58. De sancta Birgitta.

In 1. Vesperis.

Antiphonae.

1. Birgittae, matris inclitae
Festa iucunda suscipe

Gaudens, mater ecclesia,
Quam decoravit hodie
Summae Deus clementiae

Suprema caeli gloria.

2. Invita nos ad nuptias
Agni, dulces delicias

Gustans sponsa placabilis,
Pauperibus primitias
Frugum, caeli divitias

Da, domina laudabilis.

3. Tu populi laetitia,
Iudith sequens vestigia,

Tu consolatrix patriae,
Per te, nostra fiducia,
Reis donetur venia

De largitore veniae.

4. Haec est sensata mulier,
Stella splendens ut lucifer,

Lucerna pulchritudinis,
Quam poscimus fideliter,
Ut nobis fundat iugiter

Suae stillas dulcedinis.

5. Piis devicta precibus
Ministra viatoribus

Potum, Rebecca sapiens,
Tuis orationibus
De supernis canalibus
Aquas salutis hauriens.

Ad Magnificat.
A. Birgitta, Christi famula

Fidelis in officio,
Tu felix Anna vidua

Templi vacans servitio,
Rachel amore fervida,

Iacob placens consortio,
Salus aegrotis placida,

Devotis consolatio,
Splendens iustorum semita,

Maestorum recreatio,
Fiat per tua merita

Grata nostra devotio,
Quae reseras abscondita,

Nos offer lucis radio.

Ad Matutinum.
Imitatorium.

Christo regi cum iubilo
Psallentes exsultemus,

Quem pro sponsae praeconio
Laetantes adoremus.

In 1. Nocturno.

Antiphonae.

1. Elevatur in populis

Hesther pia magnifice,
Assueri regis oculis
Quae placuit mirifice.

2. Enarrent caeli gloriam
Dei laudantes opera,
Qui talem sibi filiam
Praevidit ante tempora.

3. Portas vestras adtollite,
Coetus omnes angelici,
Et laeti recolligite

Civem, concives caelici.

Responsoria.

1. Virtutis Dei dexterae,

Trinam regenti machinam,
Trino ditata munere

Birgitta dedit gloriam,
Captiva mundi carcere
Mundam conservans animam,
V. Soluta carnis onere

Sponsoque iuncta foedere
Partem elegit optimam.

2. Herba surgit in stipitem
Altis fixum radicibus,
Stipes fert ramum fertilem

Pulchris fulcitum floribus,
Flos fructum profert utilem
Ad sanitatem gentibus,
V. Dum parens parit nobilem
Birgittam, sibi similem,
Miris claram virtutibus.

3. Qui maris fluctus mitigans
Ionam duxit ad aridam,
Matrem Christus allevians
Omnem tollit tristitiam,
Partum felicem nuntians
Matri duplat laetitiam;
V. Sponsam nube clarificans,
Linguam melle dulcificans
Loquendi dat audaciam.

In 2. Nocturno.
Antiphonae.

1. Haec speciosum filium
Superni regis diligit,
Amicam velut lilium
Pulchram sibi rex eligit.

2. Deus nostrum refugium
Sponsae tuae precatibus
Fer nobis adiutorium
In tribulationibus.

3. Portas Sion ingrediens

In sanctis gaudet montibus,
Mentem plene reficiens
Ex aquae vivae fontibus.

Responsoria.

1. Virginitas promeruit

Nulli subiecta crimini,
Quod semet ipsum praebuit

Passum devotae virgini,
Qui crucem sponte subiit
Nos suo reddens lumini.
V. Puellae parvae consuluit
Auxiliumque tribuit
Maria, mater Domini.

2. Occulta conscientiae

Pura mundat confessio,
Magnae signum clementiae

Fusa monstrat oratio,
Quam matris omnis gratiae
Meretur supplicatio ;
V. In hac valle tristitiae
Tristi succurrit filiae
Divina miseratio.

3. More gallinae clamitat

Pullos sub ala colligens,
Adversus milvum dimicat
Verbo vitae custodiens,
Maritum beatificat

Hunc Christo lucrifaciens ;
V. Mundum, carnem subpeditat,
Se, sua Deo dedicat
Votum sponte perficiens.

In 3. Nocturno.
Antiphonae.

1. Gaude, Birgitta, canticum
Tibi debetur gloriae,
Deduc in refrigerium
De lacu nos miseriae.

2. Lux orta iusto nuntiat
Rectis corde laetitiam,
Cuius splendor illuminat
Solum paternum, Sueciam.

3. Exsulta, Sion filia,

Psallens tubis ductilibus
Chorhas inter lilia

Choris iuncta caelestibus.

Respoiisoria.

1. O canale mundissimum,

Per quod de caeli cardine
Fluit ut ros eloquium

Ignitum sancto flamine,

Mentes inflammans hominum

Interiore lumine ;

V. Ora, Birgitta, Dominum,

Ut nos post vitae terminum

Caelorum locet agmine.

2. Devotas odit lacrimas

Hostis, corruptor sacculi,
Novas parat astutias

Planctum dissuadens parvuli,
Fugit tendens insidias
Aquis perfusus oculi ;
V. Illic fregit potentias
De caelo dans victorias
Divini vox oraculi.

3. O facies Mosaica,

Solis coruscans radiis,
Sanctitate magnifica,

Magnis clarens prodigiis,
In requie pacifica

Sponsi fruens encaeniis;
V. O femina mirifica,
Continuis laetifica

Servos tuos praesidiis.

In Laudibus.

Antiphonae.

1. Patrem collaudat luminum
Sponsa, post cuius obitum

Tot fiunt mirabilia,
Per sanctae vitae studium
Famaeque testimonium

Iam facta credibilia.

2. Relicta terra propria
Roma, communis patria,

Matrem collegit iubilans,
In hymnis intrat atria,
Vota reddit salubria

Sanctos decenter visitans.

3. Ad te de luce vigilat,

Deus, sponsa quem praedicat,

Tuam laudans potentiam
Facta carnis mortificat,
Fructus bonos multiplicat

Agendo paenitentiam.

4. Noctes et dies Domino
Impendit haec altissimo

Aestus arcens frigoribus,
Membra domat cilicio
Cum lacrimarum fluvio

Mundi calcatis opibus.

5. Excelsis digna laudibus
Birgitta nationibus

Vindictam clamat, scelera
Magna revelat regibus,
Unde cum sanctis omnibus
Exsultat super sidera.

Ad Benedictus.

A. Corona sponsa praedita,

Praesentata per virginem,
Plebem devotam visita,

Tuam rege progeniem ;
Umbram mortis illumina

Noctis aufer caliginem,
Pedes nostros iustifica

In pacis pulchritudinem.

In 2. Vesperis.

Ad Magnificat.

A. Vale, suavis musica,

Demulcens aures principum,

Tu Gedeonis buccina,
Castra deterrens hostium,

Tu dulcis tympanistria,
Corda monens fidelium,

Converte, mater inclita,
Luctum nostrum in gaudia.