61. In Ordinatione s. Bonifatii.

In 1. Vesperis.
Super Psalmos.

A. Sion sancta, gratulare,
Plebs fidelis, collaetare

Sancto Bonifatio,
Psalmos Deo personare
Debet illis et vacare

Mentis exsultatio ;
Luctus cordis refugetur
Et decenter augmentetur

Laudis enarratio,
Vox ad cantus animetur,
Ut condigne celebretur

Eius ordinatio.

Ad Magnificat.

A. O caelestis coetus, gaude,
Mundi decus et applaude

Praesuli magnifico,
Romae qui dum ordinatur,
In amore solidatur

Domini vivifico,
Bonis factis insignitus,
Unde nomen est sortitus

Iure Bonifatius,
Quod aptatur digne factis,
Ut ex eius sacris actis

Claret efficacius;
Sancte pater et patrone,
Nos degentes in agone

Huius vitae nriserae,
Tua prece cum beatis
Almae vultum deitatis

Fac in aevum visere.

Ad Matutinum.
Invitatorrum.

Adoremus mente tota
Regem regum et devota
Nostra sit laudatio,

Qui coronam sempiternae
Vitae dedit suo vernae,
Sancto Bonifatio.

In 1. Nocturno.

Antiphonae.

1. Vir beatus aspernatur
Impium consilium,
Legem Dei meditatur
Sequens eius filium.
2. Hic adbaesit in timore
Domini servitiis,
Parvipensis cum livore
Saeculi deliciis.
3. Quem de suo sancto monte
Deus exaudiverat,
Perfraentem aevae fonte
Vitae, quam cupierat.

Responsoria.

1. Ex Anglorum stirpe natus
Hic praeclara vir beatus

Et Wintfridus nomen nactus,
Mox in fide solidatur
Et doctrinis mancipatur
Verus cultor Dei factus,
V. Mundum despexit,

cor ad caelestia vexit.
2. Hunc allexit ad amorem
Mundi pater, successorem

Quem bonorum affectabat,
Felix puer sed mundanis
Rebus spretis tamquam vanis
Sempiternis inhiabat ;
V. Sic Christum quaerens

et verbis eius adhaerens.
3. Agens annos iuventutis
Ob aeternae spem salutis
Statu gaudet regulari,
Temptamentis carnis cedit,
Docet, orat et oboedit,
Vita fultus salutari;

V. Hinc dilatatur

sua laus, sic undique gratus,
Quod sublimatur

ad honorem presbyteratus.

In 2. Nocturno.

Antiphonae.

1. Christus sanctum suum rite
Hunc mirificavit,
Cuius preces sunt auditae,
Ad se dum clamavit.
2. Introibat in timore

Hic vir sanctus domum Dei,
Corde puro nec non ore
Sacras preces fundens ei.

3. Hunc honore coronavit
Deus et cum gloria,
Inter iustos quem beavit
Perpeti memoria.

Responsoria.

1. Multis locis hinc lustratis
Et in fide confortatis

Papae chartis evocatus
Romam petit, quam ingressus
Sacris locis fit accessus,
Quae frequentat hic beatus ;
V. Urbs, rex, papa pio

tali gaudent peregrino.

2. Cuius fidem atque vitam

Sacris factis sic politam

Papa plene dum probavit,
Archipraesul Maguntinus
Ordinatur, haec divinus
Velut nutus inspiravit ;
V. Nomen mutatur,

Bonifatius inde vocatur.
3. Praesul ergo consecratus
Bonis multis est ditatus,
Ad gentiles destinatur,
Quibus Christum praedicare
Et in fide roborare,
Ne tepescat, incitatur ;

V. Qui sibi mandatis

iniunctis pronus oboedit,
Nam diis ablatis

per eum gens plurima credit.

In 3. Nocturno.

Antiphonae.

1. Servus prudens et beatus
Sancta Dei tabernacula
Iusta semper operatus
Est ingressus sine macula.
2. Super Dei salutare

Vehementer exsultavit,
Quem decrevit coronare
Nec spe cordis defraudavit.
3. Deum quaerens sine sorde
Iusta generatio
Collaetetur mundo corde
Sancto Bonifatio.

Responsoria.

1. Exstirpavit deos vanos

Sanctus praesul, dum Germa-
nos
Christi fidem induebat,
Ab errore resilire
Atque viam comperire
Vitae iugis his suadebat ;
V. Talibus ad Christum

monitis populum trahit is-
tum.
2. Demum gestis cunctis rite
Hic coronam aevae vitae

Firmiter cupivit,
Hanc ut ferret ad priorem
Statum, lapsam in errorem
Erisiam adivit ;
V. Quo male tractatur

et cum sociis trucidatur.
3. O lux pontificum,

venerande pater Bonifati,
Sidus clarificum
congaudens nunc deitati,

Criminis a faecibus

tu nos ut purificati,
Posce tuis precibus,

simus sanctis sociati;
V. Tu via iustitiae,

virtutum gemma, pudoris
Cellula, munditiae

vas, divi lumen amoris.

In Laudibus.
Antiphonae.

1. Deus regnans, qui decoris
Se praecinxit fortitudine,
Sedem dedit huic honoris
In caelesti claritudine.

2. Iste Deo cum laetitia
Iubilando deservierat,
Aspernatus cuncta vitia
Regnum eius introierat.

3. Hic ad Deum vigilavit,

In se cuius anima sitivit,
Ad quem manus elevavit
Et ex totis viribus quaesivit.

4. Universum opus Domini
Hymnis cum decentibus
Benedicat eius nomini
Festis in praesentibus.

5. Famuli fidelis

Propter huius facta pura
Dominum de caelis
Laudet omnis creatura.

Ad Benedictus.

A. Benedictus sit caelestis
Rex, qui suos visitavit,
In praeclaris huius gestis
Servi boni, quem amavit,

Per doctrinam eius piam
Qui fideles illustravit

Ad aeternae pacis viam
Et errantes revocavit.

In 2. Vesperis.

R. Laudibus immensis

exsulta, plebs Hamelensis,
Hunc tibi patronum

caelestem namque colonum
Christus donavit,

qui templum nempe sacravit
Hoc dotans rite,

nanciscens praemia vitae;
V. Ablue peccati

maculam, sacer o Bonifati,
Atque tuae laudi

nos instantes, pater, audi.

Ad Magnificat.

A. Pastor bone summi regis,
Bonifati, tui gregis

Luporum ab insultibus
Qui catervam tueharis,
Quina lucri salutaris

Dans talenta cultibus,
Ob quod factus beatorum
Es coheres gaudiorum

Supernorum civium ;
Te devoti deprecamur,
Ut te duce transferamur

Horum ad convivium.

Per Octavam.

A. Archipraesul o beate,
Bonifati, Deo grate,

Tua iungat nos oratio,
Digne quibus est laudanda
Et laetanter celebranda

Tua ordinatio.