47. De sancta Barbara.

In 1. Vesperis.

Super Psalmos.

A. O virgo beata,
Dioscori nata,

Nobis tuis aemulis,
Caritate famulis,
Peccatorum veniam
Impetra per gratiam
Sponsi tui Christi,

Quem tu coluisti,
Pro quo inivisti
Poenas leto tristi.

Ad Magnificat.

A. Vitae salus valida,
Ne nos palus squalida
Peccati demergat,
Hic nos sic transvergat,
Ut in vitae solio
Regnemus cum gaudio ;
Impetret hoc Barbara,
Ne nos gens [tam] barbara
Diri ducis, taetri, trucis,
Hostis crucis atque lucis
Seducat vitiis
Nos dans suppliciis,
Sed eius per passionem
Transeamus per agonem
Dei sorte bona morte
Ad vitam aeternam.

Ad Matutinum.

Invitatorium.

Lingua cordi consonet,
Melos pium personet
Ad honorem virginis
Laudans natum hominis.

In 1. Nocturno.
Antiphoiiae.

1. Audi, hortor, quid hic tortor
Praetendebat, cum fundebat
Filialem sanguinem.

2. Sua nata Deo grata,
Hoc doluit, quod coluit
Christum Deum hominem,
3. Immolatum, cruciatum
Dei natum, verbo natum
Per intactam virginem.

Responsoria.

1. Dioscorus, vir stultus,
Atrocitate multus

Fidos contra Christianos,
Deos venerans profanos

Suam natam custodivit
In turri ingente,
Ne a procaci gente
Cerneretur ; Barbara,
Fide, castitate clara,

Conubia odivit,
V. Iesum sponsum quaerens,
Soli huic adbaerens

Caelica quaesivit.
2. O miranda pietas
Et laudanda caritas

Nostri salvatoris,
Qui certanti graviter,
Triumphanti suaviter

Adest cunctis horis ;
V. Astitit ut virgini,
Sic et iusto homini,

Hoc est sui moris.

3. Fenestrarum pater bina
Strui iussit solia,
In thermarum loca trina

Fieri dat filia
A paternis famulis
Crucis cum signaculis,
V. Ut laus deitatis,
Summae trinitatis,
Innotescat populis.

In 2. Nocturno.
Antiphonae.

1. Pater cum cognosceret,
Haec quod Christum coleret
Atque sancte viveret
Fide Christiana,
2. Quaerit hanc perimere
Et spatba transfigere,
Sic neci subicere
Mente malesana.
3. Lapis eam celavit,
Quod Christus donavit,
Sic quod tunc cessavit
Ultio profana.

Responsoria.

1. Deus praemirabilis,
Astans suis stabilis,
Omni laude dignum
Mirum fecit signum
Consolationis
Ob rem proditionis:
V. Virgo cum oravit,
In locustas mutavit
Oves opilionis.

2. Per pastorem prodita
Virgo, patri reddita,
Est a patre laesa
Ac praedire caesa
Utque saevo vindici
Tradita est iudici,
V. Ipsa quod adhaeserat
Christoque serviverat
Salvatori supplici.

3. Praeses, litis ut immitis

Praeavidus,
Christianos fide sanos

Impavidus
Torquere severe,
Puellulam, ancillulam
Iesu Christi, esu tristi
Poenae amarae tormentare
Sat nititur, haec patitur

Fidem docens populo ;
V, Squalido cum poenis
Torta inamoenis

Data est ergastulo.

In 3. Nocturno.

Antiphonae.

1. Hanc reclusam carcere
Dignabatur pascere
Christi clementia
Sua praesentia.

2. Confortando, consolando
Hic sanavit, sauciavit
Quod praesidis impietas
Et poenarum gravitas.

3. Hinc elatam, sic sanatam
Admiratus, est hortatus
Praeses, diis quod offerat,
Virgo quod respuerat.

Responsoria.

1. Usta lampadarum focis
In eius costarum locis
Est mamilla depraedata
Ungulisque lacerata
Diro cum supplicio;
V. Caput eius tunditur,
Cruore perfunditur
Et teritur cilicio.

2. Quando praeses impudicus,
Castitatis inimicus,
Virginem nudaverat,
Quam sponsus non desiverat,
V. Ipsam veste pulla,
Tincta nota nulla,
Angelus vestiverat.

3. Virgo Christi sancta,
Tantis poenis ancta,
Ne nobis negetur,
Impetra, corona
Post hanc vitam bona,
Sed pax praeparetur;
V. In morte nos conserva,
Ne Plutonis caterva
Nobis dominetur.

In Laudibus.

Antiphonae.

1. Dum praeses nil proficeret,
Ut a fide perverteret
Virginem sic stabilem,
Sponso suo habilem,
Pater hanc recepit,
Iratus concepit
Ipsam magis laedere.

2. Ecce, quantum hic erravit,
Hanc, quam de se generavit,
Natam capite truncavit
Gladiali verbere.

3. Ensem virgo cum subivit,
Dignas preces tunc petivit
Pro gentibus agentibus
Poenarum suarum memo-
riam,

4. Ut hac consequantur prece
In sua finali nece

Peccatorum suorum veniam.

5. Sancta prece hac finita
Est vox dicens mox audita:
Quod rogasti, impetrasti,
Veni, sponsa mea.

Ad Benedictus.
A, Pyr de caelo in hoc zelo
Recedentem ante gentem

Patrem, virum criminis,

Flante ictu fulminis
Deglutivit et contrivit,
Quod nil certum est repertum

Pulveris vel sanguinis.
Corpus digne huius , .
Conquisivit, sepelivit

Valentinus virginis,

Voto pii culminis
Quae nos dignos, non prae-

vignos,
Sed heredes ad mercedes

Ipsius certaminis

Reddat et precaminis.