52. De sancto Benedicto.

In 1. Vesperis.
Antiphonae.
1. Praeclarum late

tibi, vir sine fine beate,
Nomen non fictae
fidei manet, o Benedicte.

2. Membra specu claudis,

quo factus es hostia laudis
Carnem districte

dum frenas, o Benedicte.
3. Hic probris actus

tumidisque peripsima factus
Iam noys invictae

palmam geris, o Benedicte.

4. Instar tu Christi

patiens ad cuncta fuisti,
Pacis et indictae

cultor pius, o Benedicte.

In 2. Vesperis.

Ad Magnificat.

Magna semper et praeclara
Deum decent praeconia,

Cuius igne spernens mundum
Fulges in turba caelitum,

O confessor Benedicte,
Vota servorum suscipe.

Ad Matutinum.

Invitatorium.

Ut Christo celebri

iubilemus laude, venite,
Qui dedit aeternae

Benedicto gaudia vitae.

In 1. Nocturno.

Antiphonae.

1. Benedictus tam nomine
Quam gratiarum munere
E Nursia progenitus
Claris fulsit parentibus.

2. Hic ergo Romae traditus
Disciplinis scholaribus,
Nil scire duxit commodum,
Nisi crucis mysterium.

3. Mundum suis cum floribus
Scienter sprevit nescius
Iesuque ferens stigmata
Speluncae petit abdita.

4. Sanctum Romanus habitum
Dat illi, fert subsidium,
Sed magister invidiae
Saevit in illum lapide.

5. In specu, sub quo latitat,
Dei miles se cruciat,
Sed rex mundi, cui militat,
Hunc sacerdote visitat.

6. Athleta Dei gravibus
Poenis urens exterius
Hostis in mente iacula
Igne exstinxit ignea.

Responsoria.

1. Florem mundi periturum
Despexit tamquam aridum,
Ut floreat in aeternum
Benedictus ante Deum,

V. Pennas sumens ut columbae
Recessit gaudens requie.

2. Puer fletum subsecutae
Consolatus nutriculae,
Vas, ubi prece solidat,
Fugit, ne laude pereat,

V. Elongatus a nutrice
Mansit in solitudine.

3. Agnosce, Dei famule,
Surrexit Christus hac die,
Adsunt, quas misit, epulae,
Cuius amore percipe ;

V. Haec dies, quam fecit Deus,

In qua, iubet, exsultemus.
4. Electo grex mortiferum
Patri ferebat poculum,
Sed vir Dei signo vitae
Vas rupit tamquam lapide ;

V. Intenderunt arcum suum,
Ut perderent innoxium.

In 2. Nocturno.
Antiphonae.

1. Iam latius innotuit,
Quasi lampas emicuit,
Sic Benedictus celebris
Frequentatur a populis.
2. Eius ergo sub tramite
Multi dum certant vivere,
Locis florent duodenis,
Fulget ipse miraculis.
3. Hic non impar Elisaeo
Ciet ferrum de profundo,
Sensus et corda perspicit,
Praesens absentes arguit.

4. Maurus verbo currens patris
Petri fertur vestigiis
Super liquens elementum
Mersumque trahit Placidum.

5. Favent cuncta Benedicto:
Vas sponte manat oleo,
Fugit vita, spernit terra
Eius privatum gratia.

6. O quanta plenus gratia
Respectu rumpit vincula,
Sedens curvat imperia
Benedictus per saecula.

Responsoria.

1. Servus Dei Benedictus
Stetit misertus illius,
Qui clamitabat: O meum,
O redde, redde filium !
V. Orans iacentem suscitat,
Reddit patri, qui clamitat.

2. Benedictus quam devotas
Deo solvebat gratias,

Ire videns ut columbam
Caelo sororis animam ;

V. Uterque duxit gaudia,
Soror caelo, hic in cella.

3. O Israelita verus,
Cor in Deum dilatatus,
Qui infra se angustatam
Vidit omnem creaturam,

V. Caelo quoque ferri sanctam
Germani cernens animam.

4. Alme pater, qui praescius
Tui sacrati transitus
Hunc praenotasti fratribus,
Tuere nostros exitus,

V. Per te ducem clarissimum
Ut transeamus ad Deum.

In 3. Nocturno.
Ad Cantica.

A. Benedictum propheticis
Condecoremus canticis,
Qui tam fulsit prophetia
Quam et doctrinae gratia.

Responsoria.

1. Grandi pater fiducia
Morte stetit pretiosa,
Qui elevatis manibus
Caelos scandit in precibus.

V. Fecit, Christe, quod iussisti,
Te secutus spe praemii.

2. Fratribus illuxit

Benedictum quae via duxit
Usque caelum surgens
et multa lampade fulgens,

V. Virque super candens

micuit, quae sit via, pandens.

3. Ecce, iam cari noscite,
Quam claro scandit tramite
Benedictus ad sidera,
Qui hic reliquit omnia ;

V. Accepit ergo centuplum
Et vitam in perpetuum.

4. Gloria, Christe, tuo

tibi personet in Benedicto,

Quem faciens tecum

sanctis regnantibus aequum
V. Iam, quibus aequasti,

gaudentibus associasti.

In Laudibus.
Antiplioiiae.
1. Armis praecinctus

verae fidei Benedictus,
Idola dum stravit,
sedem tibi. Christe, paravit.
2. Huic iubilate, quo pater iste
Par fitEliae, par quoque Moysi,
Dum lapis illi flumina fundit,
Corvus obaudit.

3. Quemquam non laesit,

post te, dominator, adhaesit,
Utque David doluit,
hostis ut occubuit.
4. Laus puerilis hunc benedicit,
Qui puerorum per Benedictum
Corpora vitae trinus et unus
Trina reformat.

5. Tympana laeta chori

mens consona conciliet ori
Ac Dominum laudet,

quo servus in aethere gaudet.

Ad Benedictus.
A. Benedictus es, Domine,
Qui, Benedicti animae
Dum caeli confers gaudia,
Glorificas terris membra,
Dum et specu, quo latuit,
Per te virtus emicuit.

In 2. Vesperis.
Ad Magnificat.
A. O caelestis norma vitae,
Doctor et dux Benedicte,
Cuius cum Christo spiritus
Exsultat in caelestibus,
Gregem, pastor alme, serva,
Sancta prece corrobora,
Via caelos clarescente
Fac te duce penetrare.