77. De sancto Constantio.

In 1. Vesperis.
Super Psalmos.

A. Gratia larga Dei

praesentis festa diei,
Quo subplendo chorum

Constantius angelicorum
Spirituum vita

fruitur te dante cupita,
Quaesumus, intende

laudisque tibi referendac
A nobis iure

devotio sit tibi curae.

Ad Magnificat.

A. Constanti constantissime,
O martyr invictissime,
Districtum apud iudicem
Precem effunde supplicem,
Ut ultimam sententiam
Convertat ad clementiam,
Reddens nobis post obitum
Felix vitae depositum.

Ad Matutinum.
Invitatorum.

Surgite nunc alacres

Dominoque venite, fideles,
Solvere devoti

vestra praeconia voti.

In 1. Nocturno.

Antiphona.
Beatus vir Constantius,
Divinae legis strenuus
Praedicator et sectator,
Constitutus gaudet tutus
Non formidans milia.

Responsoria.
1. Vir totius honestatis
Iam triginta tres aetatis

Annos agens Constantius,
Summae cultor trinitatis
Perusinae civitatis

Effectus est episcopus,
V. Magnus in aspectu,

clarus probitatis in actu.
2. Praesul ergo Deo digne
Conversatus ob insigne
Felicis vitae meritum
A Deo refert praemium,
V. Dignus corporei

donatus laude trophaei.
3. Cum decretis Antonini
Feritate belluini
Plebs pagana servos Christi
Usquequaque morte tristi
Afficeret attrociter,
Praeclarus Christi signifer
Constantius hilariter

Percurrens poenas corporis
Tripudiat cum ceteris,
V. Praemia nanciscens

nec pressurae reminiscens
Carnis pro laetis

partae sine fine quietis.

In 2. Nocturno.

Antiphona.

Hunc sanctum tui, Domine,
Signitum vultus lumine,
Domum tuam introductum
Degustare vitae fructum
Praestas ei per gratiam,
Honorem dans et gloriam.

Responsoria.

1. Plagis multis cruentatus

A paganis vir beatus

Non tristatur, sed exsultat

Eorundem et insultat

Flebili vesaniae,

V. Caelitus hortatus

constans fit et insuperatus.

2. Post ab ipsis Sisinnatem
Introductus civitatem,
Ob despectum cultum vanum
Vinctum illic Pontianum
Videns et Concordium,
V. Pro virtute pari

se gaudet eis sociari.

3. Inde vinctus dum Spoletum
Duceretur ferre letum,
Ipsa longe non ab urbe
Improviso motu turbae

Furentum caesus gladio

Relinquitur in trivio;
V. Ob vitae merita

fruiturus perpete vita
Tali mactatur

nece praesul et tumulatur.

In 3. Nocturno.
Antiphona.
In Domino fidens

illataque verbera ridens
Atque ferens sponte

sacro requiescere monte,
Nactus perpetuam
meruit sacer iste coronam.

Responsoria.

1. Nec est passus insepultum
Christus esse, propter cultum
Cuius erat neci datus,
Hoc disponens, ut relatus

Praesul idem ad propriam

Sepeliretur cathedram ;
V. Gratia divina

concessit, ut urbs Perusina
Praesule gauderet

proprio nec patre careret.
2. Ut admovit Levianus

Ad ferendum sanctum manus

Deportans eum humeris,

Nil fere sensit ponderis,
V. Nam virtus Christi

merito fidei dedit isti,
Pondus ut hoc oneri

non esset ei sed honori.
3. Inclite Constanti,

prece concilando tonanti
Nos patrocinio

contueare pio,
Effice, quo gratus

sit noster ei famulatus,
Ut merito veniae

det reditum patriae;
V. Exsulibus miseris

interveniendo preceris
Nobis propitium

iugiter esse Deum.

In Laudibus.
Antiphonae.
1. Levianus sancti gestans
Corpus id odorem praestans
Sensit aromaticum.

2. Quo refectus est in tantum,
Ut non onus sibi sanctum,
Sed levamen aestimet.

8. Hinc occurrentes

gemini sibi luce carentes
Forte viri tactu

sancti virtuteque visu
Corporis et fidei
subito sunt exhilarati.

4. Unde Deo grates

sanctoque Dei referentes
Uno cum dicto

gestant eum Leviano.

5. A tribus his igitur
deportatus sepelitur
Ipsius cathedram

vir sanctus apud Perusinam.

Ad Benedictus.

A. Pretiose martyr Christi,
Qui te ipsum contulisti

Vivam Deo hostiam,
Nos peccati purgans faece
Tua nobis placa prece

Divinam clementiam.

Petens indulgentiam.

In 2. Vesperis.
Super Psalmos.

A. Laetentur cuncti

divino munere functi,

Choro psallentes

festumque diem recolentes,

Quo meruit caeli

Constantius arce beari.