32. De sancto Antonio.

In 1. Vesp eris.
Super Psalmos.

A. Nunc Aegyptus parens gaudeat
Suae prolis dans beneficia,
Et desertum decore floreat
Antonio praebens obsequia,
Sed Lesatum virtute polleat
Tanti patris fultum praesentia.

R. Virgo, fruens meritis

doctrinae, caelica vitis,
Regula virtutis,

fons, quo fluit unda salutis,

Abba, pater, gaude,

summa dignissime laude,
V. Et memor esto gregis

poscens consortia regis.
Ad Magnificat.
A. Migrat gaudens
pater Antonius,
Mundum linquens
peccati nescius,
Et qui sancte

vixit diutius,
Vivit sanctus
sanctorum socius.

Ad Matutinum.
Invitatorum.

Omnes fratres, convenite,
Festum patris agite,

Nunc exsultemus, venite,
Novo cantu pangite.

In 1. Nocturno.
Antiphonae.

1. Antonius, vir inclitus,
Auditor evangelii,
Studet implere penitus
Sacri normam consilii.
2. Se committens Domino
Contemptis terrenis,
Non curans de crastino
Cuncta dat egenis.

3. Fugiens Antonius

cunctorum conspectum
Asperum et arduum
sumpsit institutum.

Respcmsoria.

1. Mente prona

studet Antonius
Oboedire

sacris eloquiis,
Cuncta vendit,

dispergit citius

Datque pauperibus ;
V. Audit evangelium,

Quod relictis omnibus
Debet sequi filium

Vir perfectus moribus.
2. Expeditus

currit celerius,
Fugit mundum

et quaerit anxius,
Ubi Deo

vacet devotius

Atque iucundius;
V. Ad remota

loca confugiens
Vitat notos

secretum cupiens.

3. Dum virtuti

se totum dederat,
Perfectorum

mores considerat,
Filiorum

dictis obtemperat,

Quos doctos noverat ;
V. Servum gratis

se cunctis fecerat,
Audit omnes,

inter quos aderat.

In 2. Nocturno.

Antipbonae.

1. Sanctorum, quos noverat,
Fungitur consortiis,
Quos instructos sciverat
Divinis eloquiis.

2. Fit in brevi tempore
Sanctitatis vasculum
Fitque degens corpore
Virtutum vehiculum.

3. Hostis videns

fremit et eiulat,
Nunc adversis,

quae menti baiulat,
Mente pungit,

promissis stimulat.

Responsoria.

1. Sanctitatis

ascendens culmina
Virtutumque

decore floridus
Perfectorum

decorat agmina,
Vita castus,

exemplo fulgidus,
V. Veritatis

ostensor lucidus,
Exstirpator

errorum rigidus.
2. Hostis motus invidia

Virum ad alta scandere
Sua studet versutia

Sanctum ad ima trahere,

Mollit, terret per varia,

Volens sic iustum vincere;
V. Importunus

obstat Antonio,
Ut vel gratis

vincat vel taedio.
3. Christus, custos Antonii,

Cum venit ad spectaculum,
Quo fervent hostes impii

Et eius caedunt famulum,
Tunc divini subsidii

Lux effugat crepusculum,

Illustrat habitaculum ;
V. Gaudet Christus

cernens Antonium,
Gloriosum

victorem hostium.

In 3. Nocturno.

Antiphonae.

1. Antra petit eremi
functus victoria,
Ubi tela daemonum
confregit omnia.

2. Tunc desertum floruit
Floribus virtutis,
In deserto patuit
Doctrina salutis.
3. Post haec carne solvitur
Culpis absolutus
Et Christum consequitur,
Quem fuit secutus.

Responsoria.

1. Felix pugna,
felix victoria,

felix constantia,
Qua felici

potitur gloria
Antonii

perseverantia,
V. felix virtus

et felix gratio,
Quae tot sanctis

praebent auxilia.

2. Signis valet

et verbis proficit,
Iugo Christi

quam plures allicit,
Morbos pellit
et hostes eicit
Et procul abicit:
V. Iustum sic Christus perficit,

Prorsus in nullo deficit.
.3. Post labores eximios

Et quam plura certamina,
Post triumphos egregios

Transit ad caeli lumina,
Post se relinquens filios
Caelestis vitae germina;
V. Migrat decus munditiae,
Exemplum paenitentiae,
Divina cernens lumina,
Stola dotandus gemina.

In Laudibus.
Antlphonae.
1. Adest dies celebrandus,
Quo beatus Antonius
Caelum migrat laureandus,
Dux monachorum praevius.
2. Non instructus literis
Vincit sapientes,
Huius mundi miseris
Moribus haerentes.
3. O quam digne disputat
Veritatem firmans
Et errores amputat
Simplices confirmans.

4. Multa futura sentiens
Plura nuntiavit,
Tandem ad finem veniens
Caelum subintravit.
5. Pauper in divitiis,

Sed dives in gratia,
Copiosus praemiis
Conregnat in gloria.

Ad Benedictus.
A. O Antoni,

rerum abiectio,

Fratrum amor,
carnis afflictio,

Mens devota,
morum religio

Te confirmant
in regni solio.

In 2. Vesperis.
Ad Magnificat
A. O Antoni,

fulgens munditia,

Consulator

sacri consilii
Et verborum

pollens facundia,
Ad te tui

suspirant filii,
Quorum memor

nunc sis in patria,
Ut sint tui

in Christo socii.