63. De sancta Breowa.

In 1. Nocturno.
Antiphonae.
1. Ad caelos vexit

pia magnificentia regis

Imbutum spiritum

Breowae dulcedine legis,
2. Enarrant caeli

Domini magnalia celsi,

In cuius thalamo

requie fruitur sua virgo.

3. Qui mare fundavit,

caelum terramque paravit,
Ipse suam Breowam
in sancto monte locavit.

In 2. Nocturno.
Antiphonae.

1. Complacuit Breowae

species et pulchritudove
Regi caelorum,

quod erat sibi gratia morum.
2. Adiuvit Breowam

Dominus vultu decoratam,
Unde nec ipsa Deum

submovit mente supremum.

3. Montibus in sanctis

manet inter Breowa puellas,

Civis enim Domini
portas invenit apertas.

In 3. Nocturno.

Antiphonae.

1. Cantabat Domino

virgo nova cantica laudis,
Cuius opem sensit,

dum terserat organa fraudis.

2. Regnat cum Domino

mater Breowa in paradiso,
Illuxere sibi

quia divi fulgura verbi.

3. Dextera salvantis,

quae mirabilia fecit,
Insignem signis

Breowam decorando peregit.