45. De sancta Barbara.

In 1. Vesperis.
Antiphonae.

1. O martyr sancta,

nunc prece, Deo sociata,
Sis memor hic nostri,
devotos quos tibi nosti.

2. Virginis constantia

dum non superari
Nec a fide Iesu Christi

potest separari,
Iudex hanc sententia

iubet decollari.

3. Dum beatam Barbaram

pater decollasset,
Et frendens ut Cerberus

montem descendisset,
Ignis venit caelitus,
Ipsum cremans penitus,

ne quid superesset.

4. Summo regi gloriae
Modulamur hodie
Laudes et praeconia.

Ad Magnificat.

A. Rex in cena virginali

Sedens vocat Barbaram:
Laude plena triumphali

Sponsa, veni, lauream
Flore rosae sanguinatam
Et candore dealbatam

Stolam primam accipe ;
Advocatam te caelorum
Incessanter angelorum

Concentus magnificat.

Ad Matutinum.
Invitatorium.

Venite, adoremus regem regum,
Qui beatae Barbarae
Coronam dedit gloriae.

In 1. Nocturno.

Antiplionae.

1. Virginis eximiae

Barbarae, martyris almae,
Festa celebiare

da nobis, rex pie Christe.

2. Haec mundum spernens
et mundi florida ducens
Pro nihilo, veram

studuit cognoscere vitam.

3. Coepit amare Deum

totumque relinquere mun-
dum,
Caelica mente petens

et Christo semper adhaerens.

4. Hanc pius in propriam

Christus sibi sumere sponsam
Dignatus, caeli

provexit ad aethera summi.

5. Non cedens verbis

mactatur verbere mitis,
Carcere damnatur

nec virgo sic superatur.

6. Praeses ut invictam

penitus vidit Christi sponsam,
Ut leo crudelis

iubet hanc discerpere poenis.

Responsoria.

1. Erat quidam satrapas

Nomine Dioscorus,

Cui erat filia

Nomine Barbara ;
V. Pulchra facie,

Sed pulchrior fide

Erat Barbara

Christi filia.

2. Pater dixit filiae:

Quidam locuti sunt de te.

Ut acciperent te

In coniugio ;

Ad haec respondit virgo:

V. ''Regnum mundi et omnem or-
natum sacculi contempsi prop-
ter amorem Domini mei Iesu
Christi.''

3. Dum beata Barbara
annos pertransisset
Pueriles et ad tempus

nubile venisset,
Pater summo studio
maritum precatur,
Cui matrimonio
Barbara iungatur ;
V. Primitus blanditiis
eam consolatur,
Nubere si renuit,
dire comminatur.
4. Dixit beata Barbara
artificibus patris:
Tres mihi fenestras facite
in nomine trinitatis ;
V. ''Quoniam rex omnis terrae
Deus, psallite sapienter.''

In 2. Nocturno.
Antiphonae.

1. Sponsa Christi celebris
Sponso visitatur,
Posita in tenebris
Mire collustratur.

2. Blande Christus: filia,
Pone metum, inquit,
Sisque constans, gratia
Te non derelinquit.

3. Iustae lux orta est gratiae
Late spargens radium,
Rectis corde studium
Ingerit laetitiae.

4. Sponsa Christi
A praeside nudatur
Et per vicos agitatur,
Sed precata Deum
mox candida stola velatur.

5. Martyr, dum oravit,

gladium subit, aethera scan-
dit,

Sponsus honorque datur,
cum Ghristo dejiciatur.
6. Dum in sancta Barbara,
Iesu Christe, coleris,
Memor esto muneris,

Quod oranti contulisti,
Spes humani generis

Responsoria.

1. Surge, virgo, et nostras

sponso preces aperi,
Tua vox est dulcis

in aure Domini,
Quae pausas

sub umbra dilecti ;
V. Pulchre, Sion filia,
Pro mortali tunica

Agni tecta vellere

Et corona gloriae.

2. Pater repletus scelere
Filiam vult occidere,
Sed videt illam evanescere,
Vident hanc pastores fugere,
Alter illam non vult prodere,
Alter ostendit temere ;
V. A Domino fit signum mirabile,
Oves proditoris fiunt locustae.
3. Christus sanctam tenebroso
Reclusam ergastulo
Miro satis atque blando
Confortat eloquio ;
V. Salve, virgo benedicta,

Quam Christi praesentia
Miro satis atque blando
Confortat eloquio.

In 3. Nocturno.
Ad Cantica.

A. Quanto sese deprimebat
Humilis nobilitas,
Tanto magis elucebat
Nobilis humilitas.

Responsoria.

1. Praecepto praesidis
Christi virgo nudatur,

Nudata rursum flagellatur,
Nuda per provinciam
Ab impiis viris agitatur,
Petit a Domino, quod tegatur,
Et, ecce, ab eo

stola candida velatur.
V. Mira Dei clementia,

Quae largitur,

Quod petitur
Abiecta diffidentia.

2. Virgo sancta Barbara

A patre suo decollatur,
Pater eius iudicio
Dei concrematur,
Illa caelo coronatur,
Hic inferno cruciatur:
V. Exsultent filiae Sion propter

'' iudicia tua, Domine.
''3. O admirandam virginis
Huius fortitudinem,
Qua in se vitae veteris
Sic occidit hominem
Et potestates aeris
Vertit in formidinem ;
V. Haec pugnatura stadio
Mente virum induit
Femur cingens gladio.

In Laudibus.

Super Psalmos.
A. Pater Deo barbarus
et iudex iniquus
Torquet eam, cuius Christus
est sponsus et amicus.

Ad Benedictus.
A. Prudens et vigilans virgo,
Qualis es cum sponso illo,
Qui te elegit mundam,
Quam pulchra, quam mirabilis,
Quanta luce spectabilis
Inter Sion iuvenculas
Et Ierusalem filias,

Thalamo gaudens regio
Coniuncta Dei filio.

Per Horas.
Ad Primam.

A. In optata cellula
recludi iubetur,
Quali morte pereat,
donec percunctetur.

Ad Tertiam.

Latera lampadibus
Virginis cremantur,

Vulnera vulneribus
Dire cumulantur.

Ad Sextam.

A. Iudex diras Barbarae
praecipit mamillas
Virginis amputari (devotae),
Deo libat illas.

Ad Nonam.

A. Circumduci cogitur
virgo denudata,
Sed a Deo candida
veste fit ornata.

In 2. Vesperis.
Ad Magnificat.

A. Ave, gemma pretiosa,

Margarita fulgida,
Sponsa Christi gloriosa,

Paradisi viola,
Virgo Dei, Barbara,

Clemens et benigna,
Quae a patre truncata
In aula regnas caelica;
Ora pro nobis

Apud regem gloriae,
Cuius fulget claritas

Ut sol in meridie.