vespere
Tibi velis adsistere
Teque post cum Alexio
Contemplemur in gaudio.

Ad Matutinum.
Invitatorium.

Vigilemus animo
Iubilantes altissimo,
Qui elegit egregium
Confessorem Alexium.

In 1. Nocturno.
Antiphonae.

1. Generosis parentibus
Romae puer est genitus,
Qui digne gignentium
Salus erat et gaudium.

2. Qui eruditus omnibus
Doctrinis liberalibus

Carnis huius prudentiam
Reputabat stultitiam.

3. Accepit virgo virginem
Ut sororem non coniugem,
Cum brevi moratus est,
Peregre profectus est.

Responsoria.

1. Erat Romae vir nobilis
Et uxor eius sterilis,
Quae Deo dante filium
Enixa est Alexium.

V. ''Qui habitare facit sterilem in
domo matrem fliorum lac-
tantem,''

2. Puer parentes, patriam
Et omnem mundi gloriam
Ac semet ipsnm abnegat,
Ut Christum lucrifaciat.

V. ''Ingreditur sine macula et
operatur iustitiam.''

3. Apud Edissam Syriae
Prae foro ecclesiae
Sedit -exsul Alexius
Deum orans attentius.

V. ''Iste pauper clamavit et Do-
minus exaudivit eum.''

In 2. Nocturno.
Antiphonae.

1. Cum esset in exsilio,
Omni die dominico
Sacra Christi mysteria
Fide percepit integra.

2. Hic diebus ac noctibus
Totus erat in precibus,
Cuius scandit oratio
Incensum coram Domino.

3. Ibi tandem angelico
Declaratus oraculo
In atrium receptus est
Alexius.......

Responsoria.

1. Advenerunt interea
Legati de Italia

Iussu patris ac civium
Inquirentes Alexium,
Quos agnoscens vir inclitus
Ipse mansit incognitus

V. Omnibus diebus vitae suae.

2. Interea Alexius
Patri suo fit obvius,
Quem recognoscens protinus
Adhuc mansit incognitus.

V. ''Beatus, qui intelligit super
egenum et pauperem.''

3. Manet in domo filius
Quasi servus emptitius,
Ubi a servis varias
Perpessus est iniurias,
Quem nemo novit dominum
Usque ad vitae terminum.

V. ''Iustus non conturbabitur, quia
Dominus firmat manum eius.''

In 3. Nocturno.
Antiphonae.

1. Cumque immensis laudibus
Praefertur, apostolicus
Vere favorem populi
Fugit ut petram scandali.

2. Profectus ergo peregre
Tarsum volebat pergere,
Ut nulli notus amplius
Sederet solitarius.

3. Sed ..........

Invitum raptum flatibus
Infert Romanis finibus.

Responsoria.

1. Instante iam articulo,
Quo migraret a saeeulo,
Vitam suam Christicola
Brevi scribit epistola,

V. Ut cognoscat generatio altera.

2. Adstante omni populo
Audita est vox de caelo,
Quae requirendum nuntiat,
Qui pro Roma intercedat

V. ''Intonuit de caelo Dominus
et altissimus dedit vocem
suam.''

3. Qua die factor ominum
Mortis transiit supplicium,
Mortis futurae praescius
Defunctus est Alexius.

V. ''Ad nihilum deductus est in
conspectu eius malignus.''

In Lau dibus.

Antipbonae.

1. Tibi, rex regum, Domine,

Qui mira fortitudine

Praecinxisti Alexium,

Sit laus, honor, imperium.
2. Tibi mater ecclesia

Iubilat in laetitia,

Diem colens eximii

Confessoris Alexii.

3. In qua nobis diluculo
Donetur contemplatio
Cum peccatorum venia
Per ipsius suffragia.

4. Te benedicant omnia,
Qui facis mirabilia
Per beatum Alexium
Iuxta fidem poscentium.

5. Exsultare nos facias
Ad ipsius excubias,

Qui in sanctorum curia
Iam exsultat in gloria.

Ad Benedictus.

A. Ut sciret omnis populus,
Quod verus Dei famulus
Sanctus esset Alexius,
Aegri curantur ocius,
Caecorum vel debilium
Quisque sentit auxilium ;
Cuius nos, Christe, precibus,
Absolvas a criminibus,
Ut sciat omnis populus
Quia tu es Deus solus.

In 2. Vesperis.
Ad Magnificat.

A. Electus est ex milibus
Mille colendus laudibus,
Sanat Dei Alexius
Et confessor eximius
Multa sanctorum milia,
Praecellens in gloria,
Qui dignus fuit hodie
Videre regem gloriae,
Quem in decore proprio
Visuri sunt cum gaudio
Soli sanctorum oculi
Post finem huius saeculi ;
Unde tuos, rex caelice,
Vultu sereno respice,
Ut mereamur perfrui
Visione vultus Dei.