22. De sancta Anna.

In 1. Vesperis.
Ad Magnificat.
A. O felix Anna,

o sancta, o benedicta,
Quae meruisti

mater esse matris Christi,
Pia Deum exora
Pro nobis et implora,
Ut, qui tua celebrant sollemnia,
Perducantur ad caelestia.

Ad Matutinum.
Invitatorium.
Adoremus

natum summi patris
In honore Annae,

matris suae matris.

In 1. Nocturno.

Antiphonae.

1. Reditus namque suos
in partes dividebant,
Quarum primam
templo offerebant.

2. Peregrinis et egenis
erogabant aliam,
Sibi et familiae
reservabant tertiam.

3. Cum sic annum pervenissent
Usque ad vicesimum
Et prolem nondum habuissent,
Erant in opprobrium.

4. Die quadam encacniorum
Intravit Ioachim sancta sanc-
torum,
Deo ut daret munera
Secundum legis foedera.

5. Isachar dixit ad Ioachim:
Non offeres Deo, etenim
Non fecisti semen in Israel,
Te maledixit Emamiel.

Responsoria.

1. Nazarenus, Annae pater,
Vitae vir egregiae
Fuit, ex Bethlehem mater
Regali progenie.
V. Oportebat illam

digno nasci semine,
Ex qua mundo nasci munda
debebat a crimine.
2. Dum oraret cum singultu
Felix Anna, plena luctu,
Dixit ei angelus:
Noli fiere amplius,
V. Nam exaudita es,
Concipies et paries
Pulchram sanctam filiam,
Vocabis eam Mariam,
3. Preces tuae sunt acceptae
in conspectu Domini,
Non dolebis, sed gaudebis
immunis opprobrii.
V. Cara Deo, Anna
Mundo pium nobis
dabis manna.

In 2. Nocturno.
Antiplionae.

1. Infecundos cum fecundis
mos non erat sistere,
Nisi Deus daret illis
prius prolem gignere.
2. Hoc Ioachim conturbatur
confusus opprobrio,
Quem pontifex protestatur
indignum elogio.

3. Exprobrabat et dicebat
hunc valde praesumere,
Qui fecundis infecundum
sperabat coniungere.

4. Non naturae, sed peccati
ultor exstat Dominus,

Sed uterum cum interdum
obstruit alicuius,

Ad hoc facit, ut per ipsum
reparet in melius.

5. Dilatos diu conceptus
et steriles partus
Dicit doctor vere
meliores esse solere.

6. Ad hoc claudit Dominus
Uterum alicuius,
Ut denuo aperiat
Mirabilius,
Et id, quod datur,
Non esse libidinis,
Sed divini muneris
Cognoscatur.

Responsoria.

1. Ex hoc autem opprobrio
Ioachim pulsus nimio,
Statim intravit eremum,
Ibi ut oraret Dominum ;
V. Pudore suffusus

a templo recessit
Et ad eremum
subito concessit.

2. Cumque fleret in deserto,
Dixit ei angelus:
Ioachim, habe pro certo,
Audivit te Dominus,
V. Ecce, namque uxor tua
Concipiet
Et pariet filiam.

3. Vobis quoque nascituram
Nunc praesago filiam
Dei matrem fore gratam,
Specie pulcherrimam,
V. Vocabitis hanc Mariam,
Gratia mirificam.

4. O regina caelorum,

Mater regis supernorum,

Veni, pia, et adesto

Tuae sanctae matris festo,

Cui hodie

Coetus ecelesiae

Decantat praeconia laudum.
V. In honore tuae matris

Placa iram summi patris,

O manna

Ortum ab Anna.

In 3. Nocturno.
Ad Cantica.

A. Cum Anna audisset,
Quod Ioachim recessisset
Opprobrii obiectu,
Toto mentis affectu
Orando, plorando dixit:
O Domine,
Rex sine fine,
Quae dixi, quid feci,
Ut dicar maledicta?
Fac, ut sim benedicta.
Cui dixit protinus,
Noli fiere, angelus,
Nam exaudita es,
Concipies et paries
Dei matrem et filiam,
Vocabis eam Mariam.

Responsoria.

R. Inclita stirps Iesse

virgam produxit ex se,
De qua flos vernat novo more
miro perfusus odore ;
V. Haee virga dans manna

est, quae processit ab Anna,
Maria, mellis stilla,
flos est ortus ab illa.

In Laudibus.
Antiphonae.
1. In laudibus Annae

studeat natus et pater,

Nam Dei matris
meruit esse mater.

2. Homo, qui in Deo gaudes,
Hanc si tantum collaudes,
Deo eris gratus
Et in fine beatus.

3. Habet privilegium
Mater matris Dei,
Ut det privilegium
Adstantibus ei.

4. In hac enim construitur
Templum sacri spiraminis,
Cella numinis,
Per quam hostis devincitur.

5. Haec est paradisus,
In quo hortus conclusus

Excolitur,
In quo fons signatus,
Maria, fons hortorum,

Recipitur.

Ad Benedictus.

A. O felix Anna,

Quae angelico affatu

Digna fuisti
Et mater matris Domini

Esse meruisti,
Placa regem gloriae,
Natum tuae filiae,

Quam tu pie Iactasti.

In 2. Vesp eris.
Ad Magnificat.

A. O Anna,

Bonorum radix omnium,

O Manna

Dans mundo Terum gaudium,

Caeli admiratorium,

Dei reclinatorium,

Tu es electa civitas,

In qua Dei palatium,

Horti clausi tugurium,

Sola ut intret deitas ;
Quanta sit tibi dignitas,
Nemo posset exprimere,
Nam te possum asserere

Matrem esse matris Dei;
Ergo fac nos gratos ei
Tua prece assidua
Et trahe nos ad ardua.