16. De sancto Ambrosio.

In 1. Nocturno.
Rcsponsoria.
2. Elegit Ambrosium
Tunc ad pontificium

Parvi vox infantis,
Voces plebis consonant,
Praesulem hunc nominant
Prius discordante ;
V. Stupidus Ambrosius
Turbae fugit anxius
Voces acclamantis.

3. Imperatrix pessima,

perfida Justina,
Arrianae haeresis

fautrix et sentina,
Praesuli Ambrosio

odium portabat
Mortem et exsilium

illi propinabat.
V. Sed de eius furia

modicum curabat,
Qui ut turris valida

constans firmus erat.

In 2. Nocturno.
Responsorium.
3. Iste [praesul] nobilis,
Largus, pius, humilis,

Doctor, pastor dignus,
Constans, fortis, providus
Fuit et benignus,
V. Fervens, orans, sedulus,
Abstinens et pavidus,
Timet hunc malignus.

In 3. Nocturno.
Responsorium.
1. Beatus vir occubuit,
Caeleste regnum adiit
In tempore paschali,
Quem baptizati parvuli
Cernunt per vim miraculi
In sede tribunali.
V. Viderunt stellam alteri
Super adstantem corpori
Fulgore perlustrari.

In Laudibus.
Antiphonae.

1. Ambrosius tempore
Quadragesimali
Languens migrat vespere
Sabbato paschali.

2. Psalmum cum notario
Decubans dictabat,
Quando vultu igneo
Totus rutilabat.

3. Scutum ignis primitus
Caput eius texit,
Cuius os divinitus
Intrans se ingessit.

4. Valuit nil amplius
Sanctus vir dictare,
Gravibus languoribus
Coepit laborare.

5. Praesul constituitur
Clam Simplicianus,
Sanctus absens loquitur:
Bonus est, sed canus.

Ad Benedictus.

A. Ambrosi, lumen fulgidum,
Arrianorum horridum

Errorem qui fugasti,
Expelle mentis tenebras
Et corporis illecebras,
Ut simus semper casti.

In 2. Vesperis.
Ad Magnificat.

A. Sancte Ambrosi,

boue pastor ovium,
Dux, spes et honor

tuorum concivium,
Lucerna vitae

cunctis lumen praevium,
Viam mereri

fac ad caeli bravium.