67. De sancto Castulo.

In 1. Vesperis.

R. Nomen eius sic est dictum,
Nefas tergat et delictum,
Victum donet et amictum
Et post vitam prosperam,
Quae non ducit perperam.
V. Castulus hic sanctus,

quem non sequitur modo
planctus,
Astet filio caeli

pro nobis corde fideli.

Ad Magnificat.

A. Sanctus iste Castulus,
Martyr ut apostolus,
Quem honoret populus,
Ut sit nobis loculus
Id caeli secretis ;
Illi laudem detis.

Ad Matutinum.

Invitatorium.

Adoremus omnes Christum,
Castulum qui sanctum istum
Voce evangelica
Transduxit ad caelica.

In 1. Nocturno.
Antiphonae.

1. Hos, quos Deus praeelegit
Castulus et quos collegit
Romae in palatio,
2. Ieiunabant et plorabant
Fletusque lugubres dabant
Hi sine solatio.
3. Gaio quos papae duxit,
In quo verum lumen luxit,
Scripti probat ratio.

Responsoria.

1. Lex per Diocletianum
Est lata sanctis in vanum

Et descripta taliter,
Omnes ut sacrificarent
Diis eosque adorarent

Diversi aequaliter,
Quia non suspicio
Suo sit palatio,
V. Ad quod currebant

iusti secumque manebant.
2. Erant autem bi praefati
Omnes simul congregati

Sub tormento vario
Cordis ex ergastulo
Gaius cum Castulo

Batione zetario,

V. Orantes Christum,

ut metum tergeret istum.
3. Commanebant secum sane
Christiani, Christianae
Se celabant pariter,
Ascendebant domum eius,
Palam ut vitarent peius,

Rapuerunt sic iter,
Quos sumit cum gaudio
Aulae in palatio ;
V. Hos confortabat

et christicolas adiuvabat.

In 2. Nocturno.
Antiphonae.

1. Multa per hunc mira dedit,
Cordi suo qui praesedit,
Christus, forma omnium
Et plasmator hominum.
2. Luctus convertit in risum,
Claudis gressum, caecis visum
Dei patientia
Dedit atque gratia.

4. Aegris confert sanitatem
Per divinam pietatem,
Medelam languentibus
Spe Christum quaerentibus.

Responsoria.

1. Fidus nam discipulus,
Cultor Dei Castulus

Audit querimonias,
Qui tamquam ramusculus,
Paradisi flosculus

Servans caerimonias
Fraude diabolicos
Sprevit et maleficos,
V. Diversis factis

et in omnibus ipsius actis.
2. Inde papae Gaio
Duxit pro oblagio

Quosdam latitantes,
Qui ut in obstagio
Et cordis homagio

Iacebant clamantes:

Venerande plus quam quatter,
Sumas id, quod Christus pater
Per me suum servum dedit,
A quo mens mea non cedit.
V. Ad papae sedem

cunctos collegit et aedem.

3. Omnes erant baptizati
Sacro lavacro renati

Et sanctorum numero
Certius sunt aggregati,
Divino rore perflati

Culmine florigero
Et ad patris aethera
Transierunt revera.
V. Perficiendo fidem

non manserunt quasi pridem.

In 3. No cturno.
Antiphonae.

1. Multos hic ad fidem duxit,
Qui ut splendor mundi luxit
Dictis et operibus
Divinis muneribus.
2. Virtutesque tot signorum
Tantorum prodigiorum
Per hunc fecit Dominus
Eminus et comminus.
3. Scripta ac perpetuata
Sunt sigillo sigillata
Dei patris Domini,
Sit laus suo nomini.

Responsoria.

1. Nostris posteris in dignum
Et memoriale signum

Enarrandum duximus,
Pentecostes festo quodam,
Velut his in scriptis prodam,

Inundabat Isera
Sic, quod multi tunc pergentes
Plaustris et iter agentes

Desperabant spe mera;
V. Pons quod erat scissus,

in Iseram populus missus.

2. Tandem Christus per athletam
Suum sanctumque prophetam

Populum eripuit,
Unus remo navigando,
Alter manibus natando

Ad siccum prosiliit
Castuli clementia
Ac Dei ex gratias
V. Sic sunt erepti,

fluvii de clade redempti.
3. Inter quos erat femella
Casta, simplex ut agnella,

Vestis prae gravedine
Corruit itidem in flumen,
Sed ei divinum numen

Subvenit summopere,
Quae tribus in Isera
Fuit diebus misera,
V. Mortem passiva

fuit in Mospurg rediviva.

In Laudibus.
Antiphonae.

1. Illud quando resciretur,
Mira quod operaretur
Tanta sanctus Castulus,
Fidei ramusculus,

2. Caesar incepit saevire

Propter factum laudis mirae.
Quod fecit in palatio,
Scripti probat ratio.

3. Misit mox pro Fabiano,
Romae tunc praefecto vano,
Arto loco ponitur
Castulus, ut legitur.

4. Non bene potest narrari
Nec ad plenum explicari,
Quanta est supplicia
Passus et convicia.

5. Inde ad tribunal ductus
Non timoris gerens luctus,
Praeses dixit propere
Malo stans in opere:

Ad Benedictus.

A. Si non deos adorabis
Meos et his sacrificabis,
Tormentorum genera
Sumes, haec considera ;
Cui vir sic sanctus dixit,
Qui in Christo spem defixit,
Corde sine trepido:
Modicum te timeo.